Microplastics Hotspots Vinden Langs de Kust van Texas

Microplastics Hotspots Vinden Langs de Kust van Texas

Microplastic Scheiding en Filtratie

Er zijn triljoenen microplasticdeeltjes op aarde, variërend in grootte van ongeveer één micrometer tot enkele millimeters. Veel van deze deeltjes belanden in de oceanen, waar ze de nutriëntencycli verstoren, door mariene dieren worden opgenomen of verontreinigingen transporteren. Om beter te begrijpen hoe microplastics zich ophopen en verspreiden in mariene omgevingen, weerspiegelt nieuw onderzoek de inspanningen om hotspots—gebieden met hoge concentraties microplastics—in de kustgebieden van Texas te lokaliseren.

Kustgebieden zijn belangrijke leefgebieden voor jonge vissen, oesters en beschermende zoutmoerassen. Microplastics, die eruitzien als kleine korrels of langwerpige filamenten, kunnen zich ophopen op de bodem van riviermondingen, estuaria (gebieden waar zoet water mengt met zout water) en baaien. Daar kunnen ze zich ophopen in het sediment of vrij in het water drijven, wat het evenwicht van het ecosysteem verstoort. Het probleem is bijzonder zorgwekkend voor de baai-systemen in Texas, waar incidenten van microplasticvervuiling zijn gedocumenteerd.

Bijvoorbeeld, de Formosa Plastic Corporation in Point Comfort, Texas, heeft in 2019 miljarden kleine plastickorrels, bekend als nurdles, in de kustwateren gemorst. De aanwezigheid van microplastics in estuariene omgevingen is onderbestudeerd, ondanks de cruciale aard van deze locaties. Daarom hebben William Bailey en zijn collega’s estuaria en baaien langs de Texas-kust onderzocht om te begrijpen hoeveel microplastics naar de Golfkust en later naar de oceaan worden getransporteerd.

Om de ophoping en verspreidingspatronen van microplastics te bestuderen, hebben de teamleden sediment monsters genomen op verschillende locaties langs de Golfkust. Ze identificeerden plastic deeltjes en plastic filamenten met behulp van microscopie- en spectroscopietechnieken, evenals een proces dat de deeltjes sorteert op grootte, vorm en dichtheid.

LEZEN  Ruimtelijke voorspellingsproblemen: Validatietechniek kan wetenschappers helpen nauwkeurigere prognoses te maken

Over het algemeen vonden ze minder microplasticdeeltjes dan verwacht, gezien de gedocumenteerde incidenten van nurdle-morsingen. De hoogste concentraties microplastics bevonden zich bij riviermondingen; maar verder waren de plastic deeltjes evenzeer aanwezig in diep water als in ondiep water dichter bij de kust.

De onderzoekers redeneerden dat de lagere dan verwachte niveaus en de evenwichtige verdeling van microplastics in kustwateren het resultaat waren van garnalen- en oestervisserij, die de bodem van de baai afschrapen en sedimenten en microplastics opwoelen en herschikken. Winden kunnen ook golven genereren die de bodem afschrapen, vooral tijdens sterke stormen in de Golf. En omdat microplastics minder dicht zijn dan natuurlijke sedimenten, is de kans groter dat ze door grote golven uit de baaien worden getransporteerd en uiteindelijk de open oceaan bereiken.

Het toekomstige werk van het team zal hun gegevens over het transport en de neerslag van microplastics integreren in numerieke modellen die “kunnen worden toegepast op de Golfkust en andere onderbestudeerde, risicovolle gebieden om effectief conservatie-inspanningen en strategieën voor het verminderen van vervuiling te informeren,” zegt Bailey.

Vergelijkbare berichten

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *