Venezolanen in Onzekerheid Over Tijdelijke Beschermde Status in de VS

Venezolanen in ‘staat van onzekerheid’ over tijdelijke beschermde status in de VS

De inspanningen van Trump om de status te beëindigen die buitenlandse burgers beschermt tegen deportatie naar gevaarlijke landen, heeft ‘iedereen bang gemaakt’.

Fort Worth, Texas – Het moeilijkste deel van Ana Maria Fores Tamayo’s werk is het trauma te zien dat op de gezichten van de vluchtelingen staat die zij helpt. Dit trauma was duidelijk toen zij en haar man vorig jaar naar Aurora, Colorado reisden om Venezolanen die in de Verenigde Staten wonen te ontmoeten.

“Iedereen is bang,” zei Tamayo, 69, die het Refugee Support Network leidt. Haar organisatie helpt mensen die hun thuisland ontvluchten bij het aanvragen van tijdelijke beschermde status (TPS) in de VS. “Ze vertrokken omdat de situatie daar verschrikkelijk was,” vertelde ze over de mensen die ze in Colorado ontmoette. “De meesten spraken er niet veel over, behalve dat dit hun kans was om hier legaal te leven.”

TPS is een aanduiding die in 1990 door de Amerikaanse overheid is gecreëerd om buitenlandse burgers die al in het land zijn, te beschermen tegen deportatie naar landen die als onveilig worden beschouwd.

President Donald Trump maakte in februari bekend dat bijna 300.000 Venezolanen op donderdag hun TPS zouden verliezen. Maar een Amerikaanse federale rechter blokkeerde de maatregel de volgende maand en zei dat de karakterisering van de migranten als criminelen door de regering-Trump “een vleugje racisme” vertoonde.

“Het enige probleem met TPS is dat het maar tot 18 maanden geldig is,” zei Pacheco, die een juridische hulporganisatie voor immigranten in Texas leidt. “Dus dit zijn mensen die in een staat van onzekerheid leven.”

‘Een oorlogsgebied’ in Colorado

In maart kondigde de regering-Trump aan dat het de tijdelijke juridische status van 530.000 mensen, waaronder Cubanen, Haïtianen, Nicaraguanen en Venezolanen, zou intrekken, volgens een aankondiging in het Federal Register. Ondanks studies die consistent aantonen dat ongedocumenteerde immigranten minder vaak misdaden plegen dan Amerikaanse burgers, gebruikte Trump migrant criminaliteit als een centraal punt in zijn presidentiële campagne.

Trump herhaalde ook onbewijzen claims over de Venezolaanse gang Tren de Aragua tijdens campagnebijeenkomsten, inclusief een stop in Aurora, waar dergelijke angsten waren ontstaan. Hij noemde de stad een “oorlogsgebied” en gebruikte de kwestie om aanvallen op de Democraten te doen en stemangst aan te wakkeren, en waarschuwde dat “migrantcriminelen” “de mensen van de Verenigde Staten zouden verkrachten, plunderen en doden”.

“Zie je wat ze doen in Colorado? Ze nemen het over,” zei Trump tijdens een rally in Pennsylvania. Hij voegde eraan toe, zonder bewijs te geven: “Ze nemen onroerend goed over. Ze worden vastgoedontwikkelaars vanuit Venezuela. Ze hebben apparatuur die ons leger niet heeft.”

In de maanden die volgden, keken Tamayo en Pacheco toe hoe Trump herhaaldelijk zich uitsprak tegen de Venezolaanse president Nicolas Maduro, terwijl hij tegelijkertijd Venezolaanse immigranten als criminelen beschreef. Dit beeld kwam niet overeen met wat Tamayo zag van de tientallen mensen die ze in Aurora ontmoetten. “Hun land was volledig ingestort, en dus hadden ze geen medicijnen, geen voedsel, niets. Ze moesten gewoon vertrekken.”

Ondanks de kritiek van Trump, stemden veel Venezolanen die in de VS wonen op de president. En ondanks dat een federale rechter tijdelijk de regering-Trump verhinderde om TPS voor Venezolanen te beëindigen, heeft dit hun angsten niet verminderd, aangezien velen nu worstelen met de toenemende onzekerheid over hun toekomst.

Tweede poging

Dit is niet de eerste keer dat Trump heeft geprobeerd het programma te beëindigen. Tijdens zijn eerste termijn probeerde de president TPS af te nemen van mensen uit El Salvador, Haïti en andere landen die hij berucht heeft aangeduid als “s***hole countries”. Belangenorganisaties hebben hem met rechtszaken tegengehouden, en Marco Rubio, toen een Amerikaanse senator en nu Trump’s minister van Buitenlandse Zaken, co-sponsorde de Venezuela TPS Act en lobbyde persoonlijk voor Venezolanen in een brief aan toenmalig minister van Buitenlandse Zaken Rex Tillerson.

