‘Nagel in de doodskist’: Trump’s staal- en aluminiumtarieven onder druk zetten Indiase gieterijen

Economische gevolgen van handelsconflicten

Kolkata, India — Al jarenlang is de Verenigde Staten een belangrijke markt voor Aditya Garodia, die meer dan 100 soorten staalproducten zoals bevestigingsmiddelen vanuit zijn fabriek in de Indiase staat West-Bengalen exporteert. Sinds Donald Trump echter aan de macht kwam en een reeks tarieven invoerde – aanvankelijk 25 procent op staal en aluminium – zijn de wereldmarkten onrustig, wat aanzienlijke onzekerheid voor bedrijven in verschillende sectoren heeft gecreëerd.

Toen Trump aankondigde dat hij de tarieven op staal en aluminium op 4 juni zou verdubbelen tot 50 procent, was dat voor Garodia “als een spijker in een doodskist”, aangezien bijna 30 procent van de bestellingen werd geannuleerd. “Het is moeilijk voor de markt om zulke hoge tarieven te absorberen,” voegde hij eraan toe.

De vraag op de binnenlandse markt is ook laag door de concurrentie van goedkopere Chinese producten. Garodia benadrukt dat de toekomst van zijn bedrijf afhangt van onderhandelingen om lagere tarieven voor Indiase export naar de VS te verkrijgen dan die van concurrenten. Vorig jaar exporteerde India voor $4,56 miljard aan ijzer, staal en aluminiumproducten naar de VS.

Politieke implicaties van tarieven

Tijdens zijn eerste termijn voerde Trump in 2018 een tarief van 25 procent op staal en 10 procent op aluminium in op basis van nationale veiligheidszorgen. Sommige bedrijven konden echter ontsnappen aan deze tarieven, omdat er geen tarieven waren op afgewerkte producten. Op 10 februari 2025 kondigde hij echter 25 procent tarieven aan op staal en aluminium, inclusief afgeleiden producten, en verwijderde hij alle uitzonderingen.

“Sinds de invoering van de tarieven in 2018 zijn de staalimporten in de VS gestegen,” zei Garodia, met een toename van $98,6 miljard naar $114 miljard in 2024. “Ze hebben de importen niet verminderd of de productie verhoogd, maar blijven vooral bestaan omdat ze goed zijn voor de politiek.” Dit heeft geleid tot hogere prijzen in de VS dan in Europa of China, waardoor de productie van auto’s, gebouwen en machines duurder wordt.

Impact op gieterijen

De wederzijdse tarieven die Trump op 2 april aankondigde, stelden een tarief van 26 procent in voor goederen uit India. Dit werd op 9 april voor 90 dagen opgeschort, met een basistarief van 10 procent voor alle landen in de tussentijd, zodat ze ademruimte hadden om individuele handelsdeals met de VS te sluiten. Hoewel het 10 procent tarief al zwaar is voor bedrijven, melden gieterijen dat 26 procent te hoog is om te absorberen.

India heeft ongeveer 5.000 gieterijen, waarvan 400 zowel de binnenlandse als de internationale markten bedienen, en 100 uitsluitend gericht zijn op export. Verschillende micro-, kleine en middelgrote ondernemingen (mkb’s) leveren op hun beurt gietijzer, schroot en andere artikelen aan de exporteurs.

De Indiase gieterijen exporteren producten ter waarde van ongeveer $4 miljard wereldwijd, waarvan de Amerikaanse markt $1,2 miljard bedraagt. In de VS concurreren ze niet alleen met lokale gieterijen, maar ook met Chinese en Turkse leveranciers. De nieuwste set tarieven zal een aanzienlijke klap zijn voor Indiase gieterijen. Meer dan 65 procent van deze gieterijen, en hun leveranciers van grondstoffen, zijn mkb’s die “de gevolgen van de tarieven zullen ondervinden door lagere bestellingen,” aldus Ravi Sehgal, voorzitter van het National Centre for Export Promotion (NCEP).

Gevolgen voor kleine ondernemingen

Pradeep Kumar Madhogaria, partner bij Yashi Castings, merkte op dat verschillende gieterijprojecten zijn uitgesteld of stopgezet, vooral diegene die gericht zijn op exportgedreven vraag, vanwege de onzekerheid op de Amerikaanse markt. “We zijn een kleine eenheid. De bestellingen zijn praktisch opgedroogd na de invoering van de tarieven, wat het moeilijk maakt om ons huidige personeel aan te houden. Ik overweeg om minstens 30-40 procent van mijn personeel te verminderen,” zei hij.

Shyam Kumar Poddar, 70, die een kleine eenheid voor plaatmetaalfabricage in Kolkata runt, heeft onlangs ongeveer 800.000 roepies ($9.400) geïnvesteerd in een hydraulische pers om zijn bedrijf uit te breiden. Maar de daling in bestellingen heeft hem hard geraakt. “Ik heb de machine vier maanden geleden gekocht om mijn bedrijf uit te breiden, maar er zijn de afgelopen twee maanden absoluut geen bestellingen binnengekomen,” zei hij.

Ondanks de naderende afloop van de 90-daagse pauze op de tarieven is het nog niet duidelijk wat het definitieve tarief zal zijn, aangezien India en de VS nog geen overeenkomst hebben bereikt. Op vrijdag vertelde Piyush Goyal, de Indiase minister van Handel en Industrie, aan verslaggevers dat India bereid is om een handelsdeal te sluiten, maar dat “nationale belangen altijd voorop zullen staan” en dat het niet door deadlines zal worden gedreven.

Voorlopig hoopt Garodia dat er snel een oplossing wordt gevonden. “Geen enkele industrie kan in isolatie overleven,” zei hij, en noemde de problemen in de VS, waaronder een tekort aan arbeidskrachten en hogere productie- en grondstofkosten. “India biedt hen een goed alternatief met goedkope arbeidskracht en lage productiekosten,” voegde hij eraan toe.