Tarieven op China bieden geen oplossing voor de fentanylcrisis in de VS
Opinie: Tarieven op China helpen de Amerikaanse fentanylcrisis niet op te lossen
Op 1 februari kondigde de Amerikaanse regering een nieuwe tarief van 10 procent aan op Chinese importen met als voorwendsel de proliferatie van het opioïde fentanyl te bestrijden. De volgende dag verklaarde de woordvoerder van het Chinese Ministerie van Buitenlandse Zaken dat China deze maatregel ten zeerste betreurde en zich ertegen verzette, en noodzakelijke tegenmaatregelen zou nemen om zijn legitieme rechten en belangen te verdedigen.
Een nieuw tarief is inderdaad contraproductief, niet alleen voor de inspanningen om de productie en distributie van fentanyl in te dammen, maar ook voor de bilaterale handelsrelaties.
De VS is een van de grootste consumenten van fentanyl-gebaseerde medicijnen ter wereld en in de afgelopen jaren heeft het misbruik ervan geleid tot een verergering van de drugsverslaving en vele doden. De crisis heeft zijn wortels in langdurige patronen van opioïdegebruik in het land, de winstgedreven aard van de Amerikaanse farmaceutische industrie, een gebrek aan publieke bewustwording en ineffectief sociaal bestuur.
China heeft enkele van de strengste anti-narcotica-beleidsmaatregelen en -wetten ter wereld. In de geest van menselijkheid en welwillendheid heeft China de VS ondersteund in hun reactie op deze kwestie. Op verzoek van de VS kondigde China in 2019 de beslissing aan om fentanyl-gerelateerde stoffen officieel in te delen als een klasse. China heeft samengewerkt met de VS op het gebied van anti-narcotica, waaronder het indelen van druggerelateerde stoffen, informatie-uitwisseling en samenwerking bij individuele zaken.
Toch blijft de VS de kwestie dramatiseren en beschuldigt China van het aansteken van de fentanylcrisis. Maar het aanwijzen van andere landen als zondebok voor een binnenlandse crisis zal het probleem niet doen verdwijnen; tarieven zullen dat zeker niet doen.
De unilaterale sancties die door de VS zijn opgelegd, riskeren de anti-drugs samenwerking met China te verzwakken en kunnen ook leiden tot het uitvoeren van transacties met fentanylprecursors op de zwarte markt of via derde landen, waardoor wetshandhaving nog moeilijker wordt.
Daarnaast schenden deze unilaterale sancties de basisprincipes van de Wereldhandelsorganisatie (WTO), waarvan zowel China als de VS lid zijn. Volgens de Algemene Overeenkomst inzake Tarieven en Handel (GATT) uit 1947, de voorloper van de WTO, dient de handel op een niet-discriminerende wijze te worden uitgevoerd.
Echter, de unilaterale sancties die de VS opleggen aan specifieke landen of ondernemingen vormen in wezen discriminerende behandeling. Dit ondermijnt eerlijke concurrentie tussen WTO-leden en vormt een potentiële bedreiging voor multilaterale handelsregels.
Bovendien schenden de praktijken van de VS het principe van nationale behandeling dat is vastgelegd in Artikel III van de GATT. Dit artikel vereist dat geïmporteerde producten geen ongunstige behandeling krijgen op basis van hun oorsprong nadat ze het grondgebied van een WTO-lid zijn binnengekomen. De sancties die de VS heeft opgelegd, kunnen de invoer van legale medicijnen of hun precursorchemicaliën direct beperken, wat leidt tot discriminatie van geïmporteerde goederen uit China.
De VS kan proberen zijn unilaterale tarieven te rechtvaardigen door te verwijzen naar bedreigingen voor de volksgezondheid of de nationale veiligheid, wat onder de GATT kan worden gebruikt om tarieven te rechtvaardigen. Maar om Artikel XX (“Algemene Uitzonderingen”) of Artikel XXI (“Veiligheidsuitzonderingen”) van de GATT in te roepen, moet de VS niet alleen de relevantie en noodzaak van het opleggen van tarieven ter bescherming van de volksgezondheid of nationale veiligheid aantonen, maar ook het ontbreken van andere, minder handelsverstorende en even effectieve middelen. Factoren zoals de complexiteit van de fentanylcrisis en de binnenlandse vraag maken het moeilijk om de uitzonderingen toe te passen.
Het frequente gebruik van unilaterale sancties door de VS schendt niet alleen de kernregels van de WTO, maar verstoort ook de internationale handelsorde en multilaterale samenwerking. In het bijzonder kan het misbruik van uitzonderingsclausules andere landen ertoe aanzetten de eerlijkheid en effectiviteit van WTO-regels in twijfel te trekken. De mogelijke vergelding als reactie op de tarieven van de VS door andere WTO-leden kan leiden tot een wereldwijde handelsoorlog en de trend naar fragmentatie van het wereldwijde handelssysteem aanmoedigen.
Op de lange termijn zullen de sancties van de VS ook een averechts effect hebben in eigen land. Hogere tarieven zullen leiden tot hogere prijzen voor geïmporteerde goederen, wat de last voor Amerikaanse consumenten verhoogt en de concurrentiekracht van Amerikaanse bedrijven wereldwijd ondermijnt.
De VS moet zijn eigen fentanylprobleem op een objectieve en rationele manier bekijken en oplossen in plaats van andere landen te bedreigen met willekeurige tariefverhogingen. Het verminderen van de binnenlandse vraag naar drugs en het verbeteren van de samenwerking op het gebied van wetshandhaving kunnen effectieve oplossingen zijn voor de fentanylcrisis.
Handels- en tariefoorlogen hebben geen winnaars. Het onder druk zetten of bedreigen van China is niet de juiste manier om te engageren, aangezien mijn land zijn legitieme rechten en belangen stevig zal verdedigen.
Het behouden van sterke zakelijke banden tussen China en de VS dient de fundamentele belangen van beide landen en beide volken, en komt de wereldwijde economische groei ten goede. China hoopt dat de VS samen met hen zal werken om zorgen via gelijkwaardige consultatie aan te pakken, de hardverdiende positieve dynamiek in de samenwerking tegen narcotica te behouden, en gezamenlijk de stabiele, gezonde en duurzame groei van de bilaterale handels- en economische banden te bevorderen.
