Mensen hebben al 1,5°C langdurige opwarming van de aarde veroorzaakt volgens nieuwe schattingen

Een nieuwe studie gepubliceerd in Nature Geoscience door Dr. Andrew Jarvis van Lancaster University en Professor Piers Forster van de Universiteit van Leeds laat zien dat de mensheid mogelijk al 1,5°C opwarming van de aarde heeft veroorzaakt, gemeten vanaf een tijd vóór de industriële revolutie en de start van grootschalige koolstofemissies.

Het Klimaatakkoord van Parijs, vastgesteld in 2016, heeft als langetermijndoelstelling “de wereldwijde temperatuurstijging goed onder de 2°C te houden, terwijl pogingen worden aangemoedigd om de stijging te beperken tot 1,5°C.” Sindsdien is de 1,5°C-stijging een maatstaf geworden om de voortgang, of het gebrek daaraan, met betrekking tot klimaatverandering te beoordelen.

De door mensen veroorzaakte bijdrage aan de wereldwijde opwarming wordt momenteel geschat op 1,31°C, met een onzekerheidsrange van 1,10 tot 1,60°C, volgens de voorkeurmethoden van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC). Dit betekent dat het onduidelijk is of de 1,5°C-grens is overschreden of niet, volgens de aangenomen schattingen van het IPCC.

Cruciaal is dat de voorkeurmethoden van het IPCC temperatuurrecorden van 1850 tot 1900 gebruiken als hun “pre-industriële” basislijn voor hun berekeningen. Dit doen ze omdat dit het moment is waarop de eerste temperatuurmetingen zijn gedaan, hoewel de exacte manier om wereldwijde temperatuurstijgingen te meten nooit is gedefinieerd binnen de klimaatonderhandelingen.

Met gebruik van dezelfde 1850-1900 basislijn halveert de methode van Dr. Jarvis en Professor Forster de onzekerheid in de huidige schatting van de door de mens veroorzaakte opwarming, waardoor blijkt dat de mens veroorzaakte wereldwijde opwarming momenteel onder de 1,5°C blijft als deze op deze manier wordt gemeten. Op basis van deze maatstaf is het overschrijden van de 1,5°C-grens van Parijs binnen 10 jaar mogelijk, gezien de huidige opwarmingspercentages.

Echter, Dr. Jarvis en Professor Forster gaan verder. Hun methode maakt een nauwkeuriger schatting van de werkelijke langetermijnbijdrage van de mens aan de opwarming door de basisperiode waaruit de wereldwijde temperatuurverandering wordt gemeten, terug te duwen tot vóór 1700.

De auteurs constateren dat, wanneer gemeten vanuit deze eerdere, nauwkeurigere definitie van de pre-industriële tijd, de langetermijnbijdrage van de mens aan de opwarming in 2023 1,49°C ± 0,11°C was en nu boven de 1,5°C ligt. Dit onthult dat er bijna 0,2°C opwarming is binnen de 1850-1900 basislijn die momenteel wordt gebruikt om de opwarming te definiëren.

Dr. Jarvis, de hoofdauteur van de studie, zei: “Het meten van de door de mens veroorzaakte globale opwarming is een moeilijke taak omdat het ons dwingt om de huidige temperatuur te vergelijken met wat het was in pre-industriële tijden—wij noemen dit de pre-industriële basislijn. De dichtstbijzijnde temperatuurmetingen die we hebben, komen uit het midden van de 19e eeuw, en het is dan ook niet verwonderlijk dat deze gegevens enigszins onvolledig zijn en de Industriële Revolutie al goed op gang was.”

“Dus het gebruiken van deze vroege temperatuurgegevens als basislijn, zoals eerdere methoden, negeert niet alleen de opwarming die al aan de gang was, maar voegt ook aanzienlijke onzekerheid toe aan de schattingen van de opwarming.”

Deze nieuwe studie gebruikt in plaats daarvan CO2-gegevens uit luchtbellen die in ijskernen zijn gevangen om een basislijn voor temperatuur vóór 1700 vast te stellen. Deze gegevens reiken duizenden jaren terug, lang vóór de Industriële Revolutie en de effecten van door mensen veroorzaakte koolstofemissies. De wetenschappers zijn in staat om het CO2-record te gebruiken om schattingen van de wereldwijde opwarming te verankeren vanwege wat zij beschouwen als een over het hoofd geziene relatie tussen de twee.

