Kosteneffectieve koolstofafvang: Houtafval begraven in beheerde bossen

Een innovatieve aanpak voor koolstofvastlegging in beheerde bossen

Het verwijderen van koolstof uit de atmosfeer is essentieel om de opwarming van de aarde te vertragen. Een team van onderzoekers van Cornell University heeft een “enorme” potentieel voor koolstofcaptatie geschat met een lage technologie, duurzame en relatief eenvoudige methode: het begraven van hout, vooral het afval uit beheerde bossen.

In de studie, gepubliceerd in Nature Geoscience, ontdekten onderzoekers dat het begraven van houtafval uit beheerde bossen in de komende 76 jaar tussen de 770 en 937 gigaton koolstofdioxide uit de atmosfeer zou kunnen verwijderen. Dit zou kunnen leiden tot een vermindering van de wereldwijde temperaturen met tot wel 0,42 graden Celsius (0,76 graden Fahrenheit). Als de Verenigde Staten 66% van het houtafval uit zijn beheerde bossen zou begraven, zou netto nul-emissies tegen 2050 bereikt kunnen worden.

“Op basis van mijn kennis is dit de meest effectieve, goedkoopste en mogelijk de meest duurzame manier om koolstof vast te leggen,” zegt de eerste auteur, professor Yiqi Luo. “Er is een enorm potentieel.”

Beheerde bossen, die doorgaans worden gebruikt voor houtkap, produceren grote hoeveelheden houtafval, dat vaak wordt verbrand of achtergelaten om te ontbinden, wat koolstofdioxide in de atmosfeer uitstoot. Door het houtafval te begraven, wordt het in de bodem bewaard en wordt de uitstoot van koolstofdioxide grotendeels voorkomen.

“Bodem is een zeer goede natuurlijke isolator en kan op natuurlijke wijze zuurstof verminderen om de ontbinding van houtafval en de vrijlating van koolstofdioxide te voorkomen,” voegde Luo toe. “Als we het hout 2 meter diep begraven, kan het daar honderden, zelfs duizenden jaren bewaard blijven.”

De auteurs richtten zich op beheerde bossen, zaagmolens en afgedankt meubilair als de grootste bron van houtafval, met de grootste impactpotentieel. Deze methode kan ook worden toegepast op stedelijk onderhoud, boomgaarden en boerderijen.

Luo werkt samen met collega’s om te onderzoeken of boomgaarden in de staat New York koolstofneutraliteit kunnen bereiken door houtafval te begraven. Deze praktijk kan ook een stimulans bieden voor het verwijderen van afval uit bossen in gebieden met een hoog risico op bosbranden, waardoor de hoeveelheid brandstof voor branden vermindert en tegelijkertijd koolstof wordt vastgelegd.

De auteurs benadrukken dat er verdere grootschalige demonstraties nodig zijn om de impact van deze methode op de bodemgezondheid, methaanemissies, bodemvoedingsstoffen en biodiversiteit te beoordelen.