Waarom investeerders in 2025 obligaties inruilen voor goud

Waarom investeerders in 2025 obligaties voor goud laten vallen

In 2025 schittert goud als nooit tevoren, en overtreft het alle belangrijke activa. Door politieke instabiliteit, twijfels over de onafhankelijkheid van de Fed en stijgende economische risico’s, is de rol van goud als een betrouwbare, niet-gecorreleerde waardeopslag steeds duidelijker geworden: het is de veilige haven van keuze.

Goud staat bovenaan de verlanglijst van investeerders in 2025. Het gele metaal, dat al lang wordt beschouwd als een bescherming tegen inflatie en geopolitieke onrust, heeft zijn prijs zien stijgen naar recordhoogtes van meer dan $3.600 (€3.080) per ounce, met een rendement van bijna 40% tot nu toe – het beste jaar voor goud sinds 1978. Terwijl de wereldwijde aandelenmarkten dit jaar positieve rendementen hebben opgeleverd, blijven ze ver achter bij de prestaties van goud. Daarentegen ondervinden obligaties opnieuw een teleurstellend jaar.

Waarom obligaties geen bescherming meer bieden

Amerikaanse staatsobligaties en Europese staatsobligaties hebben lange tijd gediend als schokdempers in evenwichtige portefeuilles. In tijden van economische zwakte stegen obligaties doorgaans wanneer risicovolle activa daalden. Dit gold alleen zolang de inflatie onder controle bleef, maar die relatie lijkt te breken. Sinds de piek in 2020 hebben Europese staatsobligaties ongeveer 20% van hun waarde verloren, en Amerikaanse langlopende staatsobligaties hebben het nog slechter gedaan, met een halvering van de prijs in dezelfde periode. Tot nu toe in 2025 zijn de benchmark Europese obligatie-indices met 2% gedaald, wat slechter presteert dan zowel aandelen als grondstoffen.

Voor investeerders die vertrouwen op de klassieke 60/40-portefeuillemix van 60% aandelen en 40% obligaties, zijn de rendementen teleurstellend. In de afgelopen vijf jaar heeft deze strategie slechts 32% opgeleverd, terwijl de S&P 500 alleen al 109% heeft opgeleverd.

Erger nog, de veronderstelde diversificatievoordelen zijn verdwenen: evenwichtige portefeuilles ervaren vergelijkbare volatiliteit en zelfs diepere terugval in vergelijking met uitsluitend aandelenallocaties. Wanneer de groei stagneert, geopolitieke risico’s escaleren en de inflatie hoog blijft, hebben obligaties moeite om bescherming te bieden. Inflatie is de grootste vijand van de obligatiemarkt, omdat het de reële rendementen aantast en hun status als veilige haven ondermijnt. In zo’n omgeving komt goud in beeld om de leegte op te vullen.

Goud: een bescherming tegen dubbele risico’s

Tegen de achtergrond van deze structurele onderprestatie van obligaties wenden investeerders zich steeds vaker tot goud als stabilisator van portefeuilles – een activa die bescherming biedt tegen risico’s uit zowel de aandelen- als de obligatiemarkten. De waarde van goud is grotendeels niet-gecorreleerd met andere activaklassen, wat het een ideale bescherming maakt in de huidige complexe risicomarkt. In episodes zoals de verkoopgolf na de bevrijdingsdag in april daalden zowel aandelen als obligaties in samenhang, waardoor investeerders weinig toevlucht vonden.

Deze breuk in correlatie weerspiegelt patronen uit de jaren ’70, toen de inflatie hoog was te midden van zwakke centrale bank geloofwaardigheid. Toen, net als nu, overtrof goud alle belangrijke activaklassen, gedreven door de vraag van investeerders naar bescherming tegen monetaire devaluatie en systeemrisico. Volgens Goldman Sachs zijn aandelen-obligatieportefeuilles bijzonder kwetsbaar in twee scenario’s: wanneer de geloofwaardigheid van instellingen afneemt – zoals in de jaren ’70 – en wanneer aanbodschokken ‘stagflationaire’ druk veroorzaken – zoals gezien in 2022. In beide gevallen schittert goud historisch gezien.

