Geen ‘humanitaire zones’ of ‘evacuatiebevelen’ in Gaza

OPINIE: De situatie in Gaza

Het is tijd dat de wereld de juiste terminologie gebruikt voor de acties van Israël in Gaza: genocide.

Terwijl u dit leest, wegen veel families in Gaza de keuze of ze hun huidige schuilplaats moeten ontvluchten en het risico moeten lopen de strenge winter op straat door te brengen, of het risico lopen gebombardeerd te worden en te sterven waar ze zijn. Er is geen garantie dat ze veilig zijn voor de bommen en kogels van Israël, ongeacht welke optie ze kiezen.

Deze dilemma’s zouden nooit door een mens moeten worden doorstaan. Recent onderzoek van Action For Humanity heeft aangetoond dat 98 procent van de 200.000 mensen in de zogenaamde “humanitaire zones” in centraal Gaza deze dilemma’s heeft moeten ondergaan. Meer dan een kwart van deze mensen heeft in de afgelopen 13 maanden 10 of meer keer moeten verhuizen.

Ja, u leest het goed – de mensen in deze “humanitaire zones” ontvingen “evacuatieorders” en moesten vluchten om hun leven te redden, vaak met slechts de kleren die ze aanhadden, 10 of meer keer in iets meer dan een jaar.

Het onderzoek, gebaseerd op de getuigenissen van ontheemde Palestijnen, onthulde dat de “evacuatieorders” van Israël vaak slechts een uur geven, en soms zelfs minder, om te pakken wat er nog van hun leven over is en te vluchten. En wanneer ze ermee instemmen om te “evacueren”, worden ze vaak nog steeds achtervolgd door een regen van kogels terwijl ze proberen nieuwe onderdak te vinden in een andere “humanitaire zone”.

De verwoestende details in het rapport, getiteld Erasure by Design, maken duidelijk dat er geen echte humanitaire zones in Gaza zijn en dat de “evacuatieorders” die Israël uitgeeft, niet gericht zijn op het beschermen van Palestijnen. Het gebruik van deze termen door Israël, zijn bondgenoten en de internationale media dient alleen om te verdoezelen wat er voor onze ogen in Gaza gebeurt: landgrijpen onder de dreiging van uitroeiing.

Het Israëlische leger handelt niet menselijk of doet Palestijnen een plezier wanneer het hen met de dood bedreigt door te bombarderen als ze hun huizen en tijdelijke onderkomens niet verlaten. Het dwingt uitgeputte, verhongerende mensen constant van de ene plek naar de andere onder dreiging van de dood en ernstige verwondingen, met moeilijk te begrijpen richtlijnen, niet uit humanitaire bezorgdheid, maar om ervoor te zorgen dat nergens in Gaza veilig is voor Palestijnen. Het probeert twee vliegen in één klap te vangen: de illusie van naleving van het humanitair recht te creëren terwijl het de basis legt voor de illegale uitbreiding van het Israëlische grondgebied.

Dit is waarom we moeten stoppen met het gebruik van de taal van “humanitaire zones” en “evacuatieorders”.

Volgens onze bevindingen werd een derde van de “evacuatieorders” van Israël ’s nachts uitgevaardigd terwijl gezinnen sliepen. Ongeveer 85 procent van de Palestijnen die we spraken en momenteel onderdak zoeken in de “humanitaire zones” in Deir el-Balah en al-Mawasi, gaven aan dat ze moeite hadden met het begrijpen van de evacuatieorders die ze het afgelopen jaar ontvingen. Vijf procent zei dat ze niet konden evacueren vanwege een handicap of zorgtaken na het ontvangen van een “evacuatieorder”. Aangezien Israël zelden, zo niet nooit, mensen voorzien van transport of alternatieve huisvesting na hen te hebben opgedragen te verhuizen, zijn zijn “evacuatieorders” vooral betekenisloos voor gehandicapte, zwangere, gewonde, chronisch zieke of oudere Palestijnen en hun verzorgers.

De omstandigheden voor degenen die in staat zijn om herhaaldelijk te evacueren en naar nieuwe “humanitaire zones” te verhuizen, zijn ook niet beter. Ook zij leven onder constante dreiging van uitroeiing en hebben beperkte of geen toegang tot de meest basale middelen.

Het voedsel dat in deze steeds kleiner wordende humanitaire eilanden in de strook te vinden is, heeft bijna geen voedingswaarde en is bedorven tot het punt dat het oneetbaar is. Terwijl Israël de watertoevoer afsluit en de meeste putten vergiftigt met zijn bommen, is er ook niet voldoende water.

68 procent van de deelnemers aan ons onderzoek gaf aan moeite te hebben om toegang te krijgen tot schoon drinkwater. Ze zeggen dat ze zonder water gaan zolang als ze kunnen en risico’s nemen voor hun gezondheid door water te drinken dat ze kunnen vinden wanneer het absoluut moet. Voor bijna 20 procent van de bevolking is dit niet eens een optie: er is geen water – schoon of anderszins – dat ze kunnen drinken. Ziek worden door vervuild water kan in Gaza met meer dan 80 procent van de bevolking zonder toegang tot gezondheidszorg, zelfs in “humanitaire zones”, een doodvonnis zijn.

De realiteit op de grond is duidelijk: er zijn geen “humanitaire zones” of “evacuatieorders”, maar alleen dreigingen van uitroeiing en eilanden van middeleeuws lijden die niet geschikt zijn voor basisoverleving, laat staan voor een waardig leven.

Israël behandelt alle Palestijnen als submensen en dwingt hen om omstandigheden te doorstaan die passen bij de donkere middeleeuwen om hen permanent van hun land te verdrijven en het als het zijne op te eisen. Het blokkeert de toegang tot hulp in Noord-Gaza, laat alleen het absolute minimum toe in andere gebieden en heeft het agentschap van de Verenigde Naties voor Palestijnse vluchtelingen, UNRWA, verboden om in het gebied te opereren.

En dit alles gebeurt terwijl Israël doet alsof het zijn humanitaire plichten onder internationaal recht nakomt. Dit gebeurt nu. Terwijl u dit artikel leest. En de wereld laat het gebeuren.

De bevindingen van Action For Humanity zijn niet anekdotisch. Ze worden ondersteund door onderzoek van veel andere humanitaire organisaties, de VN zelf en vooral, de eerstehandse getuigenissen van Palestijnen die de genocidale acties van Israël ondergaan.

De wereld kan niet langer de ogen sluiten voor wat er in Gaza gebeurt. We hebben eindeloze kwantitatieve, empirische bewijzen: de acties van Israël in Gaza hebben niets te maken met defensie of humanitaire zorgen. Elke actie van Israël in Gaza is een middel voor territoriale uitbreiding, massale ontheemding en uitroeiing.

Dit is waarom de wereld moet stoppen met het gebruik van de taal die Israël verkiest wanneer het over Gaza spreekt. Er zijn geen “humanitaire zones” of “evacuatieorders” in de strook. Er zijn landgrijpen, uitroeiing en gruweldaden op industriële schaal. Er is ook geen “humanitaire crisis” in de regio. Het is tijd dat we alle eufemismen laten vallen die Israël helpen zich te verschuilen achter aansprakelijkheid en beginnen te benoemen wat er in Gaza gebeurt zoals het is: een genocide.