Wind is niet de enige bedreiging: Wetenschappers pleiten voor een beter geïnformeerde orkaanschaal

Kaart van respondenten. Elke stip geeft de locatie van een respondent aan, gebaseerd op IP-adres. Donkergrijze gebieden geven kuststaten aan, waarbij kust verwijst naar de oceaankust (Alabama, Connecticut, Delaware, Florida, Georgia, Louisiana, Maine, Maryland, Massachusetts, Mississippi, New Hampshire, New Jersey, New York, North Carolina, Rhode Island, South Carolina, Texas, Virginia en Washington, DC).

Wind alleen is niet de enige oorzaak van dodelijke slachtoffers door orkanen. Stormvloeden en neerslag spelen ook een rol. Het huidige waarschuwingssysteem—de Saffir-Simpson Hurricane Wind Scale—meet de kracht van een storm uitsluitend op basis van windsnelheid.

Een nieuw onderzoek, gepubliceerd in Nature Scientific Reports en mede geschreven door Jennifer Collins, een orkaanonderzoeker en professor geowetenschappen aan de Universiteit van South Florida, pleit voor een verandering om de veiligheid van mensen te waarborgen. De auteurs stellen voor om de SSHWS te vervangen door de Tropical Cyclone Severity Scale, die stormvloeden en neerslag meerekent, naast wind.

“Vaak gebruiken mensen de categorie van de storm om te beslissen of ze moeten evacueren,” zei Collins. “Dat is ongelooflijk gevaarlijk omdat als ze horen dat het slechts een tropische storm of categorie 1 is, er vaak geen alarmbellen afgaan en zij geen reden tot bezorgdheid zien.”

Het artikel noemt de orkanen Katrina en Florence als voorbeelden. In 2005 werd Katrina geclassificeerd als een categorie 3 op basis van windsnelheid, maar de meeste van de 1.800 doden en $125 miljard aan schade werden veroorzaakt door stormvloeden en neerslag. Evenzo landde Florence in 2018 als een categorie 1, maar de enorme overstromingen kostten 55 mensen het leven.

Daarnaast verwijst het naar een studie uit 2014 van Edward Rappaport, toenmalig adjunct-directeur van het National Hurricane Center, die stelde dat wind verantwoordelijk is voor 8% van de dodelijke slachtoffers door orkanen, terwijl stormvloeden verantwoordelijk zijn voor 49% en neerslag voor 27%.

“Er zijn te veel gevallen geweest van ongelooflijk verlies van leven en vernietiging omdat een laag categoriënummer op de SSHWS, of zelfs als het wordt vermeld als een tropische storm, niet overeenkwam met het gevaar van de storm,” zei Collins. “Op basis van ons onderzoek weten we nu dat mensen eerder geneigd zijn te evacueren als ze de gevaren van neerslag en stormvloeden naast de wind begrijpen.”

Hier is hoe de TCSS werkt:

Wind, regen en stormvloeden krijgen elk een nummer van 1 tot 5 op basis van de verwachte ernst, maar het uiteindelijke gecombineerde nummer kan oplopen tot 6 om het extra risico van meerdere extreme gevaren te communiceren.

Als één gevaar erger is dan de anderen, is de uiteindelijke categorie van de orkaan ten minste zo hoog. Bijvoorbeeld, als wind en neerslag op 2 worden beoordeeld, maar stormvloed op 4, dan is de uiteindelijke categorie ten minste 4.

Als twee gevaren zijn beoordeeld als categorie 3 of hoger, dan verhoogt het uiteindelijke nummer met één. Dus, als stormvloed op 4 staat maar wind en neerslag op 5, wordt de orkaan voorspeld als categorie 6.

De TCSS vermeldt vervolgens de specifieke categorieën voor de gevaren, evenals een algemene categorie.

Om de publieke reactie op deze waarschuwingen te testen, voerden Collins en haar onderzoeksteam een online experiment uit met 4.000 bewoners langs de Golf- en Oostkust—gebieden die vaak door orkanen worden bedreigd. De deelnemers ontvingen voorspellingen voor 10 fictieve orkanen die hun gemeenschappen zouden beïnvloeden; de helft ontving waarschuwingen met de SSHWS, en de andere helft met de TCSS.

“We waren benieuwd of een betere identificatie van het belangrijkste gevaar de voorzorgsmaatregelen zou verbeteren,” legt het artikel uit, “en of het verschil in de algemene categorie de evacuatie-intentie voor gevaarlijkere stormen zou verhogen.”

De deelnemers kregen vragen zoals:

Wat is het belangrijkste gevaar van de storm—wind, regen of stormvloed?

Op een schaal van 1-5, hoe riskant zou het zijn om in uw huis te blijven?

Op een schaal van 1-5, zou u evacueren?

Degenen die de TCSS ontvingen, waren eerder geneigd het belangrijkste gevaar correct te identificeren en aanzienlijk meer geneigd om te evacueren voor niet-windgevaar.

“De hogere categorie is belangrijk,” zei Collins. “Volgens mijn onderzoek naar evacuaties baseren veel mensen hun beslissing om te evacueren op dat nummer, niet alleen op de details van het gevaar.”

Het National Hurricane Center begon in 1971 met het gebruik van de Saffir-Simpson Hurricane Scale, waarbij druk, stormvloeden en windmetingen werden gebruikt. Maar in 2012 werd dit aangepast om alleen de windcomponent op te nemen en werd het de Saffir-Simpson Hurricane Wind Scale genoemd.

“Zonder bevredigende en volledige informatie is de kans groot dat individuen hun persoonlijke risico verkeerd inschatten of zelfs tot inactiviteit worden gebracht,” staat in het artikel.

Collins, geboren in Engeland en in 2005 van Pennsylvania naar Florida verhuisd, stond te popelen om het evacuatiegedrag tijdens orkanen te bestuderen. Na een periode van ongeveer 10 jaar zonder orkanen die Florida troffen, kon ze haar studies uitvoeren door orkaan Matthew in 2016, en vervolgens andere orkanen waaronder Irma in 2017 en Ian in 2022. In 2024 boden orkanen Helene en Milton voldoende gelegenheid voor haar team om het evacuatiegedrag tijdens orkanen in Florida te bestuderen.

Tijdens een orkaancollege in 2017 ontmoette ze medeauteur Nadia Bloemendaal van de Universiteit van Amsterdam, die vergelijkbare interesses deelde. Samen met de andere co-auteurs, Jantse Mol van de Universiteit van Amsterdam en Hans de en Dianna Amasino van Tilburg University, ontwikkelden zij de TCSS, publiceerden hun bevindingen in 2021 en gingen verder met het testen van de effectiviteit.

Vervolgens zijn Collins en haar co-auteurs van plan om hun onderzoek aan het National Hurricane Center voor te leggen. Terwijl anderen veranderingen in de orkaanschaal hebben voorgesteld, gelooft Collins dat hun werk sterk bewijs levert ter ondersteuning van zo’n verschuiving.

“Verandering is moeilijk voor elke instelling die al jaren hetzelfde doet,” zei Collins. “Maar ik ben redelijk optimistisch dat nu de tijd is. We weten nu dat veel mensen beslissingen nemen op basis van de categorieberichten, dus we moeten ervoor zorgen dat we communiceren met een schaal die realistischer is voor de ernst van de orkaan, rekening houdend met andere gevaren die vaak voorkomen, met name van stormvloeden en overstromingen door neerslag, die in onze schaal zijn meegenomen.”