Bepaalde verpakkingsmaterialen vertonen tot 70% lagere emissies dan alternatieven

Een uitgebreide beoordeling door onderzoekers, waaronder Rafael Auras van de Michigan State University, heeft geprobeerd de mogelijke milieueffecten te evalueren van het vervangen van polyethyleen (PE) verpakkingen, zoals tassen, folies en containers, door alternatieve materialen, waaronder papier, glas, aluminium en staal.

De bevindingen onthullen dat PE-verpakking een gemiddelde levenscyclus van wereldwijde opwarmingseffecten (GWP) kan besparen van ongeveer 70% vergeleken met een mix van veelgebruikte verpakkingsmaterialen in de VS. Bij de vergelijking van plastic verpakkingen met alternatieve materialen op basis van het gebruik van minerale hulpbronnen, fossiele energieconsumptie en waterschaarste, werd over het algemeen vastgesteld dat plastic verpakkingen lagere impact hadden dan de alternatieven.

Het artikel, “Polyethyleenverpakking en alternatieve materialen in de Verenigde Staten: Een levenscyclusbeoordeling,” werd gepubliceerd in het tijdschrift Science of the Total Environment. “Levenscyclusbeoordelingen zijn waardevol voor het begrijpen van de milieukwesties die gepaard gaan met het elimineren van producten of het wisselen van materialen,” zei Elizabeth Avery van Trayak, de hoofdauteur van het artikel.

Rafael Auras, co-auteur en professor aan de Michigan State University School of Packaging, zei: “Onze resultaten tonen aan dat in veel toepassingen kunststoffen lagere beoordeelde potentiële milieueffecten bieden op het gebied van wereldwijde opwarming, gebruik van minerale hulpbronnen, fossiele energieconsumptie en waterschaarste. Naarmate er nieuwe en betere gegevens beschikbaar komen, kunnen belanghebbenden en beleidsmakers beslissingen nemen die helpen om duurzamere resultaten te bereiken in verschillende fasen van de levenscyclus van een product, inclusief afvalverwerking en recycling.”

De beoordeling richtte zich op vijf belangrijke verpakkingsapplicaties: collatiekrimpfolies, rekfolies voor palletverpakkingen, zware zakken, niet-voedingflessen en flexibele voedselzakken. Deze omvatten voorbeelden van verpakkingen die worden gebruikt voor hondenvoer, shampoo, waterflessen, cosmetica en andere alledaagse producten. De resultaten hebben brede implicaties, aangezien polyethyleenverpakking een groter aandeel van de verpakkingsmarkt vertegenwoordigt dan enig ander materiaal.

Tussen de belangrijkste bevindingen van het rapport legden onderzoekers uit dat PE-gebaseerde verpakkingen in 14 van de 19 productvergelijkingen minder fossiele hulpbronnen gebruikten dan alternatieven. In 16 van de 19 verpakte productvergelijkingen resulteerde PE in een lagere GWP, waterschaarste en gebruik van minerale hulpbronnen.

“Opmerkelijk is dat die gevallen waarin PE niet de laagste impact had, meestal werden gevonden bij vergelijkingen met lichte papieren alternatieven die extra materialen, zoals een plastic voering, bevatten,” zei Auras. “Deze alternatieven vereisten het gebruik van meerdere materialen om te voldoen aan functionele prestatie-eisen, wat kan inhouden dat een product stabiel moet blijven of bescherming tegen vocht biedt.”

Levenscyclusbeoordeling is een krachtig hulpmiddel om verschillende materialen te vergelijken, vooral wanneer verschillende verpakkingsapplicaties in overweging worden genomen, zei Avery. “Onze studie onderzoekt een breed scala aan PE-verpakkingsapplicaties en biedt inzichten waar eerder geen specifieke PE-studie is uitgevoerd. Dit is waardevol omdat zelfs binnen een brede materiaalcategorie individuele materialen hun eigen implicaties hebben voor de materialen, productie en de eindfase.”

Onderzoekers verwachten dat de bevindingen de lopende beleidsdiscussies zullen informeren, inclusief de onderhandelingen van de Verenigde Naties over een wereldwijd verdrag dat gericht is op het aanpakken van de uitdagingen van het beheer van plastic afval. Oplossingen die in overweging worden genomen variëren van het verbieden van wegwerpplastic tot het opzetten van programma’s voor uitgebreide producentenverantwoordelijkheid (EPR) om de inzameling, sortering en recycling te verbeteren.

Vergelijkbare EPR-regelingen, die doorgaans vereisen dat producenten bijdragen aan inzamelings-, sorteer- en recyclinginitiatieven op basis van de levenscyclusimpact van hun producten, worden ook geïmplementeerd in meerdere Amerikaanse staten, waaronder Californië, Colorado, Maine, Minnesota en Oregon.

De studie werd geschreven in samenwerking met Trayak, Inc. en ExxonMobil en biedt nieuwe inzichten in het potentieel voor productvervanging of materiaalwisseling, die onbedoelde gevolgen voor het milieu kan hebben. De bevindingen werden kritisch beoordeeld door een panel van onafhankelijke experts en vastgesteld dat ze voldoen aan de normen van de International Organization for Standardization – ISO 14040 en ISO 14044, de internationale normen voor principes, vereisten en richtlijnen voor levenscyclusbeoordelingen.