Foto’s: Syriërs Terugkeer naar Dorpelingen Verwoest door Oorlog

Syriërs keren terug naar dorpen die door oorlog zijn verwoest

Meer dan 1,87 miljoen Syriërs keren terug naar huis na jaren van ontheemding, terwijl zij de uitdagingen van het herbouwen te midden van verwoesting onder ogen zien. Aref Shamtan, 73 jaar oud, heeft ervoor gekozen om een tent op te zetten nabij zijn verwoeste huis in het noordwesten van Syrië in plaats van in een ontheemdenkamp te blijven na de afzetting van de langdurige heerser Bashar al-Assad.

“Ik voel me hier goed, zelfs tussen het puin,” zei Shamtan terwijl hij thee dronk bij de tent nabij zijn akker. Na de val van al-Assad in december keerde hij samen met zijn zoon terug naar zijn dorp al-Hawash, gelegen te midden van landbouwgrond in de centrale Hama provincie, en ontdekte hij dat zijn dorp zwaar beschadigd was.

Zijn huis had zijn dak verloren en had scheuren in de muren. Desondanks verklaarde hij: “Wonen in het puin is beter dan wonen in de kampen” nabij de Turkse grens, waar hij verbleef sinds hij in 2011 vluchtte voor het conflict.

Sinds de val van al-Assad, na bijna 14 jaar oorlog, meldt de Internationale Organisatie voor Migratie van de Verenigde Naties dat 1,87 miljoen Syriërs die als vluchteling in het buitenland of intern ontheemd waren, zijn teruggekeerd naar hun geboorteplaatsen. De IOM identificeert de “gebrek aan economische kansen en essentiële diensten” als de grootste uitdaging voor terugkerenden.

Omdat hij het zich niet kon veroorloven om te herbouwen, besloot Shamtan ongeveer twee maanden geleden om het kamp te verlaten met zijn gezin en jonge kleinkinderen, en begon hij tarwe te planten op zijn land. Al-Hawash lag onder controle van al-Assad en grensde aan de frontlinies met de naburige provincie Idlib, die een bolwerk werd voor oppositiegroepen, met name Hayat Tahrir al-Sham, de oppositieve strijders die de offensieve leidde die de voormalige president ten val bracht.

“We kunnen niet in de kampen blijven,” hield Shamtan vol, ook al is “het dorp volledig verwoest … en is er geen leven,” waarbij het aan fundamentele diensten en infrastructuur ontbreekt. “We hebben besloten … om hier te blijven totdat de situatie verbetert. We wachten op organisaties en de staat om ons te helpen,” voegde hij eraan toe. “Het leven is moeilijk.”

Lokale functionaris Abdel Ghafour al-Khatib, 72, is ook teruggekeerd na te zijn ontsnapt in 2019 met zijn vrouw en kinderen naar een kamp nabij de grens. “Ik wilde gewoon naar huis. Ik was dolgelukkig … Ik keerde terug en zette een versleten tent op. Wonen in mijn dorp is het belangrijkste,” verklaarde hij.

“Iedereen wil terugkeren,” merkte hij op. Echter, velen kunnen zich het vervoer niet veroorloven in een land waar 90 procent van de bevolking in armoede leeft. “Er is hier niets – geen scholen, geen gezondheidsklinieken, geen water en geen elektriciteit,” zei al-Khatib terwijl hij op de grond zat in zijn tent nabij wat er nog over is van zijn huis.

Het conflict, dat in 2011 uitbrak na de brute onderdrukking van antigouvernementele protesten door al-Assad, heeft meer dan 500.000 mensen het leven gekost en de helft van de pre-oorlogsbevolking van Syrië, zowel intern als in het buitenland, ontheemd, waarbij velen vlucht zochten in de provincie Idlib. Volgens de Internationale Organisatie voor Migratie blijven meer dan zes miljoen mensen intern ontheemd.

Kinderen spelen in een verwoest huis in het dorp al-Hawash. Na herhaaldelijk ontheemd te zijn geweest, keerde Souad Othman, 47, ongeveer een week geleden terug met haar drie dochters en zoon naar al-Hawash. Aref Shamtan, 73, kijkt uit het raam van zijn verwoeste huis.