Wie zijn de belangrijkste kandidaten voor de volgende paus?

Vaticaan bereidt zich voor op de verkiezing van een nieuwe paus

De leden van de geestelijkheid nemen hun plaatsen in voor de uitvaart van paus Francis op zaterdag 26 april 2025 in het Sint-Pietersplein in het Vaticaan. Deze week komen kardinalen van over de hele wereld samen om formeel te beginnen met de selectie van de volgende paus via een geheime stemming, na de uitvaart van de overleden paus Francis. De stemming zelf zal plaatsvinden achter de afgesloten deuren van de Sixtijnse Kapel, mogelijk na 7 mei.

Het selecteren van de volgende leider van de Katholieke Kerk is een ingrijpende en zeer verwachte taak, aangezien de kerk ongeveer 1,4 miljard gedoopte rooms-katholieken wereldwijd telt.

Verkiezingen in het Vaticaan zijn niet immuun voor lobbyen en campagnevoering. Eerst moeten de kardinalen een reeks congregaties houden – speciale vergaderingen waarin zij bespreken wat voor soort leider zij zoeken. Hoewel slechts 135 kardinalen mogen stemmen omdat zij onder de 80 jaar zijn, kunnen alle kardinalen, ongeacht hun leeftijd, deze vergaderingen bijwonen.

Roberto Regoli, professor in de geschiedenis van de Katholieke Kerk aan de Pauselijke Gregoriaanse Universiteit in Rome, merkt op dat, in tegenstelling tot een normale verkiezing, geen van de topkandidaten in het Vaticaan openlijk campagne voert voor de verkiezing. De meesten zouden zeggen dat ze de functie niet willen als ernaar gevraagd wordt.

De resultaten kunnen vaak verrassend zijn, en experts zijn terughoudend om van tevoren te speculeren. In 2013 bijvoorbeeld, werd paus Francis niet eens als favoriet in de media geteld. Pas na een toespraak die hij gaf tijdens een van de congregaties, viel hij op.

Wat is het proces en de tijdlijn voor het selecteren van de volgende paus?

Het College van Kardinalen zal uiteindelijk een van hun leden kiezen als de volgende paus. Momenteel zijn er 252 kardinalen, waarvan 135 stemgerechtigd zijn omdat zij onder de 80 jaar zijn – de leeftijdsgrens voor pausverkiezingen. Na enkele dagen van vergaderingen zullen de 135 stemgerechtigde kardinalen op 7 mei worden geïsoleerd in de Sixtijnse Kapel in een proces dat bekendstaat als een “conclaaf”. Ze hebben geen toegang tot telefoons, internet of de buitenwereld. Geen enkele kardinaal mag vertrekken totdat er een naam is genoemd, behalve in uitzonderlijke omstandigheden.

Kardinalen zullen stemmen in een of meerdere geheime stembureaus om de nieuwe paus te kiezen. De winnaar heeft een tweederde meerderheid nodig. Waarnemers buiten het Vaticaan zullen weten dat er een paus is gekozen aan de kleur van de rook die uit de schoorsteen van de kapel komt: zwart betekent geen consensus, wit betekent dat er een nieuwe paus is verklaard.

Conclaves duren meestal enkele dagen of in sommige gevallen weken. Paus Francis werd binnen twee dagen gekozen.

Wie zijn de stemgerechtigde kardinalen?

De hervormingen van Francis hebben de samenstelling van het College van Kardinalen veranderd. Hij benoemde 80 procent van de huidige kardinalen, waarbij hij hen uit de hele wereld selecteerde – met een bijzondere nadruk op het Global South – en mensen met verschillende ideologische opvattingen koos. Voor het eerst zullen landen zoals Mongolië, Iran en Oost-Timor vertegenwoordigd zijn. Onder de kardinalen bevinden zich mensen die conservatief zijn op onderwerpen zoals het homohuwelijk en echtscheiding, evenals anderen die minder orthodox zijn. Dit bredere spectrum van opvattingen – en de veel grotere vertegenwoordiging van het Global South – maakt deze stemming bijzonder onvoorspelbaar, zeggen experts.

Wat zoeken de kardinalen in een nieuwe paus?

