Verenigd Koninkrijk en Duitsland ondertekenen eerste bilaterale verdrag sinds de Tweede Wereldoorlog, gericht op defensie

De Verenigde Koninkrijk en Duitsland hebben hun eerste bilaterale verdrag sinds de Tweede Wereldoorlog ondertekend, met de belofte om de samenwerking op het gebied van defensie te verdiepen in een tijd van toenemende dreigingen voor Europa.

Het Kensington-verdrag, ondertekend door de Britse premier Keir Starmer en de Duitse kanselier Friedrich Merz op donderdag, bevat clausules over “mutuele bijstand” in geval van aanval en over “gezamenlijke exportcampagnes” om externe bestellingen voor militaire hardware, zoals straaljagers die de landen samen produceren, binnen te halen.

Na de ondertekeningsceremonie in het Victoria and Albert Museum in Londen, werd Merz geciteerd door de BBC met de uitspraak dat defensie de rode draad door het verdrag is, wat aantoont dat Duitsland en het VK “echt op weg zijn naar een nieuw hoofdstuk” na de Brexit in 2020.

“We zien de omvang van de uitdagingen waar ons continent vandaag de dag mee te maken heeft, en we zijn van plan om deze frontaal aan te pakken,” zei Starmer tijdens de persconferentie.

Het was onduidelijk wat de praktische impact zou zijn van de belofte in het verdrag om “elkaar te helpen, ook met militaire middelen, in geval van een gewapende aanval op de ander”, aangezien beide landen lid zijn van de NAVO en gebonden zijn aan het wederzijdse defensiepact van de alliantie.

Merz’ bezoek aan Londen volgde op een driedaags staatsbezoek van de Franse president Emmanuel Macron, tijdens welk Frankrijk en het VK beloofden hun nucleaire afschrikkingsstrategieën te coördineren. Dit signaleert een hechtere samenwerking tussen de drie grootste machten van Europa, nu twijfels blijven bestaan over de steun van de VS voor het continent te midden van de aanhoudende Russische offensief in Oekraïne.

Hoewel Duitsland geen nucleaire wapens heeft, zegt het verdrag dat de landen “een nauwe dialoog over defensiekwesties van wederzijds belang zullen onderhouden, inclusief nucleaire kwesties”.

Merz en Starmer bespraken ook manieren om de Europese steun voor Oekraïne te versterken, na de aankondiging van de Amerikaanse president Donald Trump over een plan om de voorraden van Kyiv te vergroten door Amerikaanse wapens te verkopen aan NAVO-bondgenoten, die op hun beurt wapens naar Kyiv zouden sturen.

Starmer gaf aan dat er een plan klaar ligt voor het geval van een wapenstilstand in Oekraïne, en zei dat de eerste stap was om de Russische president Vladimir Putin “aan de onderhandelingstafel te krijgen voor een onvoorwaardelijke wapenstilstand”, volgens de BBC.

De zogenaamde “coalitie van de bereidwilligen”, een groep landen onder leiding van Frankrijk en het VK, inclusief Duitsland, heeft gesproken over de mogelijke inzet van vredestroepen in Oekraïne om een toekomstige vredesovereenkomst met Rusland te handhaven.

De terugkeer van Trump, die al lang sceptisch is over Amerikaanse interventie ten behoeve van historische bondgenoten, heeft de West-Europese machten meer gefocust op hoe ze hun eigen continent kunnen verdedigen, vooral in het licht van de aanhoudende Russische invasie van Oekraïne en de overtuiging dat de VS misschien niet langer de transatlantische partner zijn die het ooit was.

Buiten defensie omvat het verdrag ook een overeenkomst om gezamenlijk onregelmatige migratie te bestrijden, als onderdeel van Starmer’s inspanning om het aantal asielzoekers dat het VK binnenkomt te reduceren en zo de opkomst van de rechtse Reform UK-partij tegen te gaan.

Starmer zei dat het verdrag toont dat de twee landen “het menen” als het gaat om het verstoren van de aankomst van vluchtelingen en migranten, en bedankte Merz voor een nieuwe wet die de veiligheidsdiensten de bevoegdheid geeft om opslagfaciliteiten te onderzoeken die door smokkelaars worden gebruikt om kleine boten die de Engelse Kanaal oversteken te verbergen.

Tijdens Macron’s bezoek vorige week, kwamen het VK en Frankrijk overeen om een “one in, one out” proefproject op te zetten, waarbij het VK mensen die op kleine boten arriveren naar Frankrijk zou deporteren in ruil voor asielzoekers met een sterke zaak, die familiebanden met het land hebben.