Foto’s: Landmijnen blijven levens eisen in het post-Assad Syrië

Landmijnen blijven levens eisen in het post-Assad Syrië

Dringende oproepen zijn gedaan om de ontmijnin inspanningen uit te breiden en de dodelijke resten van de oorlog, die nog steeds in de Syrische bodem verborgen liggen, te verwijderen. Suleiman Khalil, 21, die zijn been verloor bij een landmijnenexplosie terwijl hij samen met vrienden olijven aan het oogsten was, spreekt met zijn vader in hun huis in het dorp Qaminas, ten zuidoosten van Idlib, de hoofdstad van de gelijknamige provincie.

Suleiman Khalil was vier maanden geleden samen met twee vrienden olijven aan het oogsten in een Syrische boomgaard, zich niet bewust van de dodelijke resten van de oorlog die onder hun voeten lagen. Het trio merkte plotseling een mijn op de grond. In paniek probeerden Khalil en zijn vrienden weg te komen, maar hij trapte op een verborgen mijn die ontplofte. Zijn vrienden, bang, renden weg om een ambulance te zoeken, terwijl Khalil, 21, dacht dat ze hem in de steek hadden gelaten.

Khalil’s linkerbeen was ernstig gewond door de eerste explosie. Zijn rechterbeen werd boven de knie weggerukt bij een tweede explosie. Hij gebruikte zijn shirt als een tourniquet op de stomp en schreeuwde om hulp totdat een nabijgelegen soldaat hem hoorde en snel te hulp kwam.

Hoewel de bijna 14-jarige Syrische oorlog eindigde met de val van Bashar al-Assad op 8 december, blijven oorlogselementen doden en verminken. Mijnen en explosieve resten, die sinds 2011 veelvuldig zijn gebruikt door de Syrische regeringsstrijdkrachten, hun bondgenoten en gewapende oppositiegroepen, hebben grote gebieden vervuild. Veel van deze gebieden werden pas toegankelijk na de ineenstorting van al-Assad’s regering, wat leidde tot een toename van het aantal slachtoffers door landmijnen, volgens een recent rapport van Human Rights Watch (HRW).

Deskundigen schatten dat tienduizenden landmijnen nog steeds begraven liggen in Syrië, vooral in voormalige frontlinies zoals de landelijke gebieden van de provincie Idlib. Sinds 8 december zijn volgens INSO, een internationale organisatie die de veiligheid van hulpverleners coördineert, minstens 249 mensen, waaronder 60 kinderen, gedood en 379 gewond geraakt door deze munitie.

Landmijnen doden en verwonden niet alleen, maar veroorzaken ook langdurig psychologisch trauma en bredere schade, zoals ontheemding, verlies van eigendommen en verminderde toegang tot essentiële diensten, aldus HRW. De mensenrechtenorganisatie heeft de overgangsregering aangespoord om een burgergeleide mijnenactieautoriteit op te richten in samenwerking met de Verenigde Naties Mine Action Service, om de ontmijnin inspanningen te stroomlijnen en uit te breiden.

Salah Swed, 28, bezoekt het graf van zijn broer Mohammed, die omkwam terwijl hij een landmijn probeerde te ontmantelen in hun dorp Kafr Nabl, ten zuiden van Idlib. Een herder, Jalal Ma’rouf, 22, die een ledemaat verloor aan een landmijn terwijl hij schapen hoedde op landbouwgrond die recentelijk was heroverd van regeringsstrijdkrachten, bevindt zich in zijn huis in het dorp Deir Sunbul, ten zuiden van Idlib.

Ondanks de inspanningen van het ministerie van Defensie van Syrië om landmijnen te ruimen, blijven deskundigen schatten dat tienduizenden landmijnen nog steeds begraven liggen in Syrië, vooral in de voormalige frontlinies van de provincie Idlib. Sinds het einde van al-Assad’s regime op 8 december hebben landmijnen en explosieve resten minstens 249 mensen gedood en 379 gewond gemaakt, aldus de International NGO Safety Organisation.

Terwijl er rook opstijgt van een tot ontploffing gebrachte landmijn op landbouwgrond ten zuiden van Idlib, blijft de noodzaak om deze dodelijke bedreigingen aan te pakken urgent.