Moeder veroordeeld voor moord door opzettelijke overdosis van jonge zoon; 15 jaar gevangenisstraf

Vrouw uit Zevenbergen veroordeeld voor de moord op haar zoon

Een vrouw uit Zevenbergen is opnieuw veroordeeld voor haar betrokkenheid bij de dood van haar 11-jarige zoon door vergiftiging. Het Hof van Beroep in Den Bosch heeft Jolanda M. op woensdag veroordeeld voor moord met voorbedachten rade, terwijl de lagere rechtbank haar had veroordeeld voor doodslag. Ze kreeg 15 jaar gevangenisstraf, vijf jaar meer dan de rechtbank had opgelegd.

Het hof rechtvaardigde zijn beslissing door te stellen dat M. op een voorbedachte manier handelde, omdat zij opzettelijk doorging met het toedienen van medicatie, zelfs toen ze haar kind hoorde schreeuwen en hem zag flauwvallen. De jongen overleed in februari 2020 aan een cocktail van pijnstillers, een slaappil en een antidepressivum. Geen van deze stoffen was voorgeschreven aan het kind, maar ze waren wel voorgeschreven aan de moeder. De verdachte beweerde dat haar zoon de pillen zelf had gevonden en ingenomen. Het hof achtte dit onwaarschijnlijk.

Experts concludeerden dat de vrouw waarschijnlijk lijdt aan Munchausen syndroom bij proxy, waarbij een kind opzettelijk ziek wordt gemaakt zodat de verantwoordelijke persoon aandacht krijgt.

Er was een camera in de slaapkamer van het kind, die beelden vastlegde van de moeder die verschillende medicaties toediende. M. verklaarde echter dat ze haar zoon alleen paracetamol had gegeven. De beelden tonen ook aan dat de toestand van de jongen verslechterde. Hij huilde, schreeuwde, zei dat hij zich niet goed voelde en viel meerdere keren flauw. “Na het toedienen van medicatie liet ze hem aan zijn lot over,” aldus het hof. Die ochtend werd hij levenloos in bed gevonden. In de uitspraak staat dat hij eerder een energieke, gelukkige en onafhankelijke jongen was.

De fatale dag ging vooraf aan nog meer onnodig lijden, aldus het Openbaar Ministerie (OM). “Jarenlang had zij medische specialisten ingeschakeld voor haar verhaal, namelijk dat haar zoon ziek was, zeer afhankelijk van hulp en een rolstoel nodig had.”

Het OM adviseerde een gevangenisstraf van 12 jaar in hoger beroep, inclusief verplichte behandeling in een TBS-instelling. Het Hof van Beroep oordeelde echter dat verplichte geestelijke gezondheidszorg niet noodzakelijk is, aangezien experts het recidiverisico laag inschatten.

M. zal gedragsbeperkingen opgelegd krijgen en zal onderhevig zijn aan vrijheidsbeperkingen als onderdeel van een gerechtelijke maatregel die bekendstaat als een GVM-maatregel. Dit is specifiek ontworpen om recidive te voorkomen bij degenen die zijn veroordeeld voor ernstige gewelddadige en seksuele misdrijven.