Regenwatermonsters Onthullen Aanwezigheid van ‘Voor Altijd Chemikaliën’ in Miami

PFAS in het regenwater van Miami: een zorgwekkende ontdekking

Recent onderzoek heeft aangetoond dat PFAS, de synthetische “eeuwige chemicaliën” die gezondheidsproblemen voor zowel mensen als dieren veroorzaken, in het regenwater van Miami aanwezig zijn. Dit biedt nieuw bewijs dat deze stoffen via de watercyclus over grotere afstanden worden verspreid.

Onderzoekers van de Florida International University (FIU) hebben gedurende meer dan een jaar 42 monsters van regenwater verzameld en geanalyseerd op drie verschillende locaties in Miami-Dade County. Tijdens deze studie werden 21 verschillende perfluoroalkyl- en polyfluoroalkylstoffen (PFAS) gedetecteerd, waaronder PFOS en PFOA, die vanwege kankerrisico’s uit de productie zijn gehaald. Ook werden nieuwere varianten aangetroffen die momenteel in de industrie worden gebruikt.

Hoewel enkele PFAS-profielen afkomstig zijn uit lokale bronnen, geldt dit niet voor alle. Dit wijst erop dat de atmosfeer van de aarde fungeert als een transportmiddel voor deze chemicaliën, wat bijdraagt aan het wereldwijde vervuilingsprobleem. “PFAS zijn praktisch overal,” zegt Natalia Soares Quinete, assistent-professor chemie aan FIU en auteur van de studie. “Nu kunnen we aantonen welke rol luchtmassa’s spelen in het potentieel verspreiden van deze verontreinigingen naar andere gebieden, waar ze oppervlakte- en grondwater kunnen beïnvloeden.”

De watercyclus is een complex systeem dat verantwoordelijk is voor het verplaatsen van water over de aarde. PFAS gebruiken deze cyclus nu als een weg om zich verder te verspreiden. Ze zijn veelvuldig aanwezig in consumentenproducten zoals antiaanbakpannen, kleding, cosmetica, voedselverpakking, schoonmaakmiddelen en blusmiddelen, en zijn ontworpen om bijna onvernietigbaar te zijn. Eenmaal in het milieu accumuleren ze in de loop van de tijd. Mensen kunnen deze stoffen innemen of inademen, en blootstelling is in verband gebracht met lever- en nierbeschadiging, vruchtbaarheidsproblemen, kanker en andere ziekten. De EPA heeft gewaarschuwd dat zelfs lage niveaus van blootstelling gevaarlijk kunnen zijn en heeft strenge bijna-nul limieten gesteld voor sommige PFAS in drinkwater.

Het blijft echter onduidelijk hoe deze langlevende chemicaliën precies door het milieu reizen. Quinete, die het lab voor opkomende verontreinigingen in het milieu van FIU leidt, heeft geprobeerd dit beeld samen te stellen. Haar onderzoeksgroep is een van de eersten die de prevalentie van persistente verontreinigende stoffen in Zuid-Florida uitgebreid in kaart brengt. Ze hebben PFAS gedetecteerd in drinkwater en oppervlaktewater, waaronder de Biscayne Bay, en ook in dieren die in die gebieden leven, zoals oesters en economisch belangrijke recreatieve vissen en kreeften. Regen was de volgende logische stap voor het team om te onderzoeken.

PFAS kunnen de atmosfeer binnendringen door verdamping of opname in microscopische deeltjes en stof. Wind en luchtstromingen transporteren ze verder. Uiteindelijk valt het als regen. Terwijl elke druppel naar de aarde valt, neemt deze enkele verontreinigingen mee. De cyclus begint en eindigt weer.

Tussen oktober 2021 en november 2022 waren de meest frequent gedetecteerde en overvloedige PFAS in het regenwater van Miami, in 74% van de monsters, PFCAs. Deze stoffen worden vaak gebruikt in antiaanbak- en vlekbestendige producten, voedselverpakking en blusmiddelen. De onderzoekers hebben eerder hoge niveaus van deze verbindingen in nabijgelegen oppervlaktewater aangetroffen, wat aangeeft dat ze van lokale bronnen komen.

Echter, er was een opmerkelijke verschuiving tijdens bepaalde seizoenen. De concentraties PFAS stegen plotseling tijdens het droogseizoen (oktober tot mei), samen met de komst van luchtmassa’s uit het noordoosten naar Miami. Nieuwe PFAS-varianten maakten ook hun opwachting, waaronder diegene die typisch in North Carolina en andere staten worden aangetroffen, waar bedrijven producten maken met deze specifieke chemicaliën.

“De seizoensgebonden variaties waren voor ons interessant,” zegt Maria Guerra de Navarro, een afgestudeerde student in Quinete’s lab die hielp bij de studie. “We weten dat er noordelijke staten zijn met productie die overeenkomt met de PFAS die we hebben gezien, dus het is waarschijnlijk dat ze daarvandaan komen.”

De onderzoekers vermoeden dat drogere lucht in noordelijke stromingen de perfecte omstandigheden creëert voor meer PFAS-rijke stof en deeltjes om zich te verspreiden. Regen die die verontreinigingen uit de lucht “afspoelt” kan de hogere concentraties verontreinigingen verklaren. Guerra de Navarro onderzoekt momenteel dit soort droge depositie en meet hoeveel PFAS kunnen worden verpakt in deeltjes kleiner dan 10 micron, zeven keer kleiner dan een menselijke haar (70 micron).

Net als bij hun eerdere onderzoek hoopt het team dat de gegevens kunnen helpen bij het begeleiden van toekomstige oplossingen en regelgeving voor het beheersen en verminderen van PFAS. “Het draait allemaal om het creëren van bewustzijn dat we één wereld zijn,” zegt Guerra de Navarro. “Wat in het ene gebied gebeurt, kan hier, daar, overal invloed op hebben. We moeten nadenken over hoe we kunnen voorkomen dat deze chemicaliën over de wereld verspreid worden.”