Verschillende brandblussers voor bosbranden bevatten zware metalen en kunnen het milieu vervuilen

In brandgevoelige gebieden is water niet het enige middel dat wordt gebruikt om vlammen te blussen. Brandweerlieden in de natuur maken ook gebruik van chemische of synthetische onderdrukkers. Onderzoekers die verslag deden in Environmental Science & Technology Letters hebben onderzocht of deze onderdrukkers een bron kunnen zijn van verhoogde metalen die soms in waterwegen worden aangetroffen nadat bosbranden zijn geblust.

Verschillende producten die zij onderzochten, bevatten hoge niveaus van ten minste één metaal, waaronder chroom en cadmium, en zouden kunnen bijdragen aan post-brandverhogingen in het milieu. “Bosbranden zijn geassocieerd met de afgifte van giftige zware metalen aan het milieu, maar tot nu toe werd aangenomen dat deze metalen afkomstig waren van natuurlijke bronnen zoals de bodem,” zegt Daniel McCurry, hoofonderzoeker van de studie. “We weten nu dat brandvertragers kunnen bijdragen aan deze metaalafgifte.”

Producten voor brandonderdrukking, die bedoeld zijn om de brandactiviteit te remmen voordat en nadat water verdampt, omvatten brandvertragers, waterversterkers en schuimen. Aangezien bosbranden frequenter en ernstiger zijn geworden, is er een grotere hoeveelheid water, samen met chemische en synthetische onderdrukkers – gespoten vanaf de grond en gedropt vanuit vliegtuigen – nodig om ze te blussen.

Hoewel fabrikanten de meeste actieve ingrediënten in onderdrukkers identificeren, zijn sommige componenten vertrouwelijk. Bovendien hebben eerdere onderzoekers verhoogde concentraties van potentieel giftige metalen in de bodem en beken waargenomen na bosbranden.

McCurry en zijn collega’s aan de University of Southern California vroegen zich af of de onderdrukkers metalen bevatten en het milieu konden vervuilen. De onderzoekers testten monsters van 14 brandonderdrukkingsproducten die door commerciële detailhandelaars werden verkocht. Ze analyseerden monsters op 10 metalen die bekend staan om hun toxiciteit of die gereguleerd zijn door de Amerikaanse Environmental Protection Agency (EPA).

Elk product bevatte ten minste één metaal met een concentratie die de Maximum Contaminant Level-regels van de EPA voor drinkwater overschreed. In het bijzonder bevatten de twee onderdrukkingsproducten die als brandvertragers zijn geclassificeerd, acht metalen (chroom, cadmium, arseen, lood, vanadium, mangaan, antimoon en thallium) die de drinkwaterregelingen van de EPA aanzienlijk overschreden. En een van de vertragers overschreed de regels voor gevaarlijk afval in Californië voor drie van deze metalen.

De onderzoekers zeggen dat deze resultaten wijzen op de mogelijkheid dat brandvertragers het aquatische milieu en mogelijk drinkwater kunnen vervuilen, als deze producten in waterlichamen terechtkomen. Op basis van het volume brandvertragers dat tussen 2009 en 2021 op bosbranden in de VS werd gedropt, bepaalden de onderzoekers dat de totale hoeveelheid aangebrachte metalen jaar op jaar varieerde, maar over het algemeen in de loop van de tijd toenam. Voor één bosbrand in Zuid-Californië schatten ze dat de verhoogde concentratie cadmium in een nabijgelegen beek voor 31% kon worden verklaard door de gerapporteerde brandvertrager die werd gebruikt om de brand te beheersen.

Ze zeggen dat deze resultaten aantonen dat brandonderdrukkingsactiviteiten kunnen bijdragen aan verhoogde metalen in het milieu, maar dat er meer onderzoek nodig is om de mogelijke risico’s voor de menselijke en milieugezondheid te bepalen.