Federale beroepshof herstelt tijdelijk de Trump-tarieven

Economisch Nieuws: Herinvoering van Trump-tarieven

Een federale beroepsrechter heeft tijdelijk de tarieven van de Amerikaanse president Donald Trump hersteld, een dag nadat een handelsrechtbank had geoordeeld dat deze tarieven de bevoegdheden van de president overschreden. De rechtbank voor het Federale Circuit in Washington blokkeerde donderdag de beslissing van de lagere rechtbank, zonder uitleg te geven, en gaf de eisers tot 5 juni de tijd om te reageren.

De rechtbank voor het Federale Circuit heeft een noodverzoek van de Trump-administratie goedgekeurd, waarin werd gesteld dat een stopzetting van de tarieven “cruciaal is voor de nationale veiligheid van het land”. Het Witte Huis heeft deze beslissing toegejuicht. Handelsadviseur Peter Navarro zei: “Je kunt ervan uitgaan dat, zelfs als we zaken over tarieven verliezen, we een andere manier zullen vinden.”

De verrassende uitspraak van woensdag door de Amerikaanse rechtbank voor internationale handel dreigde de tarieven van Trump, die hij “Bevrijdingsdag”-tarieven noemde, voor de meeste handelspartners van de VS te blokkeren of uit te stellen. Dit omvatte invoerheffingen op goederen uit Canada, Mexico en China, gerelateerd aan zijn beschuldigingen dat deze landen de stroom van fentanyl naar de VS vergemakkelijkten.

De internationale handelsrechtbank oordeelde dat de tarieven die zijn opgelegd op basis van de International Emergency Economic Powers Act (IEEPA), die doorgaans wordt gebruikt om nationale noodsituaties aan te pakken in plaats van de nationale schuld, als een overschrijding werden beschouwd.

Experts hebben opgemerkt dat de IEEPA, die in 1977 werd aangenomen, een beperkte reikwijdte heeft en zich richt op specifieke landen, door de VS aangewezen “terroristische organisaties” of bendeactiviteiten die verband houden met specifieke gevallen. De VS heeft deze wet bijvoorbeeld gebruikt om eigendommen van de Iraanse regering in beslag te nemen tijdens de gijzelingscrisis in 1979 en om eigendommen van drugsmokkelaar in Colombia in 1995 te confisqueren.

Fein voegde eraan toe dat er een wet is, de Trade Expansion Act van 1962, die tarieven toestaat in geval van een nationale noodsituatie. Deze wet vereist echter een studie door de minister van Handel en kan alleen product-voor-product worden opgelegd.

Ondanks de respijt van de beroepsrechter, wordt de beslissing van woensdag gezien als een tegenslag voor de economische agenda van de administratie, die tot nu toe heeft geleid tot dalend consumentenvertrouwen en het verlies van de hoogste kredietwaardigheid van de VS.

Experts geloven dat de tarieven uiteindelijk niet zullen standhouden. Peter Harrell, een advocaat en fellow bij de Carnegie Endowment for International Peace, schreef donderdag op X, voorheen bekend als Twitter, dat als de beslissing van de handelsrechtbank wordt gehandhaafd, importeurs uiteindelijk een terugbetaling van betaalde [IEEPA] tarieven zouden moeten kunnen krijgen. “Maar de overheid zal waarschijnlijk proberen terugbetalingen te vermijden totdat alle beroepsprocedures zijn uitgeput.”

De Amerikaanse handelsrechtbank heeft zich niet uitgesproken over de tarieven die zijn opgelegd op basis van andere wetten, zoals de Trade Expansion Act – de wet die werd gebruikt om tarieven op staal, aluminium en auto’s te rechtvaardigen. Er zijn ook aanvullende doelwitten voor soortgelijke beperkte tarieven, zoals farmaceutische producten uit China. In april kondigde het Witte Huis aan dat het Amerikaanse ministerie van Handel een onderzoek was gestart om te onderzoeken of de afhankelijkheid van de VS van China voor actieve ingrediënten in belangrijke medicijnen een bedreiging voor de nationale veiligheid vormde, wat tariefheffingen zou rechtvaardigen.

“Dit is geen kwestie of de president tarieven kan opleggen,” zei Fein, de voormalige adjunct-plaatsvervangend procureur-generaal. “Hij kan dit onder de wet van 1962, maar alleen na een studie en nadat is aangetoond dat het niet arbitrair en willekeurig is en dat het een product-voor-product, niet een land-voor-land benadering is.” Hij voegde eraan toe: “Als hij dat niet leuk vindt, kan hij het Congres vragen om de wet te wijzigen.”