Studie waarschuwt voor dodelijke toekomstige mariene hittegolven in estuaria aan de Oostkust
Onderzoek voorspelt verhitting van estuaria aan de oostkust van de VS
Een baanbrekende studie, geleid door de Batten School van William & Mary en het Virginia Institute of Marine Science (VIMS), voorspelt dat estuaria langs de oostkust van de Verenigde Staten tegen het einde van deze eeuw marine hittegolven kunnen ervaren gedurende een derde van het jaar. Aangezien estuaria belangrijke kraamkamers zijn voor bijna 75% van alle vissoorten en meer dan 54 miljoen banen ondersteunen, kan dit verwoestende gevolgen hebben voor mariene ecosystemen, evenals voor de visserij en de gemeenschappen die daarvan afhankelijk zijn.
De studie, gepubliceerd in Scientific Reports, maakte gebruik van langlopende monitoringsdata van het National Oceanic and Atmospheric Administration’s (NOAA) National Estuarine Research Reserve (NERR) programma om de omstandigheden in 20 estuaria in de VS te onderzoeken over de afgelopen twee decennia. De resultaten toonden een stijgende frequentie van marine hittegolven in de estuaria aan de oostkust, die, als deze trend zich voortzet, desastreuze gevolgen voor de ecosystemen kan hebben.
“De Chesapeake Bay ervaart momenteel bijvoorbeeld marine hittegolven gedurende ongeveer 6% van het jaar (22 dagen per jaar), en dat legt al druk op het ecosysteem. Onze studie toont aan dat estuaria langs de oostkust deze omstandigheden tegen 2100 meer dan 100 dagen per jaar kunnen ervaren,” zei Piero Mazzini, assistent-professor aan de Batten School en VIMS, en co-auteur van de studie. “Dit onderzoek moet dienen als een waarschuwing voor beleidsmakers en milieubeheerders die verantwoordelijk zijn voor de bescherming van deze belangrijke ecosystemen.”
Het nieuws was positiever voor de estuaria aan de westkust, waar geen significante opwarmingstrends werden waargenomen, die mogelijk als belangrijke toevluchtsoorden voor veel soorten kunnen dienen. De onderzoekers veronderstelden dat dit te wijten is aan aanhoudende windgedreven regionale opwellings in de Stille Oceaan, die diep, koud water naar de oppervlakte brengt.
“Onze studie is de eerste die een beeld schetst van het effect van klimatologische variabiliteit op marine hittegolven in estuaria door het hele land, en dit zou niet mogelijk zijn geweest zonder de langlopende data van het NOAA NERR-monitoringsysteem,” aldus Nardi, die het onderzoek als onderdeel van zijn masterthesis aan de Batten School of Coastal & Marine Sciences heeft uitgevoerd.
De studie toonde ook verbanden aan tussen grootschalige klimaatsystemen, zoals El Niño en de Pacific Decadal Oscillation (PDO), die marine hittegolven moduleren, vooral in de westkust estuaria waar positieve fasen de incidentie meer dan kunnen verdubbelen. Terwijl estuaria doorgaans als onderling afhankelijk worden beschouwd, vonden de onderzoekers sterke relaties tussen estuaria binnen vergelijkbare geografische gebieden. Deze bevinding wijst op atmosferische warmte-uitwisseling als de belangrijkste drijfveer van de hittegolven.
Dit onderzoek bouwt voort op eerdere studies van de Batten School en VIMS, die een van de eersten waren die hittegolven in estuaria van de Chesapeake Bay documenteerden. Naarmate hij zijn masterthesis verder ontwikkelt, is Nardi van plan te onderzoeken in hoeverre estuaria verbonden zijn met open-ocean processen.
“We moeten zorgvuldig alle factoren kwantificeren die invloed hebben op de hitte binnen deze systemen, inclusief de verbindingen tussen de estuaria, hun zijrivieren en de omstandigheden in de kustwateren,” zei Nardi. “Dit zijn kritische ecosystemen en toekomstige conserveringsinspanningen zullen afhangen van ons begrip van de factoren die hen beïnvloeden.”
