Slimmere vliegkeuzes verminderen klimaatimpact zonder grote offers
Nieuwe Studie toont Slimmere Beslissingen voor Luchtvaart aan
Een nieuwe studie, geleid door een wetenschapper van de Universiteit van Californië, Irvine, onthult dat luchtvaartmaatschappijen slimmere afwegingen kunnen maken om de opwarmingsimpact van de luchtvaart te verminderen. Het onderzoek, gepubliceerd in het tijdschrift Nature, biedt hoopvolle nieuws voor de toekomst van luchtvaart en klimaatactie.
Civiele luchtvaart draagt bij aan de wereldwijde opwarming door verschillende factoren: koolstofdioxide uit brandstof, stikstofoxiden die de ozon- en methaanlevels beïnvloeden, en de vorming van aanhoudende condenssporen. Elk van deze factoren speelt een rol bij het vasthouden van warmte in de atmosfeer. Historisch gezien hebben pogingen om een van deze klimaatveroorzakers te verminderen vaak geleid tot een toename van een andere, wat moeilijke keuzes voor de luchtvaartindustrie met zich meebracht.
Maar nu hebben onderzoekers onder leiding van Michael Prather, een professor in de aardwetenschappen aan UC Irvine, een nieuwe besluitvormings-tool ontwikkeld die de volledige klimaatinvloed van elke luchtvaartactiviteit meet, inclusief de onzekerheden. Deze tool, genaamd Global Warming per Activity, meet hoe lang en hoe sterk elk onderdeel de atmosfeer beïnvloedt—of het nu uren of een eeuw aanhoudt. De sleutel is het kwantificeren van onzekerheden in al deze elementen, waardoor gebruikers een risico curve kunnen formuleren die de waarschijnlijkheid berekent dat een bepaalde afweging succesvol zal zijn in het verminderen van klimaatverandering.
“We hebben altijd geprobeerd om onzekerheidskwantificatie in onze klimaatevaluaties op te nemen,” zei Prather. “Maar deze nieuwe besluitvormingstool gebruikt de informatie om nauwkeurige risicokwantificatie voor klimaatafwegingen te bieden.”
Bijvoorbeeld, het omleiden van vluchten om omstandigheden te vermijden die contrails produceren, kan resulteren in een lichte toename van het brandstofverbruik. Echter, als die contrails aanzienlijk worden verminderd, kan er een netto positief effect op het klimaat zijn. De studie vond dat als luchtvaartkeuzes leiden tot zelfs een 3–5% vermindering van contrails of NOx-emissies, dit een stijging van 1% in CO2-emissies over een periode van 100 jaar kan compenseren.
Met andere woorden, zorgvuldig gekozen strategieën die het brandstofverbruik licht verhogen, kunnen in feite de langetermijnimpact van vliegen op het klimaat verminderen. Deze benadering is alleen toegepast op de schade door klimaatverandering en heeft geen rekening gehouden met de afwegingen in termen van economische kosten (zoals meer brandstof per vlucht).
Deze methode kan luchtvaartmaatschappijen en regelgevers in staat stellen om slimmere beslissingen te nemen die iedereen ten goede komen. En terwijl eerdere modellen vaak moeite hadden om de effecten van kortlevende en langlevende verontreinigende stoffen te vergelijken, maakt GWA nauwkeurigere, activiteit-gebaseerde vergelijkingen mogelijk—wat de luchtvaartindustrie helpt om de minst schadelijke opties voor het verminderen van klimaatverandering te vinden.
“Dit is een overwinning voor zowel wetenschap als maatschappij,” zei Prather. “Onze bevindingen tonen aan dat we niet hoeven te kiezen tussen het verminderen van koolstofemissies en het aanpakken van andere opwarmende verontreinigende stoffen. We kunnen een balans vinden die leidt tot betekenisvolle vooruitgang.”
Door de waarschijnlijkheid van een positief klimaateffect te kwantificeren, presenteert de studie een nieuwe benadering om afwegingen met vertrouwen te evalueren, zelfs in het licht van onzekerheden. De risicokurven bieden beleidsmakers en luchtvaartplanners een duidelijker inzicht in de prioriteiten en potentiële gevolgen van hun acties.
De implicaties reiken verder dan de luchtvaart. De GWA-tool zou ook kunnen helpen bij het beoordelen van de klimaateffecten van andere industrieën—zoals scheepvaart, landbouw of productie—waar verschillende soorten emissies concurreren en interageren, aldus Prather.