In hun bijeenkomsten voor het conclaaf zullen de kardinalen proberen te beslissen of zij een liberaal ingestelde leider willen zoals de overleden paus Francis, een meer traditioneel ingestelde paus zoals zijn voorganger, paus Benedictus XVI, of iemand met gematigde neigingen. Kardinalen zullen ook waarschijnlijk op zoek zijn naar iemand met vaardigheden in internationale diplomatie, gezien de vele conflicten en veranderende geopolitieke dynamiek. De kerk zou ook iemand prefereren die niet te jong is, om een relatief korte ambtstermijn te waarborgen.

“Francis stond bekend om zijn spontaniteit, en de kerk zou kunnen willen kiezen voor iemand die voorzichtiger is in zijn reacties,” zei hij. En, met de groei van de katholieke bevolking in Azië en Afrika, willen de kardinalen mogelijk het signaal afgeven dat een Aziatische of Afrikaanse paus meer representatief is.

Persoonlijke charme is echter het geheime ingrediënt. Omdat veel kardinalen elkaar zelden hebben ontmoet, is het moeilijk te zeggen wie goed met wie kan opschieten. De volgende paus zal de kardinaal zijn die, zonder het te lijken, anderen kan overtuigen dat hij de kerk wereldwijd kan vertegenwoordigen en de uitdagingen van de kerk kan aanpakken: zich aanpassen aan secularisatie, adequaat omgaan met recente seks- en financiële schandalen, evenals het dalende ledenaantal in het Westen.

Vooral lijkt het erop dat de kiezers op zoek zijn naar een nuchtere en verenigende figuur die stabiliteit kan brengen aan de centrale regering van de kerk na de meer revolutionaire leiderschapsstijl van Francis.

Wie zijn de topkandidaten?

Hier is een lijst van kandidaten, in geen bepaalde volgorde, die experts beschouwen als favorieten.

Kardinaal Luis ‘Chito’ Antonio Tagle, 67

Sommige waarnemers geloven dat de toekomst van de kerkelijke leiding buiten de traditioneel gekozen klasse van Italiaanse kardinalen ligt. Tagle, uit de Filippijnen, zou kunnen passen bij de kardinalen die willen dat die groei zichtbaarder wordt. Het land is het meest katholieke ter wereld, met 80 procent van de 100 miljoen mensen die zichzelf als katholiek identificeren. Als hij wordt gekozen, zou Tagle de eerste Aziatische paus zijn.

Kardinaal Pietro Parolin, 70

Parolin, de Italiaanse staatssecretaris van het Vaticaan, heeft een sterke kans om als paus te worden overwogen. Hij bekleedt de nummer twee positie in het Vaticaan sinds 2013 en heeft diplomatieke ervaringen opgedaan in Nigeria, Mexico, Spanje en Italië.

Kardinaal Peter Kodwo Appiah Turkson, 76

Turkson, afkomstig uit Ghana, wordt gezien als de meer gematigde van drie prominente Afrikaanse frontrunners. Hoewel hij eerder als favoriet werd gemarkeerd, is hij tegen de criminalisering van homoseksualiteit in Ghana.

Kardinaal Peter Erdo, 72

Erdo, een vooraanstaande Hongaarse priester, wordt gezien als voorzichtig en risicomijdend, maar heeft de steun van diegenen die een verandering willen in de aanpak van paus Francis.

Kardinaal Matteo Zuppi

Een goed erkende diplomaat, Zuppi leidde een vredesmissie naar Oekraïne en hielp een einde te maken aan de burgeroorlog in Mozambique in 1992.

Kardinaal Fridolin Ambongo Besungu

De aartsbisschop van Kinshasa vertegenwoordigt een belangrijke demografie in de kerk, met meer dan 7 miljoen katholieken in de Democratische Republiek Congo.

Kardinaal Michael Czerny, 78

Czerny leidt de sociale rechtvaardigheidsoperaties van het Vaticaan en is een jezuïet. Hij heeft in Afrika en Latijns-Amerika gewerkt.

Kardinaal Pierbattista Pizzaballa, 60

Pizzaballa heeft een goed begrip van de complexiteit van het Palestijnse-Israëlische conflict en heeft zich uitgesproken tegen de oorlog in Gaza.

Kardinaal Robert Sarah, 79

Sarah wordt beschouwd als de meest traditionele en orthodoxe van alle frontrunners en heeft een sterke reputatie binnen de Afrikaanse kerkelijke leiders.

Kardinaal Angelo Scola, 83

Scola, die in 2013 als favoriet werd beschouwd, is nu een geloofwaardige kandidaat, hoewel hij niet mag stemmen vanwege zijn leeftijd.