Toon ons het geld: Hoe grote sommen geld de Amerikaanse verkiezingen van 2024 beheersen

Uitleg: Hoe grote financiën de Amerikaanse verkiezingen van 2024 domineren

Elke verkiezingscyclus vloeien er miljarden dollars in de politieke campagnes in de VS. Maar waar komt al dat geld vandaan? De Democratische kandidaat voor het presidentschap, Kamala Harris, en haar Republikeinse tegenstander, Donald Trump, hebben samen miljarden dollars opgehaald.

De presidentsverkiezingen van 2024 zijn op weg om de duurste verkiezingen in de moderne geschiedenis te worden. Toen Joe Biden in juni uit de race stapte en vice-president Kamala Harris steunde om het op te nemen tegen voormalig president Donald Trump, leidde dat tot een enorme geldstroom naar de Democraten. In de 24 uur na de aankondiging van haar kandidatuur stroomde er $81 miljoen in haar campagnefonds.

De campagne van Harris is een belangrijke geldbron geweest voor de Democratische Partij. Ze heeft een nieuw record gevestigd door in drie maanden tijd $1 miljard op te halen. Ze begon oktober met een groot financieel voordeel ten opzichte van Trump, met bijna drie keer zoveel opgebracht in september, namelijk $378 miljoen. Harris heeft ook Trump overtroffen in de strijd om kleine donoren.

Ondanks een kleinere oorlogskas heeft Trump nog steeds diepe zakken, met $160 miljoen opgehaald in september. Tijdens een evenement in juni verliet Trump de zaal met $50 miljoen na ongeveer 45 minuten te hebben gesproken tegen donoren. En dankzij zijn loyale achterban, kon hij, nadat hij in mei schuldig was bevonden aan het vervalsen van bedrijfsdocumenten, $52,8 miljoen ophalen in ongeveer 24 uur, volgens zijn campagne. Trump heeft ook een moordpoging en zijn New Yorkse mugshot gebruikt om miljoenen van donoren te verkrijgen.

Wat zijn de regels voor financiering?

In de VS wordt campagnefinanciering gereguleerd door een reeks wetten die corruptie moeten voorkomen en transparantie bevorderen. De Federal Election Commission (FEC) handhaaft deze regels. Individuen, organisaties en bedrijven kunnen bijdragen aan politieke campagnes, maar er zijn limieten aan hoeveel ze rechtstreeks aan kandidaten mogen geven.

Individuen dragen meestal het grootste deel van de campagnefondsen van een bepaalde kandidaat bij. Rijkere donoren geven vaak meer. Wettelijk gezien kunnen individuen tot $3.300 per kandidaat, per verkiezing in de cyclus van 2024 doneren. Beide partijen hebben federale en staatscommissies die ook geld inzamelen. Kandidaten kunnen ook zelf financiering verstrekken, zoals Trump in het verleden gedeeltelijk heeft gedaan.

Wat is een super PAC?

Er zijn manieren om de bijdrage-limieten te omzeilen, zoals politieke actiecommittees (PAC’s) en super PAC’s, die een monumentale rol spelen in de Amerikaanse verkiezingen. PAC’s bundelen bijdragen van leden en doneren deze aan campagnes, met limieten van $5.000 per kandidaat per jaar. PAC’s vertegenwoordigen vaak industrieën zoals olie of luchtvaart, of richten zich op kwesties zoals klimaatverandering of wapenrechten.

Super PAC’s, opgericht na een uitspraak van het Hooggerechtshof in 2010, worden gefinancierd door individuen, vakbonden en bedrijven. In tegenstelling tot PAC’s kunnen ze onbeperkte bedragen doneren aan onafhankelijke organisaties die aan een kandidaat zijn gekoppeld, maar ze kunnen niet rechtstreeks aan campagnes geven of hiermee coördineren.

Die vrijheid stelt de rijken in staat om zoveel geld te pompen als ze willen om hun favoriete kandidaat te steunen. Tot nu toe heeft de uitgaven van deze groepen in totaal ongeveer $2,8 miljard bedragen sinds 2010, volgens OpenSecrets, een onafhankelijke groep die geld in de politiek volgt. Veel van dat geld wordt gebruikt voor advertenties, mailings, campagnevoering en online aanwezigheid.

Wat is de impact?

De invloed van geld in de politiek roept zorgen op. Super PAC’s openen vooral de deur voor aanzienlijke bijdragen, wat vaak vragen oproept over de vraag of verkiezingen werkelijk de wil van het volk weerspiegelen of die van elite donoren. Elon Musk, de controversiële techmiljardair en de rijkste persoon ter wereld, die Trump steunt, kondigde in juli aan dat hij van plan was om ongeveer $45 miljoen per maand te doneren aan de America PAC, een super PAC ter ondersteuning van Trump die hij heeft opgericht. Zijn fondsenwervingsinspanningen, gericht op kiezersregistratie en vroeg stemmen in strijdtoneelstaten, zijn onderhevig aan kritiek. Ondertussen heeft Miriam Adelson, de conservatieve miljardair, $95 miljoen gedoneerd aan een andere super PAC die Trump steunt.

De opkomst van “donker geld” — bijdragen waarvan de donoren niet hoeven te worden onthuld — heeft ook de transparantie bemoeilijkt. OpenSecrets meldde een “ongekende stijging” van donker geld tijdens de cycli van 2023 en 2024, die de $660 miljoen van onbekende bronnen in 2020 zou kunnen overtreffen.

Soms zijn PAC’s en Super PAC’s zelfs een manier om een andere partij te beïnvloeden dan degene die de donor steunt. Bijvoorbeeld, de American Israel Public Affairs Committee (AIPAC), die specifiek gericht is op het financieren van kandidaten die Israël steunen en de tegenstanders van degenen die dat niet doen, werd als de grootste bron van geld van Republikeins geallieerde donoren naar Democraten gevonden in de voorverkiezingen van de laatste partij eerder dit jaar, volgens een analyse van Politico. Dat geld hielp succesvol om Jamaal Bowman en Cori Bush, twee pro-Palestijnse progressieven in het Huis van Afgevaardigden, te verslaan tijdens hun voorverkiezingen dit jaar.

Wat wordt er gedaan?

Hervorming van de campagnefinanciering zou kunnen helpen om de verhoudingen in balans te brengen, maar inspanningen om strengere donatielimieten, transparantie en publieke financiering te bevorderen hebben op federaal niveau geen voet aan de grond gekregen. In 2022 noemde president Biden donker geld een “serieuze” bedreiging voor de democratie en drong hij er bij het Congres op aan een campagnefinancieringswet aan te nemen die politieke groepen zou verplichten om grote donoren bekend te maken. Republikeinen in de Senaat blokkeerden de wet. Er zijn echter staatsinitiatieven die helpen om de verhoudingen in balans te brengen. New York City heeft een openbaar matchingsysteem, waarbij kleine dollar bijdragen worden gematcht met openbare middelen, waardoor de stemmen van bescheiden bijdragers worden versterkt ten opzichte van grote donoren.

Sommige andere inspanningen, zoals de Honest Ads Act, waren gericht op het transparanter maken van politieke advertenties door meer informatie te verstrekken over de mensen die de advertenties kopen. Het werd opgenomen in de Freedom to Vote Act, maar dat heeft het niet gehaald in de Amerikaanse Senaat.