Teveel groen in huis: Onderzoek toont aan dat overmatige kamerplanten stressniveaus kunnen verhogen

Binnenplanten bevorderen welzijn, maar te veel kan overweldigend zijn

Onderzoek toont aan dat binnengroen de gezondheid bevordert, maar dat een overschot aan planten mensen kan overweldigen. Deze bevindingen kunnen helpen bij het ontwerpen van gezondere binnenruimtes.

Als tijd buitenshuis in de natuur een pil was die je kon innemen, zou het etiket zeggen: “Neem naar behoefte.” Een dosis natuur, of het nu een korte wandeling of een week kamperen is, verbetert betrouwbaar het welzijn van mensen. Maar een nieuwe studie van Stanford-ingenieurs, gepubliceerd in het tijdschrift Sustainable Cities and Society, ontdekte dat de relatie tussen binnennatuur en welzijn complexer is.

De onderzoekers ontwikkelden een nieuwe methode om verschillende doses groen en houtmaterialen te kwantificeren en testten hun effect op welzijnsmetingen. Terwijl een gesimuleerde kantoorruimte met een handvol potplanten en een raam met uitzicht op bomen de ervaren herstel en het gevoel van erbij horen van de deelnemers verbeterde, raakten ze gestrest toen het groen dichter werd.

“Ik had dit helemaal niet verwacht,” zei de hoofdauteur van de studie, Eva Bianchi, een recente doctoraatsstudente civiele techniek aan Stanford. “Ongeveer 60% totaal groen en hout zorgde voor de grootste stressverhoging, wat tegenstrijdig was met eerder onderzoek.”

De impact van binnennatuur meten

Eerdere onderzoeken hebben aangetoond dat binnennatuur, waaronder potplanten en natuurlijke materialen, stress vermindert en gevoelens van herstel en verbondenheid vergroot. Deze studies testten echter meestal de reactie van mensen op natuur versus geen natuur of gebruikten subjectieve niveaus van groen, zoals kleine, gemiddelde en grote hoeveelheden planten.

“Er is zo’n enorme hoeveelheid literatuur, maar we kunnen het niet echt synthetiseren, omdat niemand dezelfde methoden gebruikt,” zei senior auteur Sarah Billington, de UPS Foundation Professor aan Stanford en voorzitter van de afdeling Civiele en Milieu Engineering.

De Stanford-onderzoekers wilden zien hoe mensen reageerden op verschillende “doses” van binnennatuur. Om deze vraag te beantwoorden, ontwikkelde Bianchi software genaamd de Nature View Potential tool, die wordt gepresenteerd in een artikel gepubliceerd in het Journal of Building Engineering. Het berekent hoeveel natuur je gemiddeld ziet binnen een bepaalde ruimte. Stel je voor dat je in een kamer staat en dat stralen zich van je ogen uitstrekken. “De tool berekent hoeveel van die stralen die uit je ogen komen natuurlijke elementen zien,” zei Bianchi.

Met behulp van de natuurzichttool en 3D-modelleringssoftware ontwierpen de onderzoekers 11 digitale vergaderruimtes met verschillende niveaus van hout, groen en natuuruitzichten. Ze registreerden 412 deelnemers via een crowdsourcingplatform en wijst hen willekeurig aan de kamers toe. De deelnemers kregen de boodschap: “Dit is je nieuwe werkplek,” zei Bianchi, “en we gaan een aantal professionele ontwikkelingstaken uitvoeren.”

Vervolgens werden de deelnemers onbewust blootgesteld aan stressfactoren, zodat de onderzoekers konden zien of de natuurlijke kenmerken de spanning verlichtten. Voordat ze aan hun taken begonnen, vulden de deelnemers een vragenlijst in die verschillende welzijnsmetingen peilde. Daarna voltooiden ze taken die onder andere moeilijke anagrammen en het aftellen van 1.022 naar nul in stappen van 13 omvatten. Om meer druk te creëren, “zei ik dat ze onder het gemiddelde hadden gescoord en dat ze niet betaald zouden worden,” zei Bianchi, en ze vulden de vragenlijst opnieuw in (alle deelnemers werden uiteindelijk betaald).

De juiste hoeveelheid groen

De onderzoekers ontdekten dat een groen dosis van ongeveer 20% de sterkste respons gaf in herstel en gevoel van verbondenheid bij de deelnemers. Dat is alsof je in een kamer staat en 20% van de tijd planten ziet terwijl je om je heen kijkt. “Elke natuur helpt, maar als je echt een verbetering wilt zien, moet je rond die waarde komen,” zei Billington.

Maar in de kamer met de meeste natuur, 60%, leken de dicht op elkaar staande planten, de levende muur en het houten plafond de stress te verhogen. De onderzoekers vermoeden dat te veel natuur mensen kan overweldigen in binnenruimtes. Sommige deelnemers waren zich hiervan bewust en schreven opmerkingen zoals “te veel planten” en “waarschijnlijk een nachtmerrie om iets gedaan te krijgen” over de ruimte.

Daarnaast hadden houten meubels en kenmerken alleen geen effect op de welzijnsmetingen. De onderzoekers denken dat dit een beperking van de rendering kan zijn. Eerder onderzoek van Billington met in-person en virtuele omgevingen vond welzijnsvoordelen geassocieerd met houtmaterialen; misschien was het digitale hout in deze studie niet realistisch genoeg.

De bevindingen benadrukken een dosisgevoelige reactie op binnennatuur – er kan in feite te veel zijn. Bovendien benadrukte de studie dat de verbinding met de natuur de mediërende factor was tussen binnennatuur en welzijn. Als een deelnemer een verhoogd gevoel van verbondenheid met de natuur meldde, profiteerde hij meer van de welzijnsvoordelen van het groen.

Maar wanneer deelnemers dat gevoel van verbondenheid niet voelden, hadden de natuurlijke kenmerken weinig effect op hen. “Je plaatst niet zomaar een hoop natuur in de ruimte,” zei Bianchi. “Je zorgt ervoor dat de natuur die je binnenbrengt, de bewoners daadwerkelijk een gevoel van verbondenheid met de natuur geeft.”

In de toekomst hopen de onderzoekers dat ontwerpers de Nature View Potential tool kunnen gebruiken om de voordelen van verschillende soorten binnenruimtes te maximaliseren, van woningen tot scholen en werkplekken. Billington en haar studenten kijken ook nauwkeuriger naar wat natuur voor individuen betekent en hoe dat kan variëren. Het uiteindelijke doel is om manieren te vinden voor mensen om de herstellende kwaliteiten van de natuur te ervaren, zelfs te midden van toenemende verstedelijking. “Hoe krijg je het gevoel van natuur binnenshuis?” zei ze. “Dat is waarom het zo belangrijk is om enige vorm van kwantificering te hebben … zodat we kunnen vergelijken tussen studies en sneller vooruitgang kunnen boeken.”