Ontdek de Oorzaken van de Afnemende Grootte van het Grote Zoutmeer

Het Grote Zoutmeer, het grootste zoutwatermeer van het westelijk halfrond, bereikte in 2022 historisch lage waterniveaus, wat economische, ecologische en gezondheidszorgen voor Utah met zich meebracht.

Nieuw onderzoek van Portland State wordt beschouwd als de eerste peer-reviewed studie die de factoren kwantificeert die bijdragen aan de recordlage watervolume-niveaus. De onderzoekers benadrukken dat dit belangrijk is voor het anticiperen op en beheren van toekomstige veranderingen in het meer. De bevindingen zijn gepubliceerd in het tijdschrift Geophysical Research Letters.

“Het meer heeft veel sociale en economische relevantie voor de regio en Utah,” zei Siiri Bigalke, de hoofdauteur en promovenda in het Earth, Environment and Society-programma van PSU. Ze bouwde voort op onderzoek dat ze begon tijdens haar masteropleiding aan de Utah State University.

“Het genereert jaarlijks meer dan $1,9 miljard aan economische opbrengsten, dient als een essentieel voedselgebied voor miljoenen trekvogels en verhoogt de sneeuwval boven de Wasatch-bergreeks”—de thuisbasis van 11 wereldklasse skigebieden, wat een belangrijke reden is waarom de Winterspelen van 2034 terugkeren naar Salt Lake City.

Bigalke en haar co-auteurs, Paul Loikith, een universitair hoofddocent geografie en directeur van PSU’s Climate Science Lab, en Nick Siler, een universitair hoofddocent aan de Oregon State University, ontwikkelden en pasten een model toe dat de verandering in het meervolume jaar na jaar simuleert, gebaseerd op waterinvoer voornamelijk van stroomafvoer naar het meer en neerslag op het meer, en wateruitvoer door verdamping van het meer.

“We hebben een model ontwikkeld dat alternatieve scenario’s creëerde waarbij slechts één van de invoer- of uitvoervariabelen veranderde zoals waargenomen, om de relatieve bijdragen van stroomafvoer, neerslag en verdamping aan het record lage volume in 2022 te isoleren,” zei Bigalke.

De daling van de waterniveaus van het meer leidend naar 2022 is breed toegeschreven aan lage stroomafvoeren van de drie belangrijkste zijrivieren van het meer, waarschijnlijk door een combinatie van droogte, waterafleidingen en klimaatverandering.

Desalniettemin vond de huidige studie dat lagere stroomafvoeren slechts ongeveer twee derde van de totale daling in het meervolume verklaarden. De rest kwam voornamelijk door een toename van de verdamping van het meer door warmere temperaturen, die alleen maar erger zal worden naarmate de temperaturen blijven stijgen.

“Naarmate het klimaat opwarmt, neemt de verdamping van het meer toe, dus de bijdrage van de opwarming aan de verdamping is significant,” zei Loikith. “Zonder de opwarmingstrend zou 2022 geen record laag zijn geweest. Hoewel stroomafvoer dominant is, was de toename in verdamping noodzakelijk om het record lage niveau te bereiken.”

De onderzoekers gaven aan dat de bevindingen suggereren dat een toename van de stroomafvoer kan leiden tot een snel herstel van het volume op de korte termijn, maar onder aanhoudende opwarming wordt verwacht dat verdamping zal leiden tot aanvullende langdurige waterverliezen.

Bovendien brengt het krimpende meer gezondheidsrisico’s met zich mee als een bron van giftig stof voor de 1,2 miljoen mensen in de metropool Salt Lake City.

“Naarmate het meer krimpt, wordt deze droge meerbodem blootgesteld, wat mogelijk stofevenementen in het stedelijke gebied kan verhogen, waardoor de luchtkwaliteit voor nabijgelegen bewoners wordt aangetast,” zei Bigalke.

De auteurs suggereren verder onderzoek naar de mate waarin lokale toenemende verdamping, veranderingen in neerslag en/of door mensen veroorzaakte afleidingen de stroomafvoer naar het meer beïnvloeden.