Het Negeren van Veenlanden Kan Klimaatdoelen Ingevaar Brengen

Noordelijke veengebieden kunnen inspanningen om de aarde te koelen aanzienlijk bemoeilijken, vooral na een tijdelijke overschrijding van de globale opwarming van 1,5°C, volgens nieuw onderzoek geleid door IIASA.

De noordelijke veengebieden zijn uitgestrekte, drassige ecosystemen die enorme hoeveelheden koolstof opslaan in diepe lagen van gedeeltelijk vergaan plantaardig materiaal. Hoewel ze slechts een klein deel van het aardoppervlak bedekken, bevatten ze ongeveer een derde van de wereldwijde bodemkoolstof, dankzij hun unieke vermogen om door de eeuwen heen dikke lagen veen op te bouwen.

De studie, mede geleid door IIASA-onderzoekers Biqing Zhu en Chunjing Qiu van de East China Normal University, benadrukt dat hoewel veengebieden blijven opnemen, ze ook aanzienlijke hoeveelheden methaan (CH4) vrijgeven, een krachtig broeikasgas, naarmate het klimaat opwarmt. Het team gebruikte het OSCAR Aardsysteemmodel om de complexe interacties binnen veengebieden en hun wereldwijde impact vast te leggen, en ontdekte dat deze stijgende methaanemissies een groot deel van de klimaatsvoordelen van de koolstofopslagcapaciteit van de veengebieden kunnen tenietdoen, vooral in scenario’s waarin de globale temperaturen de 1,5°C overschrijden voordat ze uiteindelijk weer onder die drempel dalen.

“Onze studie had tot doel de kritische rol van noordelijke veengebieden in de wereldwijde klimaatverandering te begrijpen, vooral als de wereld tijdelijk de 1,5°C-limiet overschrijdt,” legt Zhu uit. “Onze resultaten geven aan dat natuurlijke systemen zoals veengebieden, die vaak over het hoofd worden gezien in klimaatplannen, kunnen fungeren als versnellers die het veel moeilijker maken om de aarde weer af te koelen. Dit vormt een cruciaal risico waar klimaatbeleid rekening mee moet houden.”

Hoewel veengebieden blijven opnemen, drijven stijgende temperaturen de toename van methaanemissies, wat hun algehele koelende effect op het klimaat ondermijnt. De onderzoekers ontdekten dat in overschrijdingsscenario’s de extra methaan die uit veengebieden wordt vrijgegeven, effectief een deel van hun koolstofvastlegcapaciteit tenietdoet. Deze verborgen feedback betekent dat de mensheid ongeveer 10% meer koolstof uit de atmosfeer moet verwijderen om terug te keren naar veiligere klimaatniveaus dan eerder geschat.

Dit betekent dat als veengebieden buiten klimaatstrategieën worden gelaten, beleidsmakers het risico lopen ernstig te onderschatten hoeveel koolstofverwijdering nodig zal zijn, vooral als de wereld tijdelijk boven de 1,5°C opwarmt. “Systemen zoals veengebieden hebben misschien maar een klein effect op de piekopwarming, waardoor ze gemakkelijk over het hoofd worden gezien, maar ze kunnen het veel moeilijker maken om de temperaturen daarna weer te verlagen,” merkt Zhu op. “Overschrijding verdient serieuze aandacht omdat natuurlijke systemen vaak op onzekere en onomkeerbare manieren reageren.”

Het team benadrukt dat voortdurende internationale samenwerking essentieel is om het begrip van deze kritische feedbackmechanismen van het Aardsysteem te verfijnen en om klimaatbeleid te informeren dat adequaat rekening kan houden met de risico’s van overschrijding.