Overheidsinterventies kunnen dodelijke luchtvervuiling in Zuid-Azië verminderen, blijkt uit onderzoek

Lahore, Pakistan – Luchtvervuiling, grotendeels veroorzaakt door praktijken zoals het verbranden van gewassen, leidt jaarlijks tot 2 miljoen sterfgevallen in Zuid-Azië en blijft een openbare gezondheidscrisis. Een nieuwe studie, mede geleid door onderzoeker Gemma Dipoppa van Brown University, toont aan dat overheidsincentives de illegale praktijk van het verbranden van gewassen kunnen verminderen, volgens een gepubliceerd onderzoek in het tijdschrift Nature.

In Zuid-Azië verbranden boeren vaak restmateriaal van de oogst om hun velden voor het volgende plantseizoen schoon te maken. Deze methode is efficiënt en kosteneffectief, maar heeft verwoestende gevolgen voor de luchtkwaliteit en de gezondheid, en draagt bij aan 40% tot 60% van de totale luchtvervuiling in de regio tijdens het winteroogstseizoen, aldus Dipoppa.

“Dit is een duidelijke gezondheidscrisis, en we vroegen ons af: ‘Waarom kan de overheid deze uitdaging, die zichtbaar en extreem schadelijk is voor mensen, niet aanpakken?'” zei Dipoppa, een assistent-professor politieke wetenschappen aan Brown, die de paper co-auteurde met Saad Gulzar van Princeton University. “We besloten het aspect van overheidsinterventie te bestuderen, in het bijzonder de staatsadministratie die verantwoordelijk is voor het verminderen van luchtvervuiling vanuit een breder perspectief.”

Door hun analyse van een decennium aan wind-, brand- en gezondheidsdata van satellieten en enquêtes, ontdekten Dipoppa en Gulzar dat overheidsfunctionarissen in India en Pakistan eerder geneigd waren om het verbranden van gewasresten te verminderen wanneer de negatieve effecten in hun eigen rechtsgebieden merkbaar waren, in plaats van daarbuiten. Het aantal branden door gewasverbranding nam met 15% toe wanneer de wind waarschijnlijk vervuiling naar naburige rechtsgebieden leidde en daalde met 14,5% wanneer het hun eigen gebied vervuilde.

De onderzoekers ontdekten dat door de overheid geleide acties tegen verbranden, zoals boetes voor degenen die de wet overtreden, toekomstige vervuilers ontmoedigden en het aantal branden met een extra 13% verminderden. Dit bevinding stond in tegenstelling tot de gangbare opvatting dat het wijdverspreide probleem onmogelijk te beheersen is.

“Overheidsfunctionarissen handelen al op dit probleem, maar alleen op momenten en plaatsen waar het voor hen voordelig is, inclusief wanneer de vervuiling hun eigen rechtsgebieden beïnvloedt en niet die van naburige gebieden,” zei Dipoppa. “Dit is belangrijk omdat het ons vertelt dat overheidsleiders de macht hebben om het verbranden van gewassen te verminderen. Als ze meer middelen hadden, zouden ze waarschijnlijk in staat zijn om de vervuiling in grotere mate te verminderen.”

Het probleem van luchtvervuiling door het verbranden van gewassen is vooral wijdverbreid aan de grens tussen India en Pakistan, waar een gebrek aan coördinatie tussen rechtsgebieden heerst, voegde Dipoppa eraan toe. Als onderdeel van de studie onderzochten de onderzoekers ook de effecten van vervuiling door gewasverbranding op de kindersterfte en schatten ze dat 1,5 tot 2,7 sterfgevallen per 1.000 kinderen konden worden voorkomen als er actie werd ondernomen om gewasbranden te verminderen.

“We hopen dat dit artikel kan bijdragen aan het publieke debat over hoe we dit wijdverspreide probleem kunnen aanpakken,” zei Dipoppa. “Overheidsleiders kunnen straffen, incentives, informatiecampagnes en vele andere initiatieven verkennen die boeren aanmoedigen om alternatieve oplossingen voor verbranden te vinden.”