‘Sap verkopen na het behalen van een PhD’: Wanhoop in Kasjmir door gebrek aan banen

‘Sap verkopen na het behalen van een PhD’: Wanhoop in Kasjmir door gebrek aan banen

Maqsood Ahmad Ganai, een doctor in de botanica, opent elke ochtend om 7 uur zijn kleine sapkraam langs de weg nabij zijn dorp Hugam in het zuiden van het Anantnag-district in India-gecontroleerd Kasjmir. Hij hoopt de aandacht van toeristen te trekken die op weg zijn naar de schilderachtige Pahalgam Vallei, 29 km van Hugam. Ganai staat de hele dag bij zijn geïmproviseerde kraam, zwaaiend naar passerende auto’s en versgeperst appelsap aanbiedend aan de reizigers.

“Welkom, mevrouw, kom alstublieft en proef het verse appelsap uit Kasjmir,” zegt hij hartelijk, terwijl hij de autodeur opent voor drie vrouwelijke toeristen uit de Indiase staat Maharashtra. Een plastic bekertje sap kost 100 roepies (iets meer dan $1). Terwijl Ganai het bekertje overhandigt, legt hij uit dat het boordevol essentiële vitamines, mineralen en antioxidanten zit.

Ganai, 38, heeft een doctoraat in de botanica van de Universiteit van Kasjmir, de oudste en grootste academische instelling van de regio, en heeft bijna 10 jaar onderwijservaring op tijdelijke basis aan een door de overheid gerund college. Ondanks zijn kwalificaties en ervaring heeft hij de afgelopen vijf jaar moeite gehad om zelfs een tijdelijke onderwijspositie te bemachtigen.

Toen de regering van premier Narendra Modi in 2019 de beperkte autonomie van India-gecontroleerd Kasjmir afschafte en het onder direct toezicht van New Delhi plaatste, beweerde ze dat deze stap zou leiden tot economische welvaart en meer investeringen in de regio. Maar de situatie ter plaatse weerspreekt die bewering, aangezien banen zijn afgenomen en bedrijven een neerwaartse trend hebben ervaren. De huidige werkloosheidsgraad in de regio bedraagt 18,3 procent, volgens gegevens van de overheid – twee keer het nationale gemiddelde van 9 procent en de hoogste in decennia, volgens de belangrijkste oppositiepartij, de Congrespartij.

In het jaar 2018-2019, kort voordat de gedeeltelijke autonomie werd opgeheven, was de werkloosheid in India-gecontroleerd Kasjmir 5,1 procent, aldus het Indiase Ministerie van Statistiek en Programma-implementatie. Een werkloosheidsgraad van 18,3 procent in een regio met 7 miljoen inwoners betekent meer dan een miljoen werkloze jongeren zoals Ganai, die gedwongen zijn om wanhopige maatregelen te nemen, zoals het opzetten van een kraam langs de weg, om te overleven.

De situatie wordt verder bemoeilijkt door jaren van politieke onrust en geweld in de overwegend moslimregio, waar een gewapende opstand tegen de Indiase heerschappij al meer dan drie decennia aanhoudt, met tienduizenden doden, de meeste onder burgers. Het conflict begon in 1947 toen de Himalayaregio Kasjmir werd verdeeld tussen India en de nieuw gevormde natie Pakistan, nadat de Britse overheersing in het subcontinent eindigde. Beide nucleaire buren claimen de regio in zijn geheel en hebben er drie oorlogen over gevoerd, waardoor het een van de meest militariseerde gebieden ter wereld is, met meer dan zes miljoen soldaten aan de Indiase kant.

Vanwege het conflict met Pakistan kreeg de regio gedeeltelijke autonomie onder Artikel 370 van de Indiase grondwet, dat de Kashmiri’s exclusieve rechten gaf op lokale overheidsbanen, grondbezit en toegang tot onderwijs in door de staat gefinancierde instellingen. Maar toen de regering van Modi het artikel in 2019 schrapte, werd deze beslissing opgelegd via een ongekende maandenlange veiligheidsmaatregel, die het normale leven en de belangrijkste bron van inkomsten, het toerisme, ernstig verstoorde. Ook groeide de vrees voor een demografische verandering onder de inwoners, omdat nieuwe wetten en beleid het niet-lokale inwoners mogelijk maakten om in Kasjmir te solliciteren, grond te kopen of zich zelfs in de regio te vestigen.

LEZEN  Vooruitblik op Apple-winst: iPhone-verkopen aangedreven door AI staan centraal

Voor de Kashmiri’s heeft de verschuiving in hun status ernstige zorgen gewekt over beperkte werkgelegenheid, vooral bij de overheid, de grootste werkgever in de regio. Voor de 2019-wijziging werkten meer dan 500.000 Kashmiri’s voor de overheid.

