Een Dochter Strijdt in Canada om Haar Vermoordde Moeder Thuis te Brengen
Een Dochter’s Strijd om Haar Vermoordde Moeder Thuis te Brengen
Elle Harris, de dochter van Morgan Harris, stond op 10 november 2024 op de Camp Morgan protestcamping bij de Brady Road Landfill in Winnipeg. Het laatste wat Elle zich van haar moeder herinnert, is een toevallige ontmoeting op een bus. Ze was 16 jaar oud en onderweg naar haar werk toen ze Morgan zag, achterin de bus, in de greep van een drug-geïnduceerde psychose. Toen hun blikken elkaar kruisten, was er geen herkenning. De vrouw die haar vroeger haar haar had gevlochten en haar voorlas, leek door haar heen te kijken. Elle stapte bij de volgende halte uit en huilde terwijl de bus wegreed.
In december 2022 kregen Elle en haar familie het verwoestende nieuws dat Morgan was vermoord. Tussen maart en mei van dat jaar had een seriemoordenaar kwetsbare inheemse vrouwen die met dakloosheid en verslaving te maken hadden, doelbewust aangevallen. Morgan was de tweede slachtoffer. De dader, Jeremy Skibicki, had ook andere jonge vrouwen vermoord en hun lichamen op gruwelijke wijze gedumpt.
De politie had in eerste instantie de waarschuwing gekregen toen de resten van Rebecca Contois werden gevonden. Ondanks het bewijs dat de resten van Morgan en de andere slachtoffers waarschijnlijk in de Prairie Green Landfill lagen, weigerde de politie te zoeken, omdat ze geloofden dat ze voldoende bewijs hadden om Skibicki te veroordelen zonder de lichamen.
Elle beschrijft de teleurstelling toen ze te horen kreeg dat de politie de zoekactie zou staken. “Het was alsof we haar opnieuw verloren,” zegt ze. De provinciale overheid van Manitoba verklaarde de zoektocht “onuitvoerbaar”, met de bewering dat de enorme hoeveelheid afval die sindsdien was gedumpt, het bijna onmogelijk maakte om de lichamen terug te vinden.
Desondanks gaven Elle en de andere familieleden de strijd niet op. In december 2022 werd Camp Morgan opgericht als een protestcamping, waar ze samenkwamen om te rouwen en zich te verzetten tegen het onrecht dat hen was aangedaan. Het kamp is sindsdien uitgegroeid tot een symbool van de strijd voor gerechtigheid en erkenning van de vermiste en vermoorde inheemse vrouwen.
In oktober 2023 veranderde het politieke landschap toen Wab Kinew, de eerste premier van de Eerste Naties in Manitoba, werd gekozen. Kinew, die de families had gesteund, beloofde de zoektocht naar de lichamen te autoriseren. “Dit gaat niet alleen om het vinden van resten, maar om het genezen van historische wonden,” vertelde hij tijdens een persconferentie.
De woorden van Kinew hielpen de druk van de schouders van Melissa Robinson, een neef van Morgan. Melissa had maandenlang hard gewerkt om de families te steunen en hen door hun verdriet heen te helpen. Elle en Melissa hebben elkaar steun geboden en zijn samen aan de slag gegaan om de gemeenschap te helpen via Morgan’s Warriors, een vrijwilligersgroep die zich inzet voor kwetsbare mensen op straat.
Terwijl de winterkou in Winnipeg de straten veroverde, bleven de vrijwilligers van Morgan’s Warriors 24/7 aanwezig, met het doel om de stemmen van de verloren vrouwen te laten horen en te strijden voor gerechtigheid. “Als niemand anders voor onze mensen zorgt, dan moeten wij dat doen,” zegt Elle vastbesloten.
In februari 2024 werden menselijke resten ontdekt in de Prairie Green Landfill, die later werden geïdentificeerd als Morgan Harris en Marcedes Myran. Deze ontdekking markeerde een cruciaal punt in de strijd voor erkenning en rechtvaardigheid voor de vermiste en vermoorde inheemse vrouwen.
