Israëlische Speculaties over Mogelijke Kloof tussen Trump en Netanyahu
Israëlische speculaties nemen toe over mogelijke breuk tussen Trump en Netanyahu
De VS en Israël zijn altijd nauw verbonden geweest, vooral onder Trump – maar dat maakt zelfs de kleinste verschillen duidelijker.
Israëlische premier Benjamin Netanyahu heeft vaak geprobeerd zichzelf af te schilderen als een goede vriend van de Amerikaanse president Donald Trump, maar de relatie is zelden zo eenvoudig geweest als de Israëlische premier heeft geportretteerd. Onlangs is de speculatie in de Israëlische media over een mogelijke verslechtering van de relatie tussen beide leiders, en bij uitbreiding hun landen, onvermijdelijk geworden.
Een idee van de kloof werd duidelijk tijdens Trumps recente reis naar het Midden-Oosten, waarbij hij Saoedi-Arabië, Qatar en de Verenigde Arabische Emiraten bezocht, maar Israël, dat doorgaans de dichtstbijzijnde bondgenoot van de VS in de regio is, niet. Evenzo vinden de Amerikaanse onderhandelingen met twee van Israël’s grootste regionale tegenstanders, Iran en de Houthi-rebellen in Jemen, plaats zonder enige zichtbare input van Israël, dat zichzelf altijd als centraal in dergelijke zaken heeft beschouwd.
Tot slot, te midden van een groeiend koor van internationale veroordeling over de acties van Israël in Gaza, was er de beslissing van de Amerikaanse vice-president JD Vance om een geplande bezoek aan Israël af te gelasten om blijkbaar “logistieke” redenen.
Israëlische commentator Dana Fahn Luzon verwoordde het kort en krachtig: “Trump geeft een signaal aan Netanyahu, ‘Schat, ik heb genoeg van je.’”
Ondanks de groeiende bezorgdheid over een mogelijke breuk, benadrukken prominente stemmen in de Amerikaanse regering de kracht van hun alliantie. Afgelopen zondag zei de speciale gezant van president Trump, Steve Witkoff, dat hoewel de VS ernaar streefde een “humanitaire crisis” in Gaza te voorkomen, hij niet dacht dat er “enige afstand was tussen de positie van president Trump en die van premier Netanyahu”.
Ook James Hewitt, woordvoerder van de Nationale Veiligheidsraad van het Witte Huis, herhaalde de toewijding van de VS aan Israël en verwierp berichten dat de Trump-administratie zich voorbereidde om Israël “te verlaten” als het doorgaat met de oorlog in Gaza. Hij vertelde de Israëlische media dat “Israël geen betere vriend in zijn geschiedenis heeft gehad dan president Trump”.
De Trump-administratie is ook actief geweest in het onderdrukken van kritiek op Israël’s oorlog in Gaza in publieke sferen, en specifiek op Amerikaanse universiteitscampussen. Verschillende internationale studenten zijn gearresteerd en gedeporteerd vanwege hun steun aan Palestina.
De huidige beleidslijnen maken duidelijk dat de Trump-administratie stevig aan de zijde van Israël staat. Kijkend naar Trumps beleid tijdens zijn eerste ambtstermijn, is dat niet verrassend. Trump heeft veel van de dromen van de Israëlische rechtervleugel vervuld, waaronder de erkenning van Jeruzalem als de hoofdstad van Israël, ondanks dat het oostelijke deel bezet Palestijns gebied is.
Desondanks wordt Trump soms als gefrustreerd beschouwd over de schijnbare gebrek aan dankbaarheid voor zijn pro-Israëlbeleid. Hij was ook woedend nadat Netanyahu Joe Biden feliciteerde na diens overwinning in de verkiezingen van 2020, een overwinning die de huidige president nog steeds betwist.
Toch hebben Netanyahu en zijn bondgenoten actief de steun van kandidaat Trump gezocht, in de overtuiging dat hij de beste manier was om hun agenda uit te voeren en hun oorlog in Gaza voort te zetten. Politieke analisten wijzen erop dat Netanyahu vóór de verkiezingen voor Trump heeft gecampagneerd, en dat er nu onzekerheid is over welke richting Trump op zal gaan.
Een breuk in de relaties tussen Netanyahu en Trump betekent niet automatisch een breuk tussen Israël en de VS, waarschuwde Flaschenberg, terwijl politieke fracties in Israël speculeren over de toekomst onder een mogelijke herschikking van de relatie met de VS. De financiële, militaire en diplomatieke steun van de VS aan Israël is al decennia een fundament van het buitenlands beleid van beide landen.
“Diegenen die tegen Netanyahu en de oorlog zijn, hopen dat de VS nu een blijvende wapenstilstand kan afdwingen,” zei Flaschenberg, verwijzend naar de afhankelijkheid van Israël van Amerikaanse bescherming. “Dat is niet vanwege een groot vertrouwen in Trump, maar meer door hun teleurstelling in de huidige regering.”
Desondanks zijn er ook harde rechtse figuren, zoals Israël’s minister van Financiën Bezalel Smotrich, die mogelijk hopen te profiteren van de richting die het Amerikaanse beleid ten opzichte van Israël zal ingaan. Het is echter onzeker waar Netanyahu in dit alles past.
Beschuldigingen dat de Israëlische premier afhankelijk is geworden van de oorlog om de politieke coalitie die hij nodig heeft om aan de macht te blijven te ondersteunen, zijn wijdverspreid. “Ik weet niet of Netanyahu hier weer uit kan komen,” zei Barak, nog steeds onzeker of de premier zijn overlevingsvaardigheden opnieuw kan demonstreren. “Er wordt veel gesproken over Netanyahu aan het einde van zijn lijn. Ik weet het niet. Ze zeggen dat al jaren, en hij is er nog steeds.”