‘Ik verstop me achter bomen uit schaamte’
Maar zonder opties te midden van een toenemende werkgelegenheidcrisis, zei Ganai dat hij gedwongen is om sap te verkopen nabij de appelboomgaard van zijn schoonouders om zijn gezin te onderhouden, dat bestaat uit zijn moeder, zijn vrouw en een zesjarige zoon. Op een goede dag verdient hij 100-500 roepies (ongeveer $1-$6), maar er zijn dagen dat geen enkele klant stopt bij zijn kraam.

Ganai zei dat hij zelfs geprobeerd heeft werk te vinden via overheidsprogramma’s zoals de Mahatma Gandhi National Rural Employment Guarantee Act of MGNREGA, een baanbrekende wet uit 2005 die 100 dagen werk garandeert voor elke Indiase. Maar zelfs een MGNREGA-baan, die meestal ongeschoold handwerk betreft, was niet gemakkelijk voor Ganai vanwege zijn “overkwalificatie” als PhD.

Ondanks dat hij enkele jaren in de centrale Indiase staat Madhya Pradesh heeft doorgebracht voor zijn opleiding en verschillende onderzoeksartikelen heeft gepubliceerd, zijn de dromen van Ganai voor een stabiele carrière vervaagd. Ganai bekende dat hij vaak zijn voormalige studenten langs zijn kraam ziet lopen. “Ik verstop me achter bomen omdat ik te beschaamd ben om ze onder ogen te komen,” zei hij.

Ganai’s vrouw, Rubia, heeft ook een masterdiploma in sociologie van een universiteit in Kasjmir, maar is net als haar man werkloos, ondanks dat ze heeft geprobeerd een onderwijs- of sociale werkbaan te vinden. Samen staan ze voor de ontmoedigende uitdaging om voor hun zoon te zorgen te midden van toenemende economische onzekerheid. “Ik voel me elke dag gefrustreerd,” zei Ganai.

‘Verminderde kansen’
Veel Kashmiri’s vrezen dat buitenstaanders uit andere delen van India, aangetrokken door het gematigde klimaat van de schilderachtige regio in tegenstelling tot de wrede hitte van Noord-India, daar banen zullen innemen, waardoor de lokale jeugd met minder opties komt te zitten. Hij zei dat jonge Kashmiri’s zich sinds 2019 politiek en economisch gemarginaliseerd voelen. “Mijn kinderen voelen zich gefrustreerd door de groeiende concurrentie en het afnemende gevoel van controle over hun toekomst,” zei hij over zijn twee dochters van 23 en 25 jaar, beide met een master in de wetenschappen.

LEZEN  Wil je status in Nigeria? De onofficiële iPhone-markt biedt dromen en teleurstellingen

Net als Ganai vreest ze dat haar toekomst somber is, omdat er geen baanzekerheid in Kasjmir is. “De egoïstische beleidsmaatregelen van deze regering hebben onze toekomst in gevaar gebracht,” zei Jan, toevoegend dat de regering zich niet bekommert om de werklozen in Kasjmir. In de afgelopen jaren zijn sectoren zoals toerisme, handwerk en landbouw, de levensader van de economie van Kasjmir, ernstig getroffen door geopolitieke spanningen.

Eerder deze maand koos de regio zijn eerste regering in een decennium, waarbij de pro-Indiase National Conference-partij de regering vormde. De Kashmiri’s kijken nu hoe minister-president Omar Abdullah hun economische aspiraties zal aanpakken. Na het aannemen van de macht zei Abdullah dat hij het aanpakken van de werkloosheidscrisis tot prioriteit zou maken.

Tijdens zijn bezoek aan Kasjmir op 19 september noemde premier Modi de net afgesloten verkiezingen een “viering van de democratie” en beloofde hij de staatsstatus van de regio te herstellen, zonder een tijdlijn vast te stellen.

“Er is een kloof tussen beleidsbeloven en de uitkomsten in de echte wereld,” zei de ambtenaar. “De bewering van de overheid over sectorale verbetering lijkt niet te stroken met de werkgelegenheidsgeneratie ter plaatse.” Een rapport van de Indiase krant in december 2023 meldde dat Kasjmir meer dan $300 miljoen aan investeringen had ontvangen, een bedrag dat veel lager is dan de claims die herhaaldelijk door de regionale administratie zijn gedaan over het veiligstellen van $10 miljard aan investeringen sinds augustus 2019.

“We hebben geprobeerd om werkgelegenheid te genereren en het proces is nog steeds gaande. Industrieën zijn gestart en dit zal geleidelijk de werkgelegenheid verhogen,” zei Kaul. “New Delhi ondersteunt alle ontwikkelingsmaatregelen in Kasjmir.”