“Als je wereldwijde temperaturen uitzet tegen de concentratie CO2 in de atmosfeer, vallen ze beide op een opmerkelijk rechte lijn, veel rechter dan de huidige theorie zou voorspellen,” zei Dr. Jarvis. “Die lijn vertelt je niet alleen hoeveel de aarde is opgewarmd sinds de pre-industriële tijden, maar ook hoeveel van die opwarming kan worden toegeschreven aan menselijke activiteit.”

“Het klimaat is onvoorstelbaar complex, dus misschien is het niet zo verrassend dat een dergelijke directe methode voor het nauwkeurig meten van de opwarming waarvoor mensen verantwoordelijk zijn, over het hoofd is gezien,” voegde Dr. Jarvis toe.

De wetenschappers geloven dat hun nieuwe methode een sterke kandidaat is voor het meten van de voortgang ten opzichte van de 1,5° en 2,0° doelstellingen van Parijs.

Dr. Jarvis zei: “Onze methode heeft een aantal sterke punten. Ten eerste pakt het rechtstreeks het probleem aan van hoe een robuuste pre-industriële basislijn vast te stellen, hoewel het even goed functioneert met de 1850-1900 basislijn. Ten tweede produceert het schattingen van de door de mens veroorzaakte opwarming die ten minste 30% zekerder zijn dan de huidige methoden.”

“Ten slotte is het gemakkelijk en snel toe te passen, wat betekent dat we opwarmingsschattingen kunnen produceren zodra de CO2- en temperatuurgegevens beschikbaar zijn, zonder complexe klimaatmodellen opnieuw te hoeven uitvoeren. Dit betekent ook dat de resultaten transparant zijn, waardoor ze veel gemakkelijker te communiceren zijn naar niet-specialisten.”

Professor Forster, co-auteur van de studie, zei: “Onze studie toont aan dat menselijke samenlevingen meer dan 1,5° langetermijn opwarming van de aarde hebben veroorzaakt. Dit betekent echter niet noodzakelijkerwijs dat de 1,5° temperatuurgrens van het Klimaatakkoord van Parijs is overschreden, omdat we ontdekken dat 0,18°C opwarming heeft plaatsgevonden vóórdat de wereldwijde temperatuurmetingen begonnen, en deze ingebakken opwarming niet in het Klimaatakkoord van Parijs zou zijn meegenomen.”

“Beleidsmakers stelden het temperatuurdoel van Parijs vast om de verwoestende klimaatimpact te beperken die velen over de hele wereld al ervaren. Het was bedoeld om landen te stimuleren tot hogere nationale ambities. Het is duidelijk dat we meer moeten doen. De ambitie die is gesteld in het doel om ‘inspanningen te leveren om de stijging tot 1,5° te beperken’ was niet ijdel toen het werd vastgesteld, eerder hebben landen deze ambitie niet geëvenaard met hun inspanningen.”

“Dringende acties kunnen de opwarmingspercentages vertragen en de tijd waarop de 1,5° limiet van Parijs wordt overschreden, uitstellen. Hoewel het overschrijden van de limiet nu onvermijdelijk is, is het leveren van acties die in overeenstemming zijn met het nobele doel van Parijs belangrijker dan ooit,” voegde hij eraan toe.

Hoewel het nuttig is voor het meten van de huidige niveaus van door de mens veroorzaakte opwarming, waarschuwen de onderzoekers tegen het gebruik van hun methode voor het maken van voorspellingen over toekomstige opwarming.

Dr. Jarvis zei: “Hoewel atmosferische CO2 verantwoordelijk is voor het grootste deel van de door mensen veroorzaakte opwarming tot nu toe, is het niet de enige factor, en we weten dat andere factoren zoals methaan in de toekomst steeds belangrijker kunnen worden, vooral als we klimaat-kantelpunt tegenkomen. Dit betekent dat we onze analyse in de gaten moeten houden. Gelukkig kunnen afwijkingen van het huidige lineaire regime waardevolle vroege waarschuwingen bieden voor een dergelijke verandering.”