Centrale banken leiden, investeerders volgen

Het gedrag van investeerders in 2025 wordt ook beïnvloed door een agressieve golf van goudinkopen door centrale banken, vooral vanuit opkomende markten. Sinds westerse sancties Rusland’s buitenlandse valutareserves in 2022 bevroren, hebben landen zoals China, India en Turkije hun inspanningen om reserves te diversifiëren weg van de dollar versneld, met miljarden in goud. Volgens het IMF zijn de aankopen van goud door centrale banken sinds februari 2022 vervijfvoudigd.

Investeerders volgen nu deze golf. De SPDR Gold Shares (GLD), de grootste fysiek gedekte goud-ETF ter wereld, heeft dit jaar alleen al $11,3 miljard (€9,63 miljard) aan instromen aangetrokken – op koers om zijn record uit 2020 te overtreffen. Dit is een duidelijk teken dat particuliere investeerders de leiding van centrale banken beginnen te volgen en de rol van goud als strategische reserve activa heroverwegen. In tegenstelling tot obligaties, die kunnen worden geinflatieerd of onderhevig zijn aan staatsschulden, is goud niet afhankelijk van de geloofwaardigheid van een instelling. Het kan niet worden gedrukt, gesanctioneerd of gedevalueerd – eigenschappen die steeds aantrekkelijker worden in een wereld van stijgende schulden, gepolariseerde politiek en gefragmenteerde risico’s.

De hoge niveaus van overheidsschuld en fiscale versoepeling verdoezelen verder de vooruitzichten voor obligaties. Investeerders beschouwen ze steeds vaker niet als veilige activa, maar als verplichtingen die kwetsbaar zijn voor inflatoire erosie. Als centrale banken gedwongen worden om de rendementen te onderdrukken om de kosten van schuldenservice te beheren – een proces dat soms ‘financiële repressie’ wordt genoemd – dan kunnen de reële rendementen op obligaties jarenlang negatief blijven.

Hoe hoog kan de goudprijs stijgen?

In 2025 is dit risico niet alleen economisch maar ook institutioneel. Investeerders zijn steeds voorzichtiger geworden ten aanzien van politieke inmenging in het monetaire beleid, vooral in de Verenigde Staten. Donald Trump’s agressieve campagne tegen Fed-voorzitter Jerome Powell heeft alarmbellen doen afgaan over mogelijke druk op de Federal Reserve om de rentetarieven kunstmatig laag te houden. Als de onafhankelijkheid van de Fed in het geding komt, kan haar vermogen om inflatie te bestrijden ondermijnd worden – wat goud aantrekkelijk maakt als bescherming tegen institutionele kwetsbaarheid.

Goldman Sachs-analist Samantha Dart heeft deze zorg onderstreept en gewaarschuwd dat als slechts 1% van de Amerikaanse particuliere staatsobligatiehoudingen naar goud zou verschuiven, de prijzen bijna $5.000 (€4.263) per ounce zouden kunnen stijgen. Zelfs in een meer gematigd scenario verwacht Goldman dat goud tegen medio 2026 $4.000 (€3.410) zal bereiken, met verwijzing naar politieke onzekerheid, wereldwijde vraag naar centrale banken en afnemend vertrouwen in het Amerikaanse fiscale beheer.

Het goudsignaal

De historische rally van goud in 2025 weerspiegelt meer dan alleen marktmomentum – het markeert een fundamentele verschuiving in de prioriteiten van investeerders. Terwijl obligaties hun defensieve kracht verliezen en politiek risico het vertrouwen in monetaire instellingen ondermijnt, heeft goud zichzelf opnieuw bewezen als de ultieme veilige haven. De niet-gecorreleerde aard, weerstand tegen inflatie en onafhankelijkheid van institutionele geloofwaardigheid maken het uniek geschikt voor een wereld waarin traditionele waarborgen falen. In portefeuilles die ooit waren verankerd door obligaties, neemt goud nu de hoofdrol in.