Voor zijn overlijden riep Paus Franciscus op tot vrede in Gaza. Zullen ze luisteren?

OPINIE: Israël-Palestina Conflict

Voor zijn overlijden riep paus Franciscus op tot vrede in Gaza. Zal iemand luisteren? Te midden van internationale onverschilligheid voor de voortdurende genocide in Palestina, gebruikte de paus zijn laatste toespraak om een staakt-het-vuren te vragen.

Paus Franciscus overleed vandaag op 88-jarige leeftijd na een langdurige ziekte. Gisteren, in zijn paaszondagtoespraak op het Sint-Pietersplein in Vaticaanstad, koos de leider van de Rooms-Katholieke Kerk ervoor om zijn “dichtbijheid bij het lijden van de christenen in Palestina en Israël, en bij het Israëlische en Palestijnse volk” te uiten.

Hij vervolgde met te zeggen dat hij “dacht aan het volk van Gaza, en in het bijzonder aan de christelijke gemeenschap daar, waar het vreselijke conflict blijft zorgen voor dood en vernietiging en een dramatische en betreurenswaardige humanitaire situatie creëert.” Dit is uiteraard een verzachtende verwijzing naar de voortdurende genocide door Israël in de Gazastrook, waar sinds oktober 2023 officieel meer dan 51.200 Palestijnen zijn omgekomen.

De gedachten van de paus over dit specifieke “vreselijke conflict” eindigden met een “oproep aan de strijdende partijen: roep een staakt-het-vuren in, laat de gijzelaars vrij en kom de hongerige mensen te hulp die verlangen naar een toekomst van vrede!”

Het is duidelijk dat paus Franciscus koos voor taal die de verschrikkingen die momenteel in Gaza plaatsvinden, niet adequaat weergeeft. Een genocide is immers geen “conflict”; evenals zijn Israëlische daden van genocide en Palestijnse slachtoffers van genocide geen gelijke “strijdende partijen” zijn.

Desondanks verdient de paus lof voor het benutten van wat zijn laatste platform zou worden om een staakt-het-vuren in Gaza te vragen – op een moment dat de wereld te tevreden lijkt te zijn om de massale slachting van Palestijnen ononderbroken voort te laten gaan.

Hoewel hij niet precies aangaf wie verantwoordelijk is voor het feit dat er nu “hongerende mensen” zijn die hulp nodig hebben, verwijst dit natuurlijk naar de beslissing van Israël begin maart om alle humanitaire hulp aan de Gazastrook stop te zetten – een stap die gelijkstaat aan gedwongen honger en een oorlogsmisdaad.

Paus Franciscus’ oproep tot een staakt-het-vuren gisteren kwam net een maand na de definitieve vernietiging van het bestaande staakt-het-vuren dat officieel in januari van kracht was, en dat het Israëlische leger al bij elke gelegenheid had geschonden.

Tussen de opzegging van het staakt-het-vuren door Israël op 18 maart en 9 april, ontdekte de Verenigde Naties dat, in ten minste 36 afzonderlijke Israëlische luchtaanvallen op Gaza, vrouwen en kinderen de enige slachtoffers waren.

Hoezeer de hongerige mensen ook “verlangen naar een toekomst van vrede”, het is moeilijk om naar enige toekomst te verlangen wanneer je actief wordt uitgeroeid door een leger dat geniet van de volledige bipartijdige steun van de heersende wereldsupermacht, de Verenigde Staten van Amerika.

Terwijl paus Franciscus op zijn laatste dag op aarde ook een korte ontmoeting had met de tweede man van deze supermacht: de Amerikaanse vice-president JD Vance. Deze ontmoeting volgde op de openhartige en herhaalde kritiek van de paus op de regering van de Amerikaanse president Donald Trump en zijn krankzinnige deportatieschema’s. In een toespraak in februari merkte hij op dat het immigratiebeleid een “grote crisis” veroorzaakte die “de waardigheid van mannen en vrouwen schaadt.”

Paus Franciscus verwees ook in zijn paasboodschap naar de situatie van mensen in beweging: “Hoeveel minachting wordt soms opgewekt tegenover de kwetsbaren, de gemarginaliseerden en migranten!”

Helaas zijn minachting en dehumanisering de pijlers van een hopeloos wereldwijd systeem – geleid door de Verenigde Staten – dat elite tirannie en winst boven enige vorm van menselijke waardigheid plaatst. Of het nu gaat om de wapenindustrie die profiteert van de genocide in Gaza of de VS die het leven tot een hel maakt voor de ongedocumenteerden waarop de eigen economie van het land afhankelijk is, geïnstitutionaliseerde minachting is goed voor de zaken.

Deze paasweek was de “hoop dat vrede mogelijk is” volledig uitgesloten voor Palestijnse christenen in Gaza, de door Israël bezette Westelijke Jordaanoever en Jeruzalem – de plek waar Jezus volgens de Bijbel werd gekruisigd.

In de Gazastrook verzamelden christenen zich op paaszondag in angst in de Kerk van Sint Porphyrius in Gaza-Stad, die in oktober 2023 kort na het begin van de genocide werd gebombardeerd. De aanval kostte het leven aan ten minste 18 ontheemde Palestijnen die daar schuilde, waaronder christenen.

In de Westelijke Jordaanoever en Jeruzalem verhinderden Israëlische functionarissen de toegang tot heilige plaatsen voor talrijke leden van de christelijke gemeenschap, die te maken heeft gehad met toenemende aanvallen door Joodse kolonisten en andere vormen van staatsondersteunde vervolging.

Slechts ongeveer 6.000 Palestijnen uit de Westelijke Jordaanoever ontvingen dit jaar vergunningen van Israël om paasdiensten bij te wonen in de Kerk van het Heilige Graf in het bezette Oost-Jeruzalem, die voorspelbaar was gemilitariseerd voor de gelegenheid.

Een dag later ging de aardse vertegenwoordiger van de Rooms-Katholieke Kerk zelf over naar andere sferen. Onder zijn laatste oproepen was de oproep voor een staakt-het-vuren in Gaza. Zal iemand luisteren?