Riooloverstort en kustwinden kunnen microplastics de lucht in sturen in steden

Nieuwe studie onthult impact van riooloverstorten op luchtkwaliteit

Een combinatie van riooloverstorten en kustwinden zou wel eens miljarden luchtdeeltjes van microplastics naar de kustplaatsen en steden in de wereld kunnen sturen, suggereert een nieuwe studie gepubliceerd in het tijdschrift Scientific Reports.

Wetenschappers hebben bestaande gegevens geanalyseerd over twee jaar van gecombineerde riooloverstorten in Plymouth Sound, in combinatie met meteorologische en satellietgegevens. Ze wilden beoordelen hoe vaak de omstandigheden voor aerosolvorming (de overdracht van deeltjes van water naar lucht) zich voordeden. Ze ontdekten dat op 178 dagen binnen de tweejarige periode riooloverstorten van land naar zee samenvielen met winden van minstens 6,5 meter per seconde (23,4 km/u) die terug naar de kust en richting de stad Plymouth bliezen.

Volgens de onderzoekers heeft dit geleid tot de opname van microplastics en nanoplastics, die bekend staan om hun afvoer via riooloverstorten, vanuit de zee. Meteorologische gegevens suggereren dat dit gedurende bijna 1.600 uren (10%) van de bestudeerde periode heeft kunnen gebeuren. Eenmaal in de lucht zouden deze deeltjes kunnen worden ingeademd door lokale bewoners, terwijl er steeds meer onderzoek is dat suggereert dat microplastics schadelijke effecten op de menselijke gezondheid kunnen hebben.

Door satellietgegevens te bestuderen, ontdekten de wetenschappers ook dat rivierpluimen, die samenvielen met riooloverstorten, tot ongeveer 10 km voor de kust detecteerbaar waren. Er was een significante afname van de helderheid van het kustwater in de late herfst en vroege winter van het afgelopen decennium, en deze maanden vielen samen met de piekmaanden voor overstorten.

De studie is uitgevoerd door experts in mariene wetenschap, menselijke gezondheid en big data van de Universiteit van Plymouth en Plymouth Marine Laboratory. Het brengt bestaand onderzoek samen dat de aanwezigheid van microplastics in riooloverstorten en de rol van de wind bij het opnemen en transporteren van zeewaternevel en zeeschuim in de lucht en op land heeft belicht.

De onderzoekers wijzen erop dat duizenden steden in het VK en wereldwijd nog steeds gebruik maken van gecombineerde rioleringssystemen, die afvalwater van rioolwaterzuiveringsinstallaties en regenwater bevatten. Hun bevindingen suggereren dat kustoverstorten, in combinatie met aanlandige aerosoliserende winden, een plausibele en voorheen over het hoofd geziene bron van luchtgebonden microplastics kunnen zijn.

Dr. Lauren Biermann, docent mariene wetenschap aan de Universiteit van Plymouth en hoofdonderzoeker van de studie, zei: “Ik heb steeds meer afzonderlijke studies gelezen over ongelooflijk hoge concentraties microplastics en nanoplastics in riooloverstorten, hoe winden microplastics en nanoplastics van het oceaanoppervlak in de lucht trekken, en de negatieve gevolgen van ingenomen of ingeademde microplastics en nanoplastics voor de menselijke gezondheid. Onze studie is de eerste die de verbinding tussen watervervuiling en luchtkwaliteit legt en roept vragen op over mogelijke gezondheidsrisico’s.”

Op basis van hun theoretische bevindingen heeft het onderzoeksteam een oproep gedaan voor verder onderzoek naar eventuele verbanden tussen riooloverstorten, luchtkwaliteit en mogelijke risico’s voor de menselijke gezondheid. Ze hebben ook aanbevolen dat toekomstige wetenschappelijke studies luchtkwaliteitsmonitoring integreren met beoordelingen van de kwaliteit van kustwater om potentiële blootstellingsroutes beter te begrijpen.

Dr. David Moffat, hoofd van Kunstmatige Intelligentie en Datawetenschap bij Plymouth Marine Laboratory en mede-auteur van de studie, zei: “Er is altijd een kloof geweest tussen de hoeveelheid microplastics die we dachten dat in de oceanen werden afgezet en de concentraties die werden waargenomen door metingen vanaf schepen. We denken dat we eindelijk hebben ontdekt waarom, en de gevolgen voor de menselijke gezondheid zijn zorgwekkend.”

Professor Clive Sabel, hoogleraar Big Data en Ruimtelijke Wetenschap aan de Universiteit van Plymouth en mede-auteur van de studie, voegde eraan toe: “De gezondheidsimplicaties van dit onderzoek zijn belangrijk. Ingeademde microplastics kunnen in onze bloedbaan terechtkomen en zich daar kunnen ophopen in organen zoals onze hersenen en lever. We hebben wetgeving nodig om onze waterbedrijven in het VK te verplichten microplastics uit onze afvalwatersystemen te verwijderen.”