‘Nooit zulke slechte tijden in mijn leven gezien’
Aan de andere kant hoopt Muhammad Ashraf, een 60-jarige metselaar uit het Kaloosa-dorp in Bandipora, dat de nieuwe regionale regering economische verlichting zal brengen. “Wat je ook hoort over de zogenaamde ontwikkeling in Kasjmir in de media, het is allemaal nep,” zei hij terwijl zijn Hindoe-buurman, Chaman Lal Kaul, een 70-jarige gepensioneerde leraar, instemmend knikte.

“Er is een vloedgolf van werkloosheid,” zei Kaul, toevoegend dat de regio sinds 2019 verder naar de marges is geduwd, terwijl een niet-gekozen lokale administratie, gesteund door New Delhi, naar verluidt geen interesse heeft getoond in het aanpakken van de werkloosheidscrisis. Bij gebrek aan grote industrieën en particuliere bedrijven hebben de meeste inwoners van India-gecontroleerd Kasjmir ervoor gekozen om voor de overheid te werken voordat de status van de regio door New Delhi werd veranderd. Nu beschuldigen de werklozen daar de federale overheid van “politieke machinaties om haar electorale basis te verbreden” door een quotum systeem in 2023 te wijzigen.

LEZEN  Dodelijke ongeregeldheden om moskeëenonderzoek in India

De wijziging verhoogde het aandeel van voorbehouden vacatures in overheidsbanen tot meer dan 60 procent voor verschillende sociale groepen, zoals de beschermde nomadische stammen, minder bevoorrechte kasten onder moslims en hindoes, en anderen in armoede, waardoor een meerderheid van de mensen in de regio moet concurreren voor minder dan de helft van de beschikbare posities. Voor 2019 was 50 procent van de banen gereserveerd voor zogenaamde “algemene” inwoners.

“De politieke berekeningen van de BJP voor electorale winst hebben een meerderheid van de bevolking in de steek gelaten, waardoor de carrièrekansen van duizenden opgeleide jongeren in gevaar komen,” zei Waseem Mir, een PhD-onderzoeker uit Srinagar. “Hoewel positieve actie essentieel is om achtergestelde groepen te ondersteunen, zou de reikwijdte ervan in overeenstemming moeten zijn met hun vertegenwoordiging binnen de bevolking. Overmatige verminderingen in werkgelegenheidsmogelijkheden voor de meerderheid riskeren het duwen van meer individuen in armoede, wat uiteindelijk het aantal achtergestelde mensen vergroot en de doelstelling van positieve actie ondermijnt.”

De BJP zegt dat de veranderingen gericht zijn op het brengen van “langverwachte gerechtigheid” aan de gemeenschappen in afgelegen en achtergestelde gebieden van India-gecontroleerd Kasjmir.

‘Geen investeringen in sectoren die banen genereren’
Experts geven ook de stijgende werkloosheid in Kasjmir de schuld van wat zij “de verkeerde prioriteiten” van de overheid noemen, waarbij veel van het financiële kapitaal wordt gericht op sectoren die beperkte werkgelegenheid bieden. Toen Modi de regio in maart dit jaar bezocht, kondigde hij een reeks projecten ter waarde van $777 miljoen aan, waarvan hij zei dat ze de agro-economie en het toerisme zouden stimuleren. Echter, experts zeggen dat deze projecten niet noodzakelijk bijdragen aan de lokale werkgelegenheid.

“Hoewel regeringen vaak ontwikkelingsprojecten zoals wegen en tunnels aankondigen, creëren deze niet noodzakelijk banen. Het creëren van werkgelegenheid vereist meer uitgaven aan lokale sociaaleconomische sectoren zoals toerisme en landbouw,” zei econoom en auteur Nisar Ali.

Als gevolg daarvan heeft de regio een uniek werkloosheidsprobleem: een groot aantal opgeleide jongeren zonder banen die passen bij hun vaardigheden. “Ze zoeken vaak naar kantoorbanen, maar de lokale economie mist de infrastructuur en kansen om hen op te vangen, waardoor velen werkloos blijven of banen buiten de regio zoeken. Migrantarbeiders, vaak uit staten als Bihar, Uttar Pradesh en Jharkhand, worden ingezet in sectoren zoals de bouw, landbouw en kleinschalige industrieën, waardoor ze aantrekkelijker zijn voor werkgevers voor ongeschoold en semi-geschoold werk,” zei Ali.

Daarom kiezen Kashmiri-jongeren vaak voor wat hij noemt “stresswerk”, een fenomeen waarbij opgeleide individuen in slechtbetaalde banen werken, een trend die ook gebruikelijk is in andere conflictgebieden zoals Palestina of Kosovo.

Terug bij zijn sapkraam heeft Ganai een extra probleem. “Zelfs in dit soort werk is er veel concurrentie,” zegt hij, terwijl hij een andere klant wenkt.

Vergelijkbare berichten

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *