Eten, slapen, stemmen: Binnen de Vaticaanse conclave voor de keuze van de volgende paus

Sistine Kapel deuren gesloten terwijl het Vaticaanse conclaaf begint

De kardinalen zijn in de Sixtijnse Kapel voor de tweede dag van het conclaaf om een nieuwe paus te verkiezen, na twee stemmen tot nu toe die eindigden met zwarte rook – een signaal dat er geen nieuwe paus is gekozen.

De stemronde van donderdag wordt met spanning afgewacht, aangezien de vorige twee pausen op de tweede dag van het conclaaf werden aangekondigd.

Hoeveel kardinalen zijn samengekomen in het Vaticaan?

Van de 252 kardinalen zijn alleen diegenen onder de 80 jaar gerechtigd om deel te nemen aan het pauselijke conclaaf. Momenteel voldoen 135 kardinalen aan deze eis. Twee hebben echter besloten niet naar Rome te reizen vanwege gezondheidsproblemen, waardoor het aantal bevestigde stemgerechtigde deelnemers op 133 komt.

Een tweederdemeerderheid is nodig om een nieuwe paus te kiezen; dat zijn 89 stemmen uit de 133 stemgerechtigde kardinalen. Als geen enkele kandidaat deze drempel bereikt, wordt er een nieuwe stemronde gehouden. Na elke ronde worden de stembiljetten verbrand.

Als er zwarte rook uit de schoorsteen boven de Sixtijnse Kapel komt, betekent dit dat er geen paus is gekozen. Witte rook signaleert dat de katholieke kerk een nieuwe pontifex heeft.

“Echter, dit resulteerde soms in grijze rook, wat tot verwarring leidde. Nu worden er chemicaliën toegevoegd om ervoor te zorgen dat de rook duidelijk zwart of wit is,” voegde hij eraan toe.

Wat is het stemproces in het pauselijke conclaaf?

Stemmen na de eerste dag vindt maximaal vier keer per dag plaats: twee keer in de ochtend en twee keer in de middag. Elke kardinaal ontvangt een stembiljet met de tekst “Eligo in Summum Pontificem” (“Ik kies als Opperste Pontifex”) en schrijft de naam van zijn gekozen kandidaat op. Ze mogen niet op zichzelf stemmen.

Vervolgens vouwen ze het stembiljet, houden het omhoog voor zichtbaarheid en dragen het naar het altaar, waar een kelk bedekt met een bord wacht. Een voor een naderen de kardinalen het altaar voor het Laatste Oordeel van Michelangelo, zweren een eed en plaatsen hun stemmen in de kelk.

Volgens Vaticaans nieuws zegt elke kardinaal hardop, in het Italiaans:

“Chiamo a testimone Cristo Signore, il quale mi giudicherà, che il mio voto è dato a colui che, secondo Dio, ritengo debba essere eletto.”

“Ik roep Christus de Heer als mijn getuige, die mijn rechter zal zijn, dat mijn stem is gegeven aan degene die ik geloof dat volgens God gekozen moet worden.”

Elke kardinaal plaatst zijn stembiljet op een bord, gebruikt het om de stem in de kelk te laten vallen, buigt naar het altaar en keert dan terug naar zijn plaats. Kardinalen die aanwezig zijn maar niet in staat zijn om naar het altaar te lopen vanwege ziekte, geven hun gevouwen stembiljet aan een van de tellers – een aantal kardinalen die zijn gekozen om het stemmen te superviseren. De teller brengt het naar het altaar en plaatst het op dezelfde manier, zonder de eed opnieuw te reciteren.

Niemand behalve de kardinalen is toegestaan in de kapel tijdens het conclaaf. Buiten de kapel zijn er anderen betrokken bij het proces, zoals personeel dat de logistiek en beveiliging afhandelt, schoonmakers, medische ondersteuning en andere geestelijken in ondersteunende rollen. Ongeveer 100 extra mensen hebben de eed van geheimhouding afgelegd bovenop de stemgerechtigde kardinalen.

Wat doen de kardinalen als ze niet stemmen?

Conclaven zijn van nature geheimzinnig, maar experts zeggen dat er enige informatie beschikbaar is over wat er gebeurt wanneer de kardinalen niet stemmen.

“Ze zullen terugkeren naar de Domus Sanctae Marthae (Latijn voor het huis van Sint Martha, de gastenverblijf van het Vaticaan) en daar hun middagmaaltijd gebruiken, een middagdutje doen en vervolgens terugkeren voor de avondstemming (naar de Sixtijnse Kapel). En dan weer terug (naar de Domus Sanctae Marthae) voor een avondmaaltijd,” voegde hij eraan toe.

“De Kerk benadrukt dat het conclaaf een spiritueel en heilig proces is, geen politiek proces,” zei Vader Francis Lucas. Sommige experts beweren dat de meeste sociale activiteiten en reflecties over de vorige stem plaatsvinden tijdens hun tijd in het huis van Sint Martha.

“Men kan zich voorstellen dat het in de cafeteria van de Domus Sanctae Marthae is, waar mensen in cafetariastijl eten, hun eigen voedsel op hun trays doen en dat soort dingen,” zei Millies. “Er is veel tijd tijdens maaltijden en informele gesprekken voor de kardinalen om de betekenis te ontcijferen van wat er net is gebeurd bij de laatste stem en om te proberen te achterhalen waar hun steun het beste terecht kan komen. Dit is waar coalities en allianties worden gevormd,” voegde hij eraan toe. “Dat sluit de leiding van de Heilige Geest niet uit, maar er is zeker een zekere mate van onderhandeling, het vormen van allianties, verschuivende allianties, dat soort dingen gebeuren ook in die ruimtes,” legde hij uit.

Hoe is het met het voedsel en de huisvesting?

Volgens rapporten is het eten tijdens het Conclaaf niet geweldig. “Het voedsel is vrij gewoon, pasta, soep en fruit, zoals Francis het wilde,” vertelde een Vaticaanse insider die daar heeft gegeten aan de Britse krant The Times.

Terwijl het voedsel tijdens het pauselijke conclaaf traditioneel eenvoudig is, is Francis, bekend om zijn focus op eenvoud en nederigheid, gedeeltelijk verantwoordelijk voor de verdere achteruitgang van de kwaliteit, volgens een rapport van The New York Times. Sommige kardinalen hebben geklaagd over smakeloze groenten en inspiratieloze pastagerechten.

“Je eet niet erg goed,” zei kardinaal Gianfranco Ravasi uit Italië, een supporter van paus Franciscus, tegen The New York Times.

Na zijn verkiezing brak paus Franciscus met meer dan een eeuw Vaticaanse traditie door te weigeren in de pauselijke appartementen in het Apostolisch Paleis te verhuizen. In plaats daarvan koos hij ervoor om te wonen in een eenvoudige suite in Santa Marta, waar de stemgerechtigde kardinalen momenteel verblijven.

“Deze kamer waar we nu zijn was een gastenverblijf,” zei paus Franciscus in een interview. “Ik koos ervoor om hier te wonen, in Kamer 201… Het pauselijke appartement in het Apostolisch Paleis is niet luxueus. Het is oud, smaakvol ingericht en groot, maar niet luxueus. Maar uiteindelijk is het als een omgekeerde trechter. Het is groot en ruim, maar de ingang is echt krap. Mensen kunnen maar in druppels binnenkomen, en ik kan niet zonder mensen leven. Ik moet mijn leven met anderen leven,” voegde hij eraan toe.