Trump Zal Geen Verschil Maken in Genocide Beleid Ten Opzichte van Biden

OPINIE

In het debat over de Israël-Palestina kwestie lijkt Donald Trump geen enkele verandering te brengen ten opzichte van Joe Biden. Trump heeft ‘vast pro-Israël’ personeel gekozen voor zijn administratie, net als al zijn voorgangers in de afgelopen 75 jaar.

Een opmerkelijke kop die vorige week door een grote nieuwsorganisatie werd gepubliceerd, luidde: “Trump’s Middle East Picks Signal Staunch Pro-Israel Policy.” Dit suggereert dat er enige twijfel zou zijn over het feit dat Trump net als zijn voorgangers een “vast pro-Israël beleid” zou aannemen. Dit is op zijn zachtst gezegd komisch.

Het idee dat Trump, die in zijn campagne met Arabische leiders speelde om stemmen te winnen, een genuanceerd begrip van het Midden-Oosten heeft, is absurd. Het lijkt erop dat de New York Times gelooft dat Trump een goed gedefinieerde strategie voor de regio zal ontwikkelen. De realiteit is echter dat zijn begrip van de situatie vermoedelijk nauwelijks verder reikt dan een kaart van Iran en Irak.

De recente acties van Biden en zijn team, waaronder minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken, weerspiegelen dezelfde “schok en ontzetting” tactiek die eerder is gebruikt. Ze hebben Israël de middelen en steun gegeven die nodig zijn voor hun militaire acties in Gaza en de bezette Westelijke Jordaanoever, wat heeft geleid tot de dood van duizenden Palestijnen, voornamelijk vrouwen en kinderen.

Waarom zou iemand verrast zijn dat Trump een evangelische Christen als Mike Huckabee heeft gekozen als de volgende ambassadeur van de VS in Israël? Of dat pro-Israël fanatici zoals senator Marco Rubio en vertegenwoordiger Elise Stefanik belangrijke posities in zijn administratie zullen bekleden? De overtuiging dat Israël het absolute recht heeft om zichzelf te verdedigen, ongeacht de kosten voor de Palestijnen, is gemeenschappelijk voor zowel de huidige als de vorige administratie.

Er is geen wezenlijk verschil tussen de benadering van Biden, Blinken en Thomas-Greenfield en die van Trump, Rubio, Huckabee en Stefanik als het gaat om de toekomst van de Palestijnen. Voor hen lijkt er geen toekomst te zijn. De verwoesting van Gaza en de Westelijke Jordaanoever gaat door, met de goedkeuring van zowel de huidige als de toekomstige leiders.

Er is echter nog hoop. Arabische leiders hebben Trump een brief gestuurd met het verzoek om zijn politieke invloed in te zetten voor een onmiddellijk staakt-het-vuren in Libanon en Palestina, in de hoop op een duurzame vrede. Maar de kans dat dit Washington’s diepgewortelde overtuigingen over de Palestijnen verandert, lijkt klein.

In de context van genocides lijkt de nieuwe regering niet anders te zijn dan de oude. Zowel Trump als zijn voorgangers hebben de situatie in het Midden-Oosten niet weten te verbeteren, en de toekomst voor de Palestijnen lijkt somber.