Wat de Christenen in het Heilige Land Verwachten van Paus Leo XIV

Palestijnse christenen bezoeken een mis in de Heilige Familiekerk na de aankondiging van het overlijden van paus Franciscus door het Vaticaan, in Gaza Stad op 21 april 2025. Veel christenen in het Heilige Land juichen om de verkiezing van paus Leo XIV als opvolger van de heilige Petrus. Velen van ons hopen dat de nieuwe paus de erfenis van zijn voorganger, paus Franciscus, zal voortzetten, vooral met betrekking tot kwesties van rechtvaardigheid en vrede.

Het Heilig Stoel heeft historisch gezien een belangrijke rol gespeeld in het ondersteunen van de christelijke aanwezigheid in het Heilige Land, of het nu gaat om kerkelijke activiteiten, betrokkenheid bij invloedrijke partijen in en rond de regio, of via materiële en morele steun. Dit is tot uiting gekomen in de oprichting van instellingen zoals de Pauselijke Missie in Jeruzalem, de Universiteit van Bethlehem, het Benedictuscentrum in Nazareth, en recentelijk, de schenking door paus Franciscus van de Popemobiel als mobiele kliniek voor kinderen in Gaza.

Sommige van de meest impactvolle momenten in onze recente geschiedenis zijn de pausbezoeken aan ons land — te beginnen met paus Paulus VI in 1964, gevolgd door paus Johannes Paulus II in 2000, paus Benedictus XVI in 2009, en eindigend met paus Franciscus in 2014.

Wij, christenen in het Heilige Land, hopen dat paus Leo XIV niet alleen ons zal bezoeken, maar ook zal helpen bij het aanpakken van enkele van de uitdagingen waarmee we vandaag de dag worden geconfronteerd in de geboorteplaats van het christendom. Als gemeenschap van 230.000 mensen werken we aan het versterken van de christelijke aanwezigheid als een actieve component van de lokale samenleving, in samenwerking met andere componenten. Echter, we hebben hulp nodig.

Een van de belangrijkste kwesties die het leven van christenen in Israël en Palestina beïnvloedt, is het Israëlisch-Palestijnse conflict. Het is een blijvende bron van regionale instabiliteit die geweld in verschillende vormen aanwakkert, wat veel levens kost, ook die van christenen.

Stijgende religieuze en politieke extremisme doet velen van ons voelen als vreemden in ons eigen thuisland. Economische achteruitgang en het afnemende aantal pelgrims naar het Heilige Land vanwege het conflict leiden tot verlies van levensonderhoud en verslechterende sociaaleconomische omstandigheden. Wijdverspreide wanhoop drijft velen ertoe te emigreren of plannen te maken om in de nabije toekomst te vertrekken, wat het aantal leden van onze gemeenschap vermindert.

Veel lokale christenen willen dat het Heilig Stoel samenwerkt met belangrijke wereldwijde en regionale spelers om een blijvende oplossing voor het Israëlisch-Palestijnse conflict te bereiken. In zijn laatste preek sprak paus Franciscus over de dringende behoefte aan vrede in Gaza. In zijn eerste preek riep paus Leo XIV op tot een onmiddellijk staakt-het-vuren en de levering van humanitaire hulp aan de Strook. We verwelkomen deze uitspraken en hopen dat hij zijn uiterste best zal blijven doen om vrede in het Heilige Land te bevorderen.

In Palestina blijft de situatie onduidelijk door de Israëlische bezetting van alle gebieden die bedoeld zijn om een Palestijnse staat te vormen, de voortdurende oorlog in Gaza, en de beperkte autoriteit van de Palestijnse Autoriteit op de Westelijke Jordaanoever — om nog maar te zwijgen van de volledige annexatie van Oost-Jeruzalem door Israël. Deze realiteit vraagt om doordachte actie van de Kerk, zowel op het niveau van het Heilig Stoel als lokaal, om mensen hoop te bieden in deze donkere tijden.

In Israël is er een dringende behoefte aan samenwerking tussen het Heilig Stoel en de lokale kerk — bisschoppen, priesters en gelovigen — om veel kwesties op te lossen die de christelijke en niet-christelijke gemeenschappen beïnvloeden. Het is cruciaal om met alle segmenten van de lokale samenleving samen te werken om de staat onder druk te zetten om al zijn burgers gelijk te behandelen en hun waardigheid te behouden.

Christenen hopen dat het Heilig Stoel met ons kan samenwerken in onze inspanningen voor gelijkheid. Wij, als gemeenschap, worden geconfronteerd met Israëlische wetten die ons discrimineren op basis van etniciteit en religie; we hebben ondersteuning nodig in onze pogingen om dergelijke wetten te laten intrekken.

Het is ook essentieel om te werken aan het oplossen van pijnlijke kwesties die een negatieve invloed hebben gehad op de christelijke aanwezigheid, zoals het geval van de dorpen Iqrit en Biram, waarvan de katholieke christelijke bewoners werden verdreven voordat hun huizen in 1951 door de Israëlische autoriteiten werden vernietigd. Sindsdien eisen de bewoners en hun nakomelingen het recht om terug te keren naar hun voorouderlijke land, maar dit recht wordt hen ontzegd.

Er is ook een behoefte aan sterkere interventie door het Heilig Stoel ter ondersteuning van christelijke instellingen die onder Israëlische controle opereren, die toenemende uitdagingen ondervinden, zoals pogingen van sommige gemeenten om zware belastingen op te leggen in strijd met eerdere overeenkomsten, de duidelijke discriminerende onderfinanciering van christelijke scholen door Israëlische autoriteiten, en bedreigingen tegen kerkelijk eigendom.

Veel christenen in het Heilige Land hopen ook dat paus Leo XIV zal werken aan het bevorderen van eenheid onder hen, inclusief inspanningen om tot een gezamenlijke datum voor belangrijke religieuze feestdagen te komen, met name Kerstmis en Pasen. Ze roepen ook op tot verhoogde gezamenlijke inspanningen onder kerken om pelgrimages naar het Heilige Land te organiseren die niet alleen bezoeken aan religieuze sites omvatten, maar ook interacties met de gelovigen die daar wonen. Dit is belangrijk omdat het ons zou helpen om wereldwijde bewustwording te creëren over de uitdagingen waarmee we worden geconfronteerd en ons een integraal onderdeel van de universele Kerk zou laten voelen.

Als geheel verlangen christenen in het Heilige Land, net als hun medechristenen over de hele wereld, naar een vader in paus Leo XIV — een vader die hen bezoekt en hun bezoeken verwelkomt, met hen overlegt en naar hun zorgen luistert, hen beschermt tegen schade, naast hen staat wanneer ze worden aangevallen of onderdrukt, en de voetsporen volgt van de oprichter van de Kerk, die nooit aarzelde om de onderdrukten te verdedigen, ongeacht hoe machtig de onderdrukker ook moge zijn.

Paus Leo XIV moet weten dat hij veel kinderen in het Heilige Land heeft die van hem houden en begrijpen hoe druk hij en het Heilig Stoel zijn met zoveel kwesties over de hele wereld.

In het Heilige Land hebben christenen gebeden — en blijven bidden — voor zijn succes in zijn missie, zich terdege bewust van hoe complex deze is. Maar bovenal hebben de kinderen hun vader nodig — en dat is wat ze het meest verwachten: dat hij altijd aan hun zijde zal staan, hoe druk hij ook moge zijn.