Bijna een derde van de astmapatiënten heeft last van langdurige blootstelling aan fijne deeltjes, blijkt uit wereldwijde studie
Langdurige blootstelling aan PM2.5 verhoogt het risico op astma
Op basis van gegevens van ongeveer 25 miljoen mensen wereldwijd, toont een internationaal onderzoeksteam onder leiding van het Max Planck Instituut voor Chemie aan dat langdurige blootstelling aan fijnstof (PM2.5) het risico op astma aanzienlijk verhoogt, zowel bij kinderen als volwassenen. De onderzoekers ontdekten dat ongeveer 30% van de nieuwe astmacases wereldwijd wordt toegeschreven aan blootstelling aan PM2.5, wat de ernstige bedreiging van luchtvervuiling voor de volksgezondheid onderstreept.
Astma is momenteel een ongeneeslijke aandoening die de kwaliteit van leven ernstig aantast, met terugkerende symptomen zoals piepende ademhaling, hoesten en kortademigheid. Ongeveer 4% van de wereldbevolking lijdt aan astma, met meer dan 30 miljoen nieuwe gevallen die jaarlijks ontstaan.
Er zijn aanwijzingen dat langdurige blootstelling aan luchtvervuiling door fijnstof (PM2.5) een belangrijke risicofactor is voor het ontwikkelen van astma. Eerdere epidemiologische studies hebben echter inconsistenties vertoond; sommige studies toonden een verhoogd risico aan, terwijl andere geen verband vonden.
Om deze controverse op te lossen, heeft Dr. Ruijing Ni, de eerste auteur van de studie gepubliceerd in het tijdschrift One Earth, samen met haar collega’s van het Max Planck Instituut voor Chemie een uitgebreide globale meta-analyse uitgevoerd met onderzoekers uit China, de VS en Australië. Het onderzoeksteam analyseerde gegevens van 68 epidemiologische studies uit 2019 die in 22 landen zijn uitgevoerd, waaronder Noord-Amerika, West-Europa, Oost-Azië, Zuid-Azië en Afrika. Ze concluderen dat er nu voldoende bewijs is met een hoog niveau van vertrouwen om een verband te ondersteunen tussen langdurige blootstelling aan PM2.5 en astma.
Volgens de schattingen is bijna een derde van de astmacases wereldwijd in 2019 toe te schrijven aan langdurige blootstelling aan PM2.5, wat overeenkomt met 63,5 miljoen bestaande gevallen en 11,4 miljoen nieuwe gevallen. In Duitsland kan luchtvervuiling verantwoordelijk zijn geweest voor 11% van de nieuwe astmacases, wat neerkomt op 28.000 mensen. Het risico op astma dat gepaard gaat met PM2.5 is veel hoger bij kinderen dan bij volwassenen, wat de leeftijdsgebonden kwetsbaarheid weergeeft, aldus Dr. Ni.
De volledige ontwikkeling van long- en immuunfunctie is doorgaans pas in de vroege volwassenheid voltooid. Hierdoor zijn kinderen mogelijk gevoeliger voor blootstelling aan luchtvervuiling, wat kan leiden tot oxidative stress in de luchtwegen, ontsteking en hyperresponsiviteit, evenals veranderingen in immunologische reacties en respiratoire sensibilisatie voor allergenen. Al deze factoren spelen een rol bij de ontwikkeling van astma.
Het onderzoeksteam heeft ook blootstelling-respons curves vastgesteld voor zowel kind- als volwassenastma. Dergelijke curves worden veel gebruikt om gezondheidsrisico’s kwantitatief te beoordelen door de relatie tussen het niveau van blootstelling aan een bepaalde stof, zoals PM2.5, en de omvang van het effect dat het produceert, zoals het astmarisico, te illustreren. Deze curves zijn bepaald door bewijsmateriaal uit landen en regio’s met verschillende inkomensniveaus mee te nemen, wat de wereldwijde variatie in PM2.5-blootstelling vastlegt.
De bevolking in lage- en middeninkomenslanden (LMIC’s) is doorgaans blootgesteld aan hogere concentraties luchtvervuiling en draagt een zwaardere last van PM2.5. Onderzoek naar de gezondheidseffecten van PM2.5 is in deze regio’s voorheen beperkt geweest, met de meeste studies die in Noord-Amerika en West-Europa zijn uitgevoerd. Daarom vereist een globale gezondheidsimpactanalyse van PM2.5-blootstelling dat blootstelling-respons associaties die in rijke landen zijn waargenomen, worden geëxtrapoleerd naar LMIC’s.
De inclusie van bewijs uit verschillende LMIC’s verlicht de beperkingen in de aanpak en maakt het mogelijk om de blootstelling-respons curves toe te passen voor het beoordelen van de toerekenbare last van astma van stad tot wereldschaal, evenals de gezondheidsvoordelen van astma die verband houden met luchtvervuilingsverminderingen, bijvoorbeeld gezondheidsvoordelen die voortvloeien uit beleidsmatige reducties van luchtvervuiling onder verschillende scenario’s.
Onze bevindingen benadrukken de dringende behoefte voor beleidsmakers om strenge wetgeving af te dwingen om luchtvervuiling continu te bestrijden, terwijl persoonlijke beschermingsmaatregelen, zoals het dragen van maskers, ook kunnen helpen om de individuele blootstelling te verminderen en het risico op astma te verlagen,” benadrukt Prof. Yafang Cheng, de corresponderende auteur van de studie en directeur van het Max Planck Instituut voor Chemie.
