Wie is Luis Enrique, de man achter de Champions League-finale van PSG?

Luis Enrique, hoofdcoach van Paris Saint-Germain (PSG), kan zaterdag zijn coaching legacy verstevigen door de UEFA Champions League-finale van 2024-25 te winnen tegen Inter Milan. Dit zou een historisch moment zijn voor de Franse club, die nog nooit de grootste prijs van het Europese continent heeft gewonnen, en zou jaren van frustratie van fans in het Parc des Princes kunnen ombuigen.

PSG, dat onlangs nog superster spelers als Kylian Mbappé, Lionel Messi en Neymar Jr. had, heeft sinds de UEFA Intertoto Cup in 2001 geen Europese prijzen meer gewonnen. Sinds zijn aanstelling in 2023 heeft Enrique PSG ingrijpend veranderd, met de hoogprofielde vertrekkers Messi, Neymar en Mbappé en een transitie naar een van de meest opwindende aanvallende teams in Europa.

Of Enrique’s methode de beste is, zal uiteindelijk afhangen van de uitkomst van de Champions League-finale in München.

De man achter de coach

Wie is de echte Luis Enrique, de man die deze radicale transformatie bij PSG heeft geleid? De 55-jarige begon zijn voetbalkarrière in 1988 bij Sporting Gijon, een club in de Spaanse Segunda Division. In 1991 werd hij getekend door Real Madrid, waar hij hielp Los Blancos naar La Liga, de Copa del Rey en de Supercup te leiden. Individueel voldeed Enrique echter niet aan de verwachtingen, vaak door uit positie te spelen op de vleugel en in defensieve rollen.

In 1996 nam aartsrivaal FC Barcelona de uit vorm zijnde Enrique over, waar hij terugkeerde naar zijn favoriete rol op het middenveld. Dit betaalde zich uit voor de Catalaanse grootmacht, en Enrique won met Barca opnieuw La Liga, de Copa del Rey en de Spaanse Supercup.

Na zijn pensionering als speler in 2004 ging hij aan de slag als manager, naar verluidt op uitnodiging van de huidige Manchester City-manager Pep Guardiola. Hij begon zijn coachingcarrière bij FC Barcelona “B”, voordat hij in het seizoen 2011-2012 naar AS Roma in de Serie A verhuisde. Zijn tijd bij Roma eindigde teleurstellend met een zevende plaats, wat leidde tot zijn ontslag.

Enrique’s volgende stap was Celta Vigo, maar ook daar vertrok hij na slechts een jaar. Zijn carrière kreeg een ommekeer toen hij terugkeerde naar Barcelona als hoofdtrainer van het eerste team. Zijn vierjarige regeerperiode eindigde met de overwinning in de Champions League-finale in 2015 tegen Juventus, waarbij de “Grote Drie” van Messi, Luis Suárez en Neymar de aanval leidde en een zeldzame treble voor de club voltooide.

Als PSG zaterdag de Champions League-finale wint, schrijft Enrique geschiedenis door de enige man te worden die twee keer een treble heeft behaald.

Internationale ervaring en de weg naar PSG

Toen Enrique in 2018 werd aangesteld als coach van het Spaanse nationale team, betrad hij een nieuwe wereld van internationaal voetbal. Voor het WK 2022 in Qatar werd Spanje getipt als mogelijke winnaar. Na een ontluisterende uitschakeling in de ronde van 16 door Marokko, kondigde Enrique zijn ontslag aan.

Er volgde veel speculatie over zijn volgende stap in het trainersvak, met interesse vanuit de Premier League, maar het was PSG die zijn handtekening wist te bemachtigen. Misschien was het de unieke uitdaging om de Champions League te winnen met een van de twee Europese superclubs die deze mijlpaal nog nooit hadden bereikt die hem naar Parijs trok.

Een kijkje achter de schermen

Een recente driedelige documentaire geeft een intiem portret van de coach en toont Enrique die zijn privéleven voor het eerst openstelt, ondanks zijn bekende vijandigheid tegenover de media. “No Teneis Ni P*** Idea” onthult een gedreven man die net zo gepassioneerd over voetbal is als over zijn gezin en fitheid.

Kijkers zien Enrique aankomen bij PSG, met slechts enkele woorden Frans. Toch legt hij vanaf het begin zijn stempel op de club. Als het gaat om zijn grootste ster – Mbappé – worden kijkers getrakteerd op Enrique die de sterspeler een flinke uitbrander geeft, die hij “C’est Catastrophique” noemt, verwijzend naar Mbappé’s gebrek aan verdedigende inzet na een nederlaag tegen Barcelona in de kwartfinale van de Champions League.

Ondanks de spanningen tussen de manager en de sterspeler, bereikte PSG de halve finale, waar ze uiteindelijk werden verslagen door Borussia Dortmund. Enrique’s post-match opmerkingen kunnen prophetisch blijken: “Nu is het een triest moment, maar je moet soms accepteren dat sport zo is. We moeten volgend jaar iets bijzonders creëren en winnen.”

Enrique, die veel tijd achter zijn computer doorbrengt om zijn team te analyseren, combineert dit met intensieve workouts. “Je moet elke halfuur bewegen,” zegt hij, terwijl hij in zijn luxe Parijse huis vaak verschillende oefeningen doet.

De documentaire biedt een mix van momenten uit Enrique’s illustere carrière, inclusief zijn tijd bij Real Madrid en Barcelona, evenals zijn rol bij Spanje. Niet verrassend is het dieptepunt wanneer Marokko Spanje uitschakelt en de favoriet uit het WK verwijdert.

In de documentaire krijgen we ook een tedere kant van Lucho te zien, wanneer het gaat om zijn nauwe band met zijn jongste dochter Xana, die op negenjarige leeftijd overleed aan osteosarcoom, een bottumor, in 2019. Enrique richtte samen met zijn vrouw, Elena Cullell, een stichting op in haar naam om andere gezinnen in een soortgelijke situatie te helpen.

Graham Hunter, producent van de documentaire en voetbalschrijver, beschrijft Enrique’s persoonlijkheid als “veeleisend en inspirerend”. “Als voetballer was hij uitzonderlijk. Een Spaanse Roy Keane. Zijn veelzijdigheid op het veld heeft zijn prestaties beïnvloed. Hij heeft veel prijzen gewonnen bij Madrid en Barca,” voegt hij toe.

Hunter gelooft dat Enrique niet alleen naar PSG is gegaan om de Champions League te winnen, maar om zijn speelstijl te vestigen en de spelers en fans te overtuigen van een moderne manier van voetballen.