Wereldwijd kader stelt plan voor om de crisis van giftige bandenvervuiling aan te pakken

Onderzoekers van UBC onderzoeken vijvers, beekjes en stromen in de Lower Mainland in B.C. in de hoop toekomstige regentuinen en andere “groene infrastructuur” te bouwen die toxische chemicaliën afkomstig van autobanden kunnen opvangen.

Een internationaal onderzoeksteam onder leiding van de Universiteit van Brits-Columbia heeft het eerste uitgebreide wereldwijde kader voorgesteld voor het reguleren van rubberadditieven, die zijn gekoppeld aan massale vissterfte en zijn aangetroffen bij mensen. Deze chemicaliën zijn een alomtegenwoordige maar grotendeels ongereguleerde bron van milieuv contaminatie die ecosystemen en de menselijke gezondheid wereldwijd beïnvloedt.

Geplaatst in Environmental Science & Technology Letters, schetst het artikel het Management Framework for Tire Additive Pollution, een proactieve beleidsroutekaart die gedeeltelijk is geïnspireerd op het succesvolle Montreal Protocol, dat heeft geholpen de schade aan de ozonlaag te keren. Met de volgende ronde van wereldwijde onderhandelingen over het plasticsverdrag (INC-5.2) die op 5 augustus in Genève begint, zeggen de onderzoekers dat het tijd is om rubberadditieven op de internationale regelgevende agenda te zetten.

“Deze chemicaliën zijn overal – in stedelijke stromen, sedimenten, zelfs in de Arctische omgevingen – en ze verschijnen nu ook bij mensen,” zei Dr. Timothy Rodgers, hoofonderzoeker en postdoctoraal fellow in het Scholes Lab van de afdeling civiele techniek aan de UBC. “Toch hebben rubberadditieven niet de regelgevende aandacht gekregen die andere verontreinigende stoffen, zoals pesticiden of industriële chemicaliën, hebben gekregen. Dit is een grote blinde vlek.”

Een van deze chemicaliën, 6PPD-quinone, wordt gevormd wanneer de bandpreservatief 6PPD reageert met ozon. Het is in verband gebracht met massale sterfte van coho-zalm en is aangetroffen in biomonitoringsmonsters van mensen, waaronder urine en hersenvocht. Terwijl banden slijten, stoten ze op grote schaal deeltjes en additieven uit in het milieu – geschat op meer dan een miljoen ton per jaar in zowel de VS als de EU.

Vijfpuntsactieplan voor veiligere, transparantere regelgeving

Het voorgestelde kader schetst vijf belangrijke actiegebieden:

• Een gefaseerde overgang naar veilige, niet-giftige rubberadditieven
• Overweging van de impact van banden gedurende hun levenscyclus
• Grotere transparantie over de chemicaliën die in banden worden gebruikt en hun eigenschappen
• Onafhankelijke beoordelingen van de gevaren van rubberadditieven en hun vervangers
• Internationale coördinatie, mogelijk via het voorgestelde wereldwijde plasticsverdrag

Het artikel benadrukt ook hoe inheemse gemeenschappen en kwetsbare populaties onevenredig blootgesteld worden aan risico’s. De Tseshaht First Nation in B.C. heeft bijvoorbeeld dramatische afnames van zalmpopulaties waargenomen die mogelijk verband houden met wegafvloeiing op hun grondgebied.

“Dit is een kwestie van milieurechtvaardigheid en gezondheid,” voegde Dr. Rodgers toe. “Gemeenschappen die afhankelijk zijn van gezonde ecosystemen betalen al de prijs, en we weten niet wat de gezondheidseffecten zijn voor alle mensen die worden blootgesteld.”

De basis leggen voor wereldwijde verandering

Het onderzoeksteam, dat onderzoekers van 12 instellingen in vier landen omvat, hoopt dat het kader beleidsbeslissingen en regelgevende benaderingen wereldwijd zal informeren, en een routekaart zal bieden om deze over het hoofd geziene milieuprobleem aan te pakken voordat de gevolgen onomkeerbaar worden.

“We hebben de kans om dit probleem vóór te zijn voordat het nog dieper geworteld raakt,” zei Dr. Rachel Scholes. “Dit kader biedt regelgevers een duidelijke weg vooruit – en een cruciale kans om zowel ecologische als menselijke gezondheid op wereldschaal te beschermen.”