Trump zal onze ellende verergeren: Palestijnse en Libanese slachtoffers van Israëlische oorlogen

Deir el-Balah, Gaza, Palestina, en Beiroet, Libanon – Palestijnse en Libanese burgers maken zich op voor meer verwoesting zodra Donald Trump in januari zijn tweede termijn als president van de Verenigde Staten begint. Terwijl miljoenen Trump-aanhangers zijn overwinning vieren, kijken velen in het Midden-Oosten met vrees toe.

In Gaza, de bezette Westelijke Jordaanoever en Libanon zijn er zorgen dat de trouwe bondgenoot van Israël, premier Benjamin Netanyahu, en zijn extreem-rechtse coalitie de regionale conflicten zullen escaleren en de hoop op Palestijnse zelfbeschikking zullen vernietigen. “Ik heb geen vertrouwen in Amerika,” zei de 87-jarige Abu Ali uit Gaza, die, net als de meeste mensen daar, uit zijn huis is verdreven. “Ik verwacht dat de oorlog in Gaza nog erger wordt [onder Trump].”

Een treurende moeder troost een jongen nadat haar zoon werd gedood bij een Israëlische aanval in het dorp al-Shuhada nabij Jenin in de door Israël bezette Westelijke Jordaanoever. De uitgaande administratie van president Joe Biden heeft Israël gesteund in zijn campagne in Gaza. Sinds de door Hamas geleide aanvallen op Zuid-Israël op 7 oktober 2023, waarbij 1.139 mensen werden gedood en 250 gevangengenomen, heeft Israël meer dan 43.000 Palestijnen in Gaza gedood en bijna de hele bevolking van 2,3 miljoen mensen verdreven met behulp van Amerikaanse wapens.

Palestijnen vrezen dat Trump nu plannen zal goedkeuren om hen uit het gebied te verdrijven. De Republikeinse president-elect heeft Biden, een Democraat, beschuldigd van het inperken van Israël in Gaza en een vage belofte gedaan om Israël te helpen om “het werk af te maken” als hij wordt herkozen. “Ik weet niet of de situatie zal verbeteren onder Trump. Hij zou ons misschien gewoon [toestaan] om ons allemaal [uit Gaza] te deporteren in plaats van ons te doden,” zei Abu Mohamad met een vleugje sarcasme vanuit een vluchtelingenkamp in Gaza.

Abu Ali gelooft dat Palestijnen overgeleverd zijn aan wie er ook aan de macht is in de VS. Als overlevende van de Nakba (“catastrofe”), de verdrijving van 750.000 Palestijnen door zionistische milities tijdens de oprichting van Israël in 1948, heeft hij verschillende Amerikaanse presidenten gezien die Israëlische gruweldaden tegen zijn volk steunden. Hij verwacht dat deze trend zal voortduren onder Trump en benadrukte dat noch de Nakba, noch de voortdurende genocide van Israël in Gaza als een “oorlog” moet worden aangeduid.

Het perspectief vanuit Libanon is eveneens somber. Veel mensen verwachten dat Trump de steun voor Israël’s oorlogsvoering zal handhaven of zelfs vergroten. Israël beweert te vechten tegen de Libanese gewapende groep Hezbollah, maar waarnemers beschuldigen Israël ervan een oorlog te voeren tegen de sjiitische gemeenschap van het land. In Libanon worden politieke posten proportioneel toegewezen op basis van de religieuze samenstelling van het land. De president is altijd een maroniet, de premier een soenniet en de voorzitter van het parlement een sjiiet.

Sinds de Libanese burgeroorlog, die van 1975 tot 1990 duurde, heeft Hezbollah de controle over de sjiitische gemeenschap geconsolideerd door religie, identiteit en verzet in een politieke beweging te verweven die bij veel mensen weerklank vindt. Hezbollah heeft ook tegenstanders onderdrukt. In de afgelopen maand heeft Israël zijn oorlog tegen Hezbollah geïntensiveerd door steden en dorpen in Zuid-Libanon en de Bekaa-vallei te bombarderen. Bewoners van hele dorpen en wijken zijn door Israëlisch vuur verdreven, dat hun huizen heeft verwoest en angst voor permanente ontheemding heeft aangewakkerd.

Ali Saleem, die gedwongen is om de zuidelijke stad Sour te verlaten, zei dat de oorlog onder Trump zal doorgaan. Hij zei dat de president-elect een staakt-het-vurenvoorstel kan doen dat gunstig is voor Israël, maar niet voor Hezbollah of Libanon. Ali Aloweeya, 44, voegde toe dat Trump waarschijnlijk de “zionistische belangen” in de regio zal verdedigen. Hij vreest dat Trump Israël zelfs zou kunnen toestaan om illegale nederzettingen in Zuid-Libanon te bouwen, zoals sommige extreem-rechtse Israëlische activisten en politieke functionarissen hebben opgeroepen.

“Als Trump terugkeert en opnieuw werkt voor de belangen van de Israëli’s, dan zullen we verzet bieden. Wij zijn een volk van verzet.” Tijdens Trump’s eerste presidentschap van 2017 tot 2021, nam hij maatregelen die Palestijnen in de bezette gebieden en de omliggende regio schade toebrachten. Hij stopte de Amerikaanse financiering aan de VN-hulpgroep voor Palestijnen (UNRWA) en brak met decennia van beleid door de Amerikaanse ambassade van Tel Aviv naar Jeruzalem te verplaatsen.

Palestijnen beschouwden deze stappen als een poging om hun recht op terugkeer naar hun thuisland – zoals vastgelegd in VN-resolutie 194 – te ondermijnen en hen te dwingen om het bezette Oost-Jeruzalem op te geven als de hoofdstad van een toekomstige Palestijnse staat. Israël annexeerde Oost-Jeruzalem en bezette Arabische gebieden na de overwinning op Arabische legers in de Zesdaagse Oorlog in 1967.

Tasame Ramadan, een Palestijnse mensenrechtenactivist, vreest nu dat Trump Israël zou kunnen toestaan om grote delen van de Westelijke Jordaanoever te annexeren. Activisten, analisten en mensenrechtenorganisaties hebben gesteld dat Israël dit feitelijk al heeft gedaan. “Als Palestijnen verwachten we niets positiefs van Trump. Zijn beslissingen zijn onvoorspelbaar, maar hij negeert vaak Palestijnse stemmen en zijn beslissingen hebben blijvende impact op Palestijnen,” zei Ramadan, die in Nablus woont, een stad in de Westelijke Jordaanoever.

Ze merkte op dat Trump in 2019 de soevereiniteit van Israël over de door Syrië bezette Golanhöhe erkende, wat in strijd is met het internationaal recht. Ze bereidt zich voor op soortgelijke beleidsmaatregelen die de Palestijnse aspiraties voor zelfbeschikking kunnen schaden – of zelfs doden.

“Maar ik denk niet dat Palestijnen gelukkig zouden zijn als [de Amerikaanse vicepresident Kamala] Harris de verkiezingen had gewonnen. Ze verdiende het om te verliezen vanwege haar standpunt over de situatie in Palestina en het niet stoppen van de genocide. In beide gevallen waren deze twee [kandidaten] niet onze beste opties.”