Overlevenden van de treinontvoering in Pakistan delen hun verhalen van een regen van raketten en kogels

Gewonden gered na aanval op passagierstrein in Balochistan

Mach, Balochistan, Pakistan – Overlevenden van de dodelijke treinontvoering door Baloch separatisten op dinsdag hebben beschreven hoe ze medepassagiers zagen worden geëxecuteerd en terwijl ze onder vuur werden genomen, moesten vluchten.

Een groep van tientallen strijders van het Balochistan Liberation Army (BLA) viel negen rijtuigen van de Jaffar Express aan met raketwerpers en geweren terwijl de trein door koloniale tunnels in het ruige, bergachtige Bolan-pasgebied reed.

De trein, die om 9 uur ’s ochtends (04:00 GMT) vanuit Quetta, de provinciale hoofdstad van Balochistan, vertrok richting Peshawar, de hoofdstad van de noordwestelijke provincie Khyber Pakhtunkhwa, werd rond 13:00 uur (08:00 GMT) in de buurt van de stad Sibi aangevallen, ongeveer 160 km van Quetta.

De route van de trein beslaat meer dan 1.600 km door Punjab om zijn eindbestemming, Peshawar, te bereiken. De reis duurt ongeveer 30 uur, met stops bij ongeveer 30 stations door het hele land.

Op woensdagavond meldden de Pakistaanse veiligheidsdiensten dat ze een militaire operatie tegen de strijders hadden afgerond, 346 passagiers hadden gered en alle 33 aanvallers hadden gedood. Maar 26 passagiers, de treinbestuurder en een paramilitaire soldaat kwamen ook om het leven, aldus de autoriteiten.

Er waren bijna 400 passagiers aan boord van de trein toen deze werd aangevallen. De BLA, die beweerde de passagiers als gijzelaars vast te houden, had de Pakistaanse regering op dinsdag een ultimatum van 48 uur gegeven, waarin zij de “onvoorwaardelijke vrijlating van Baloch politieke gevangenen, gedwongen verdwenen personen en nationale verzetsactivisten” eisten.

‘Ze trokken gewoon mensen aan de kant en schoten ze dood’

Passagiers die tijdens de operatie van de veiligheidsdiensten zijn bevrijd, beschrijven hun uren van gevangenschap als “afschuwelijk”.

Ghulam Sarwar, een assistent-subinspecteur van de Pakistan Railways Police, was aan boord van de trein en ontsnapte later samen met een groep passagiers en gewapende beveiligers. Hij reisde met vier andere gewapende spoorwegpersoneel en vijf soldaten die waren belast met de beveiliging van de passagiers, een gebruikelijke praktijk.

Toen de aanval begon, zei hij dat hij en de andere gewapende personeelsleden terugvuurden. “Het was als een regen van raketten en kogels op de trein, maar we gaven terug met vuur,” herinnerde hij zich. “Toen we zonder munitie zaten, kwamen ze naar beneden en begonnen de passagiers uit de trein te trekken.”

De aanvallers begonnen de passagiers op etniciteit te scheiden door hun identiteitskaarten te controleren, etnische Punjabi-passagiers en degenen die verdacht werden van het deel uitmaken van het Pakistaanse leger te verwijderen en hen te executeren. “Ze hebben zoveel mensen gedood,” zei Sarwar. Hij kon niet tellen hoeveel mensen er waren vermoord, maar hij zag de strijders “groepen mensen van het spoor afnemen en hen doodschieten”.

“De moorden gingen door tot 22:00 uur, nadat een groot aantal aanvallers het gebied had verlaten, na omhelzingen met enkele overgebleven strijders die achterbleven. Ze doodden ook iedereen die probeerde te ontsnappen,” zei Sarwar.

In de ochtend slaagden Sarwar en een andere groep passagiers en beveiligingspersoneel erin te ontsnappen van de plek waar de gijzelaars werden vastgehouden. “We renden in de ochtend, maar een andere spoorwegagent die bij me was, werd geraakt door een kogel in zijn rug nadat de aanvallers op ons begonnen te schieten vanuit de nabijgelegen bergen,” vertelde hij. De agent overleefde het niet.

Terwijl hij en zijn medepassagiers vluchtten, werden ze onder vuur genomen door de separatistische strijders, maar slaagden erin om 6 km langs de sporen te rennen naar het nabijgelegen treinstation in Panir, waar de Pakistaanse veiligheidsdiensten hen opwachtten.

‘Ik zag een raket de motor raken’

Murad Ali, 68, die met zijn vrouw naar de zuidelijke stad Jacobabad reisde, was ook getuige van de aanval, maar was een van degenen die door de aanvallers vrijgelaten werden. “Ik zag een raket de motor van de trein raken nadat we intense schoten hoorden. Ze kwamen onze coupé binnen en vroegen naar mijn identiteit en etniciteit [Sindhi] en lieten me toen gaan,” zei hij.

Bibi Farzana, Murads vrouw, beschreef de trein als “volledig bedekt met rook door het vuur en de explosies”. Ze voegde toe: “Ze trokken alle passagiers eruit, maar ze scheidden de etnische Punjabi’s van de rest van de passagiers.”

Op woensdag zeiden Pakistaanse veiligheidsfunctionarissen dat hun troepen 30 strijders hadden gedood tijdens de operatie om de gijzelaars te redden en dat de veiligheidscontrole nog steeds aan de gang was.

De Chief Minister van Balochistan, Sarfraz Bugti, zei dat de aanval een poging was van separatisten om de indruk te wekken dat Quetta een “gewelddadige omgeving” is.

De regering heeft extra soldaten naar het treinstation van Quetta gestuurd, en tientallen kisten zijn naar de plaats van de aanval gestuurd aan boord van een hulptrain vanuit Quetta station.

Baloch separatisten, die onafhankelijkheid van Pakistan eisen, beschuldigen de staat van het ontvoeren en vervolgen van degenen die zich uitspreken tegen de overheid.

Hoewel dit de eerste keer is dat een hele trein is gekaapt, zijn er in de afgelopen twee jaar verschillende aanvallen op treinen geweest. Meest recentelijk, in november 2024, doodden separatisten bijna 30 treinpassagiers – de meeste van hen Pakistaanse soldaten – bij een zelfmoordaanslag op het station van Quetta, terwijl de Jaffar Express zich voorbereidde om het station te verlaten.