Oxidatie in gletsjerstromen en -meren kan helpen bij het verminderen van methaanemissies
Drie potentiële locaties voor methaanoxidatie kunnen de atmosferische methaanuitstoot uit gletsjeromgevingen verminderen: oxidatie onder het ijs in subglaciale omgevingen, oxidatie binnen paraglaciale meren (een veelvoorkomend kenmerk in gletsjerlandschappen) en oxidatie binnen gletsjerstromen die geologisch materiaal van het gletsjeroppervlak transporteren.
Een nieuwe studie biedt een zeldzame sprank van hoop in de strijd tegen klimaatverandering. De studie suggereert dat gletsjerstromen en -meren een cruciale rol kunnen spelen in het verminderen van de effecten van methaan—een krachtig broeikasgas dat recentelijk is aangetoond dat het vrijkomt naarmate gletschers smelten door de stijgende wereldwijde temperaturen.
Deze nieuwe studie, gepubliceerd in Scientific Reports en geleid door Kristin Strock, een universitair hoofddocent milieustudies aan Dickinson College, onderzocht wat er gebeurt wanneer gletschers smelten en gevangen methaan vrijgeven, een potentieel broeikasgas dat bijdraagt aan klimaatverandering. Strock, een National Geographic Explorer uit 2019, leidde een volledig vrouwelijk team van onderzoekers, waaronder studenten van Dickinson en wetenschappers van de University of Wisconsin–Stout en de U.S. Geological Survey. Het team reisde naar vier locaties op drie verschillende IJslandse gletschers om monsters te verzamelen voor de studie.
Het team ontdekte dat wanneer water van smeltende gletschers in meren en beken komt, de microben die in die waterlichamen leven grote hoeveelheden methaan kunnen consumeren die uit onder de smeltende gletschers worden gespoeld. Onderzoekers vonden dat dit natuurlijke proces, genaamd oxidatie, de atmosferische methaanemissies met maar liefst 53% kan verminderen. Volgens Strock is deze studie een van de weinige in zijn soort.
“Studie die land, ijs, water en lucht beslaat zijn zeldzaam, omdat het een interdisciplinair en volledig ecosysteemperspectief vereist,” zei Strock. “Mijn medeonderzoeker en voormalige student, Rachel Krewson, stelde deze studie voor als onderdeel van haar afstudeerscriptie in milieuwetenschappen. Ik ben enorm trots op Rachel en ons hele team van vrouwelijke onderzoekers voor het uitvoeren van dit cruciale werk in een veld dat nog steeds door mannen gedomineerd wordt.”
De bevindingen van Strock’s team zijn significant omdat ze nieuwe inzichten bieden in de complexe interacties tussen klimaatverandering, gletsjersystemen en methaanemissies. Door methaanoxidatie op te nemen in schattingen van gletsjer-methaanemissies, kunnen wetenschappers mogelijk de impact van smeltende gletschers op het wereldklimaat nauwkeuriger beoordelen.
