Vragen over rapportage van lood in drinkwater verdwenen na de Flint-watercrisis, volgens studie

Onderzoek toont aan dat waterleidingsystemen in de VS minder vaak verdachte loodniveaus rapporteren na de crisis in Flint, Michigan.

Volgens nieuw onderzoek onder leiding van de Universiteit van Massachusetts Amherst zijn openbare waterleidingsystemen in de VS veel minder geneigd om verdacht afgeronde loodniveaus te rapporteren, nadat de crisis in Flint nationale verontwaardiging en federale controle opriep.

De studie, gepubliceerd in het nieuwste nummer van American Economic Review: Insights, introduceert nieuwe statistische methoden om het onderscheid te maken tussen natuurlijke afronding en potentiële “drempelmanipulatie” in gerapporteerde cijfers. “Bestaande methoden kunnen afronding verwarren met manipulatie,” legt Tihitina Andarge, assistent-professor in de hulpbronnen-economie aan UMass Amherst, uit. “Onze aanpak stelt ons in staat om de twee te scheiden.”

Andarge, samen met David A. Keiser, professor in de hulpbronnen-economie aan UMass Amherst, Dalia Ghanem van de Universiteit van Californië, Davis, en Gabriel E. Lade van de Ohio State University, analyseerden hoe waterleidingsystemen loodconcentraties rapporteerden van 2011 tot 2020 onder de Lead and Copper Rule, een belangrijke bepaling van de Safe Drinking Water Act. Deze regel vereist dat systemen bepalen of het 90e percentiel van de loodconcentraties in hun watermonsters de federale drempels overschrijdt, wat kan leiden tot extra monitoring, herstelmaatregelen en publieke bekendmaking.

De Environmental Protection Agency (EPA) vertrouwt op zelfgerapporteerde cijfers van ongeveer 50.000 waterleidingsystemen in het hele land. Systemen met gerapporteerde loodniveaus boven 0,005 milligram per liter moeten frequent blijven testen, terwijl systemen met niveaus boven 0,015 dure correctieve stappen moeten nemen en het publiek moeten informeren. Dit creëert een stimulans voor systemen om waarden net onder de drempels te rapporteren.

De studie ontdekte dat vóór de crisis in Flint, die een noodtoestand in 2016 veroorzaakte, ongeveer 3% van de middelgrote systemen en ongeveer 0,5% van de kleine systemen loodconcentraties rapporteerden die precies waren afgerond naar de federale drempel – een patroon dat de onderzoekers zeggen statistisch onwaarschijnlijk is dat dit toevallig voorkomt. Na Flint verdwenen deze verdachte clusters vrijwel volledig, en de gerapporteerde gegevens kwamen dichter in de buurt van de verwachte verdelingen.

Andarge merkt op dat dit patroon onder kleine waterleidingsystemen geconcentreerd was in Alabama, terwijl het onder middelgrote systemen in het hele land zichtbaar was, zij het op kleinere schaal.

De crisis in Flint, die duizenden blootstelde aan gevaarlijke loodniveaus, verhoogde de publieke en regelgevende aandacht voor waterveiligheid in het hele land. De EPA gaf nieuwe richtlijnen uit die twijfelachtige testpraktijken ontmoedigden, zoals het bemonsteren van huizen met een lager risico of het manipuleren van verzamelprocedures.

“We willen ervoor zorgen dat onze drinkwatersystemen de juiste manieren volgen om loodconcentraties te meten, zodat mensen corrigerende maatregelen kunnen nemen als dat nodig is,” zegt Keiser.

Hoewel de studie geen opzettelijke fraude beweert, wijst ze op kwetsbaarheden in de manier waarop de VS de kwaliteit van drinkwater monitort. De auteurs waarschuwen dat zonder voortdurende controle sommige systemen opnieuw prikkels kunnen hebben om de risico’s van lood te bagatelliseren.

De EPA heeft de Lead and Copper Rule, die meer dan 90% van de Amerikaanse bevolking dekt, in 2021 en 2024 herzien. Blootstelling aan lood, zelfs op lage niveaus, is in verband gebracht met ontwikkelingsvertragingen bij kinderen en cardiovasculaire problemen bij volwassenen.

Keiser voegt eraan toe dat de nieuwe statistische methoden ook kunnen worden toegepast op andere gebieden waar drempelmanipulatie een zorg is, waaronder luchtkwaliteitsmonitoring en academische testen.