Biden kan nog wat redden van Gaza en zijn betreurenswaardige legacy

OPINIE: Biden kan nog redden wat er over is van Gaza, en zijn treurige nalatenschap

Politici die hun functie verliezen, met pensioen gaan of naar de achtergrond worden gedrongen, worden vaak geobsedeerd door hun nalatenschap. Dit cliché kan waar zijn, aangezien voormalige presidenten en premiers, gedreven door hoogmoed en narcisme, proberen hun nalatenschap vorm te geven door zelfzuchtige biografieën te schrijven die hun triomfen en zeldzame mislukkingen beschrijven.

Of president Joe Biden de tijd heeft om een opgepoetst verslag van zijn vierjarige ambtstermijn als commandant-in-chief te publiceren, weet ik niet. Maar ik geloof dat Biden, net als iedereen die zijn laatste jaren beleeft, misschien een moment of twee zal besteden aan stille reflectie en introspectie.

De fundamentele vragen die Biden zich waarschijnlijk stelt naarmate hij zijn vertrek uit het Witte Huis nadert, zijn vertrouwd voor velen van zijn leeftijd: Wat heb ik goed gedaan? Hoe heb ik mensen geholpen die hulp nodig hebben? Hoe heb ik, voor zover mogelijk, het lijden van anderen verlicht?

In de nasleep van de verpletterende nederlaag van de Democraten door een herrezen Donald Trump, wordt Biden’s epitaf grotendeels geschreven door boze commentatoren en eens loyale bondgenoten die nu de schuld op hem afschuiven.

Zij beweren dat Biden veel eerder had moeten aangeven dat hij zich niet herkiesbaar zou stellen, wat ruimte had gelaten voor een open voorverkiezing waarin verschillende kandidaten voor de nominatie van de Democratische Partij hadden kunnen strijden. Misschien zou er een sterkere kandidaat zijn opgestaan, of op zijn minst zou Kamala Harris beter in staat zijn geweest om haar identiteit en presidentiële kwalificaties vast te stellen.

In plaats daarvan heeft Bidens koppigheid en blindheid het ongelukkige lot van Harris, en daarmee van Amerika, bezegeld. Zij zouden gelijk kunnen hebben. En ze zouden ook ongelijk kunnen hebben. Dat weet ik niet.

Wat ik wel weet, is dat Biden een snel sluitend venster heeft om het “narratief” over zijn bezoedelde “nalatenschap” van de legionen miffed commentatoren en afvallige vrienden die hem vandaag de schuld geven, te heroveren. Deze laatste kans om een flagrante fout recht te zetten, vereist de wil en vastberadenheid die Biden tot nu toe niet heeft getoond.

Hoe klein en ver weg de hoop ook is, er is altijd de mogelijkheid dat Biden eindelijk de impuls omarmt om het noodzakelijke en urgente te doen en mogelijk de genocide die Gaza en de bezette Westelijke Jordaanoever verwoest, een halt toe te roepen.

Elke minuut van elke uur van elke dag verslechteren de al vreselijke, apocalyptische omstandigheden waarmee belegerde Palestijnen in wat er nog over is van Gaza en de Westelijke Jordaanoever geconfronteerd worden. De ontluisterende beelden van verwoesting en wanhoop zijn bijna onbegrijpelijk.

Elke minuut van elke uur van elke dag worden meer onschuldigen – voornamelijk kinderen en vrouwen – gedood, hun lichamen gewikkeld in witte doeken door overlevende families wiens verdriet wordt getemperd door de kennis dat zij, hoogstwaarschijnlijk, de volgende zullen zijn die sterven.

Elke minuut van elke uur van elke dag blijven meer onschuldigen – voornamelijk kinderen en vrouwen – begraven onder puin of bezwijken ze aan honger, ziekte en de ontmoedigende uitputting die wordt veroorzaakt door de gedwongen marsen.

Elke minuut van elke uur van elke dag is Gaza en een groot deel van de Westelijke Jordaanoever gewist, gereduceerd tot stof en herinnering.

En elke minuut van elke uur van elke dag blijven onschuldige Israëli’s gevangen door Hamas en de imperialistische plannen en plaatselijke grillen van premier Benjamin Netanyahu, die volgens zijn ontslagen defensieminister, Yoav Gallant, vredesovereenkomsten heeft verworpen die de pijn maanden geleden hadden kunnen beëindigen.

Gedurende deze tijd heeft Netanyahu Biden en zijn team als sukkels behandeld. Hij wist dat Amerika’s onvoorwaardelijke steun voor Israëls “recht om zichzelf te verdedigen” – ongeacht wie er in het Oval Office zit – betekende dat Biden en zijn medestanders verplicht waren goedkeuring te geven voor de vernietiging van Gaza en de Westelijke Jordaanoever.

De publieke ruzies over de omvang van de slachtpartij zijn retorisch geweest. Netanyahu begreep dat Biden en anderen ook verplicht waren om de wapens en het geld te leveren die nodig waren om een genocide te bewerkstelligen die in iets meer dan een jaar meer dan 43.000 levens heeft geëist.

Elke minuut van elke uur van elke dag heeft Netanyahu elke zogenaamde juridische, humanitaire en strategische “rode lijn” overschreden in zijn zoektocht naar een “moordwoede” die blijft voortduren, ondanks Gallants erkenning dat Israël blijkbaar zijn militaire doelstellingen heeft bereikt.

Er is één man die Israël en, meer bepaald, Benjamin Netanyahu kan ontdoen van de “wens” om de “moordwoede” voort te zetten – president Joe Biden van de VS. Er is een soort deadline gesteld voor dat genadige einde: 12 november.

Biden heeft, als we hem mogen geloven, Israël verteld dat het, tenzij het tastbare stappen onderneemt om de humanitaire ramp in Gaza en de Westelijke Jordaanoever te verlichten, het risico loopt dat de Amerikaanse wapenleveringen worden stopgezet.

Vorige week gaf woordvoerder van het Ministerie van Buitenlandse Zaken, Matthew Miller, aan dat de Biden-administratie haar ongenoegen over Israël’s schijnbare inspanningen om de catastrofale omstandigheden in Gaza en de Westelijke Jordaanoever te verbeteren, heeft geuit. NBC News meldde dat Miller zei dat “de Amerikaanse eisen ten aanzien van hulp tot nu toe ‘niet goed genoeg’ waren, en dat de aanbevelingen ‘niet zijn opgevolgd’.”

Welnu, binnen 24 uur zal de wereld zien of Biden zijn woord houdt of bevestigt dat zijn te late waarschuwingen slechts de lege pose zijn van een uitgebluste, lame-duck president wiens invloed op Netanyahu op 6 november is verdampt.

Hoewel ik pessimistisch ben, zou Biden ons kunnen verrassen en zijn spreekwoordelijke kans en autoriteit kunnen gebruiken om een weerbarstige Netanyahu op zijn plaats te zetten en te eisen dat Israëls “moordwoede” onmiddellijk stopt, om de levens van Palestijnen en Israëli’s te redden.

Als Biden faalt in wat hij belooft te doen, zal zijn treurige nalatenschap inderdaad in de geschiedenis verankerd blijven. Joe Biden zal worden beoordeeld en herinnerd als een president die lijden zag en niets deed om het te genezen, en een genocide mogelijk maakte in plaats van deze te stoppen.