Een Vijfde Van de Wereldzeeën Wordt Donkerder, Wat Leidt Tot Vermindering Van Essentiële Fytische Zones

Een wereldkaart toont veranderingen in de globale fotische zones tussen 2003 en 2022. Rood geeft gebieden aan waar de oceanen donkerder worden, terwijl blauw aangeeft waar de oceanen lichter worden en wit gebieden zonder statistisch significante verandering over deze periode.

Volgens nieuw onderzoek heeft meer dan een vijfde van de wereldwijde oceaan—een gebied van meer dan 75 miljoen vierkante kilometer—de afgelopen twee decennia te kampen gehad met oceanische verduistering.

Oceanische verduistering vindt plaats wanneer veranderingen in de optische eigenschappen van de oceaan de diepte van de fotische zones verminderen, waar 90% van al het zeeleven zich bevindt en waar zon- en maanlicht ecologische interacties aandrijft.

Voor de nieuwe studie, gepubliceerd in Global Change Biology, gebruikten onderzoekers een combinatie van satellietgegevens en numerieke modellering om jaarlijkse veranderingen in de diepte van fotische zones wereldwijd te analyseren.

Ze ontdekten dat tussen 2003 en 2022, 21% van de wereldwijde oceaan—waaronder grote delen van zowel kustgebieden als de open oceaan—donkerder was geworden. Meer dan 9% van de oceaan—een gebied van meer dan 32 miljoen vierkante kilometer, vergelijkbaar met de grootte van het continent Afrika—had een afname van de fotische zone dieper dan 50 meter gezien, terwijl 2,6% een afname van meer dan 100 meter vertoonde.

Toch is het beeld niet alleen van een verduisterende oceaan; ongeveer 10% van de oceaan—meer dan 37 miljoen vierkante kilometer—is in de afgelopen 20 jaar lichter geworden.

Hoewel de precieze implicaties van de veranderingen niet volledig duidelijk zijn, zeggen de onderzoekers dat dit enorme aantallen mariene soorten op de planeet en de ecosysteemdiensten die de oceaan als geheel biedt, zou kunnen beïnvloeden.

De studie is uitgevoerd door onderzoekers van de Universiteit van Plymouth en het Plymouth Marine Laboratory, die meer dan een decennium hebben besteed aan het bestuderen van de impact van kunstlicht ’s nachts (ALAN) op de kusten en oceanen van de wereld.

Ze stellen dat dit niet direct verband houdt met oceanische verduistering, maar dat de veranderingen waarschijnlijk het gevolg zijn van een combinatie van nutriënten, organisch materiaal en sedimentbelasting nabij de kusten, veroorzaakt door factoren zoals landbouwafvoer en toegenomen neerslag.

In de open oceaan geloven ze dat het te maken heeft met factoren zoals veranderingen in de dynamiek van algengroei en verschuivingen in de zeewatertemperaturen, wat de lichtpenetratie in het oppervlaktewater heeft verminderd.

Veranderingen in de fotische zones van de oceaan beoordelen

Om veranderingen in de fotische zone te beoordelen, gebruikten de onderzoekers gegevens van NASA’s Ocean Color Web, dat de wereldwijde oceaan opdeelt in een reeks van 9 km pixels. Deze satellietgegevens stelden hen in staat om veranderingen op het oceaanoppervlak voor elk van deze pixels te observeren, terwijl een algoritme dat was ontwikkeld om licht in zeewater te meten, werd gebruikt om de diepte van de fotische zone op elke locatie te definiëren.

Ze gebruikten ook modellen van zonne- en maanstraling om specifieke veranderingen te onderzoeken die invloed zouden kunnen hebben op mariene soorten tijdens dag- en maanlichtomstandigheden, waarbij werd aangetoond dat veranderingen in de diepte van de fotische zone ’s nachts klein waren in vergelijking met overdag, maar ecologisch belangrijk bleven.

De meest prominente veranderingen in de diepte van de fotische zone in de open oceaan werden waargenomen aan de top van de Golfstroom, en rond zowel de Arctische als de Antarctische gebieden, waar de aarde de meest uitgesproken verschuivingen ervaart als gevolg van klimaatverandering.

Verduistering is ook wijdverbreid in kustgebieden en afgesloten zeeën—zoals de Oostzee—waar neerslag op het land sediment en nutriënten in de zee brengt, wat de algenbloei stimuleert en de beschikbaarheid van licht vermindert.

Rond het VK echter was het beeld gemengd. De studie gaf aan dat gebieden van de Noordzee en de Keltische Zee, de oostkusten van Engeland en Schotland, de kusten van Wales, en de noordelijke delen van de Ierse Zee allemaal donkerder zijn geworden in de afgelopen twee decennia. Veel van het Engelse Kanaal en gebieden die zich uitstrekken van het noorden van Schotland tot de Orkney- en Shetland-eilanden zijn echter lichter geworden.