Echter, dit jaar nam Rubio een nieuwe positie in over de zaak. “Venezuela onder TPS aanwijzen bevordert geen kernbelangen van Amerika en stelt Amerika en Amerikaanse burgers niet voorop,” schreef hij.

Weinig andere Republikeinen hebben zich uitgesproken voor Venezolanen. De Amerikaanse vertegenwoordiger Maria Salazar uit Miami, Florida, riep Trump op om immigranten niet te “straffen” door hun humanitaire parool in te trekken, een pad naar een legale status geregeld door de Biden-regering. Meer dan 70 procent van Salazar’s kiezers zijn Hispanic, en bijna een vierde is geen Amerikaanse burger.

“Ze kwamen hier naartoe om te ontsnappen aan falende communistische landen in de hoop op Biden’s lege beloften,” schreef Salazar. Onlangs vierde Salazar de rechtbanken die Trump’s manoeuvres blokkeerden en zei zelfs dat ze “de strijd had geleid” om TPS te beschermen. In werkelijkheid is de strijd geleid door groepen zoals de National TPS Alliance, die de rechtszaak indiende die leidde tot het blokkeren van Trump’s maatregelen.

‘Een zegen voor mijn leven’

Jose Palma, een coördinator van de National TPS Alliance, zei dat hij honderden TPS-ontvangers heeft geadviseerd. “We hebben verhalen van mensen uit Honduras of El Salvador die al 25 jaar in de Verenigde Staten zijn,” zei hij. “Ze lopen het risico hun immigratiestatus te verliezen en gedeporteerd te worden, ook al hebben ze hun leven in de Verenigde Staten opgebouwd.”

Palma is vooral bezorgd over ouders die TPS-ontvangers zijn en gezinnen zijn begonnen in de VS, waardoor hun kinderen Amerikaanse burgers zijn. Als ze uiteindelijk worden gedeporteerd, zei hij: “zullen hun kinderen ofwel in de Verenigde Staten moeten blijven zonder hun ouders, of ze zullen gedwongen worden naar een ander land te gaan.”

Liz, een geboren en getogen Salvadoriaan die nu in haar vijftiger jaren is, arriveerde in de VS in 2001 na een verwoestende aardbeving. Liz, die alleen haar voornaam gaf uit vrees voor vergelding, zei dat ze sindsdien ongeveer een dozijn keer opnieuw heeft aangevraagd voor TPS, en ze noemt het programma “een zegen voor mijn leven” dat haar in staat heeft gesteld een gezin en een leven op te bouwen op een plek die ze nu als haar thuis beschouwt.

Enkele kosten zijn gestegen, en sommige documenten zijn ingewikkelder geworden, maar het proces is betrouwbaar: je dient de benodigde formulieren in, en zolang je land op de lijst staat, ontvang je de status. “TPS is tenminste één onderdeel van de vele die we nodig hebben om onze rechten uit te oefenen,” zei Liz.

“Zelfs als het tijdelijk is, heeft het veel goeds gecreëerd voor het Amerikaanse publiek,” zei Liz over TPS. “We hebben TPS-houders die geloofsleiders zijn. We hebben TPS-houders die ondernemers zijn en werkgelegenheid bieden aan Amerikaanse burgers.”

Carmen, een 27-jarige Venezolaanse die in Fort Worth, Texas, woont, herhaalde Liz’s opmerkingen en noemde TPS “een godsend” dat haar hielp “een leven te beginnen dat ik niet wist dat ik zou hebben”.

‘Het is tijd dat je vertrekt’

Sindy Mata, een 30-jarige gemeenschapsorganisator in Fort Worth, heeft ook immigranten en ontvangers van TPS of humanitair parool geadviseerd, wat toestemming is om tijdelijk de VS binnen te komen en daar te verblijven om dringende redenen. Ze zei dat sinds begin dit jaar veel mensen met een tijdelijke status e-mails van het ministerie van Binnenlandse Veiligheid ontvingen die begonnen met: “Het is tijd dat je de Verenigde Staten verlaat.”

Een deel van de strategie van de regering is om immigranten aan te moedigen om “zelf-deportatie” te starten. Maar Mata zei dat de e-mails van het ministerie van Binnenlandse Veiligheid niet altijd het beoogde effect hadden. “Ik ken iemand die, toen ze de e-mail ontvingen, als eerste dacht: ‘Wie kreeg dit nog meer? Wie in de gemeenschap heeft advies of hulp nodig?’”

Dat is wanneer ze werkte om mensen in contact te brengen met juridische vertegenwoordiging en organisaties zoals die van Palma die vastbesloten zijn om TPS in leven te houden. “Het is een herinnering,” zei ze, “dat we voor elkaar moeten opkomen.”