Satellieten Vangen Dramatische Stijging van HFC-125, een Krachtig Broeikasgas
HFC-125: Een Groenehuisgas die Bijdraagt aan de Aardopwarming
HFC-125 is een broeikasgas dat steeds meer bijdraagt aan de wereldwijde opwarming. In de eerste studie die satellieten gebruikt om de concentratie ervan in de atmosfeer te meten, ontdekten onderzoekers dat het de afgelopen 20 jaar exponentieel is toegenomen.
Een artikel over deze studie, getiteld “De eerste satellietmetingen van HFC-125 door de ACE-FTS: Langetermijntrends en distributie in de bovenste troposfeer en lagere stratosfeer van de aarde,” is gepubliceerd in het Journal of Quantitative Spectroscopy and Radiative Transfer.
Het Atmospheric Chemistry Experiment, een onderzoeksgroep van de Universiteit van Waterloo die onder contract staat bij de Canadese Ruimtevaartorganisatie, is de eerste die vanuit de ruimte de atmosferische concentratie van HFC-125 meet. Dit hydrofluorkoolwaterstof (HFC) wordt veel aangetroffen in brandblussers en commerciële koelsystemen.
HFC-125 behoort tot de drie meest gebruikte HFC’s in Canada. HFC’s worden gereguleerd door een wijziging van het Montreal Protocol, een internationaal verdrag ter bescherming van de ozonlaag van de aarde. Hoewel HFC’s de ozonlaag niet aantasten, dragen ze bij aan de opwarming van de planeet.
Gedurende meerdere jaren heeft het team de afname van verboden ozonafbrekende stoffen en de toename van wereldwijde ozon gemeten. Nu richten de onderzoekers zich op het meten van de concentraties van HFC-125 over de hele wereld en op hoogtes tussen de 11 en 25 kilometer.
“Onze satelliet heeft gegevens verzameld sinds 2004, en we hebben vastgesteld dat de concentraties van HFC-125 in de atmosfeer nu bijna 10 keer hoger zijn,” zei Dr. Peter Bernath, professor aan de Faculteit der Wetenschappen van Waterloo en missieonderzoeker van het Atmospheric Chemistry Experiment. “Met de nieuwe internationale regelgeving hopen we spoedig een afname te zien in deze stijgende concentratie van HFC-125, zoals we dat hebben gezien bij eerder gereguleerde koudemiddelen.”
De satellietgegevens van het team zullen climatologen meer informatie bieden om klimaatverandering nauwkeurig te voorspellen en meer te onthullen over chemische reacties in de stratosfeer. Voor deze studie waren de enige andere beschikbare metingen voor klimaatmodellers op de grond of veel lager in de atmosfeer.
“Na twee decennia in een baan om de aarde en het meten van meer dan 46 verschillende atmosferische moleculen, is deze uitsluitend Canadese missie een van de meest succesvolle, zo niet de meest succesvolle, Canadese wetenschappelijke satellietmissies,” zei Bernath. “We blijven nieuwe manieren vinden om informatie te verstrekken aan de wereldwijde wetenschappelijke gemeenschap over moleculen in de atmosfeer die de ozonlaag en de opwarming van de aarde beïnvloeden.”
