Grote ophoping van smeltwater ontdekt binnen het Groenlandse IJskap
Ontdekking van tijdelijke opslag van smeltwater in de Groenlandse ijskap
Een nieuwe studie onthult een verrassende ontdekking: een aanzienlijke hoeveelheid smeltwater wordt tijdelijk opgeslagen binnen de Groenlandse ijskap tijdens de zomermaanden. Voor het eerst is het een internationaal team van onderzoekers gelukt om smeltwater te kwantificeren met behulp van positiedata. Deze bevinding daagt de huidige modellen uit die beschrijven hoe ijskappen bijdragen aan de stijging van de wereldzeespiegel.
De Groenlandse ijskap is momenteel de grootste enkele bijdrager aan de wereldwijde zeespiegelstijging, met het potentieel om de gemiddelde zeespiegel met tot zeven meter te verhogen als deze volledig smelt. Terwijl wetenschappers de smeltprocessen van de ijskap al lange tijd bestuderen, blijft één cruciale vraag onbeantwoord: hoe evolueert de opslag van smeltwater binnen de ijskap gedurende het smeltseizoen in de zomer? Een nieuwe benadering biedt een ongekend inzicht in de beweging en opslag van smeltwater.
“Tijdens het smeltseizoen hebben we ontdekt dat een significante fractie van de smeltwatermassa tijdelijk binnen de ijskap wordt opgeslagen,” zegt Jiangjun Ran, universitair hoofddocent aan de Southern University of Science and Technology. “Dit waterbuffer-effect bereikt zijn piek in juli en neemt in de weken daarna langzaam af.”
“Begrijpen hoe water wordt opgeslagen en vrijgegeven binnen de ijskap is altijd een uitdaging geweest,” aldus Pavel Ditmar, universitair hoofddocent aan de Technische Universiteit Delft.
Het team heeft gegevens gebruikt van het Groenlandse GPS-netwerk (GNET), dat bestaat uit tientallen stations rond Groenland die continu positiedata leveren. Het team heeft een innovatieve methode ontwikkeld die de gedetecteerde verticale verplaatsingen van de ondergrond interpreteert. Deze verplaatsingen worden onder andere veroorzaakt door de massa van smeltwater die de ondergrond omlaag duwt.
Deze ontdekking zal helpen om klimaatmodellen te verbeteren, die vaak de complexiteit van wateropslag binnen ijskappen onderschatten. Vooral tijdens warmere jaren kunnen modellen die de afvoer van water naar de oceaan voorspellen, deze processen gemakkelijk onderschatten. De studie stelt dat deze modellen aanpassingen van tot 20% kunnen vereisen voor de warmste jaren.
“Deze bevindingen zijn cruciaal voor het verbeteren van voorspellingen over de bijdrage van de Groenlandse ijskap aan de toekomstige zeespiegelstijging,” zegt Michiel van den Broeke, professor aan de Universiteit Utrecht. “Met de klimaatverandering die de Arctische gebieden warmer maakt dan ooit, zijn nauwkeurige voorspellingen essentieel voor het voorbereiden van kustgebieden op mogelijke zeespiegelstijging.”
De studie heeft jaren van voorbereiding gekost en vereiste moeilijke expedities naar enkele van de meest afgelegen gebieden van de planeet. “Het werk dat we hebben verricht verbetert niet alleen ons begrip van de dynamiek van ijskappen, maar opent ook de deur naar nieuwe meettechnieken en campagnes,” zegt Shfaqat Abbas Khan, professor aan de Technische Universiteit van Denemarken.
De studie benadrukt het belang van internationale samenwerking bij het aanpakken van een van de meest dringende milieuproblemen van de planeet.