Zuid-Korea beëindigt privé-adopties na ontdekking van wijdverspreide misbruikgevallen

Zuid-Korea beëindigt eeuwenlange praktijk van adoptie uitbesteed aan particuliere instanties

Zuid-Korea staat op het punt een einde te maken aan de decennia oude praktijk van het uitbesteden van adopties aan particuliere agentschappen, na een schadelijk onderzoek waaruit bleek dat het door de overheid goedgekeurde buitenlandse adoptieprogramma de fundamentele mensenrechten van geadopteerden schond.

Op zaterdag zal Zuid-Korea een “nieuw gereorganiseerd publiek adoptiesysteem” introduceren, waarbij de staat en lokale overheden volledige verantwoordelijkheid nemen voor het gehele adoptieproces, aldus het ministerie van Volksgezondheid en Welzijn van Zuid-Korea.

Meer dan 140.000 kinderen zijn na de verwoestende Koreaanse Oorlog van 1950-1953 naar het buitenland gestuurd, toen interlandelijke adoptie werd aangemoedigd als een oplossing.

Een onderzoek van de Waarheids- en Verzoeningscommissie concludeerde eerder dit jaar dat het internationale adoptieproces doordrenkt was met onregelmatigheden, waaronder “frauduleuze weesregistraties, identiteitsmanipulatie en onvoldoende controle van adoptieouders”.

De nieuwe verandering is een “belangrijke stap in de richting van het waarborgen van de veiligheid en het bevorderen van de rechten van geadopteerde kinderen”, voegde het ministerie van Volksgezondheid toe.

Onder het nieuwe systeem zullen belangrijke procedures, zoals het beoordelen van potentiële adoptieouders en het matchen van hen met kinderen, worden besproken door een ministerieel comité, onder het principe van de “beste belangen van het kind”.

Voorheen werd dit gedaan door grote adoptieagentschappen met minimale toezicht van de staat. De commissie gaf de overheid de schuld van de problemen, met name het falen om adoptiekosten te reguleren, wat de industrie in een winstgedreven sector veranderde.

“Met deze herstructurering van het publieke adoptiesysteem neemt de staat nu de volledige verantwoordelijkheid op zich voor het waarborgen van de veiligheid en rechten van alle geadopteerde kinderen,” zei Kim Sang-hee, directeur van bevolkings- en kinderbeleid bij het ministerie van Volksgezondheid en Welzijn.

Internationale adoptie begon na de Koreaanse Oorlog als een manier om kinderen van gemengde afkomst, geboren uit Koreaanse moeders en Amerikaanse soldatenvaders, uit een land te verwijderen dat de nadruk legde op etnische homogeniteit.

Het werd een grote industrie in de jaren ’70 en ’80, waarbij internationale adoptieagentschappen miljoenen dollars verdienden terwijl het land de naoorlogse armoede overwon en snel en agressief economische ontwikkeling onderging.

Activisten beweren dat de nieuwe maatregel slechts een beginpunt is en waarschuwen dat het verre van voldoende is.

“Hoewel ik denk dat het hoog tijd is dat Korea alle particuliere adoptieagentschappen sluit, geloof ik niet dat het voldoende is om de staat nieuwe adopties te laten afhandelen,” zei schrijfster Lisa Wool-Rim Sjoblom, een Koreaanse geadopteerde die in Zweden is opgegroeid.

De overheid zou prioriteit moeten geven aan het implementeren van de bevindingen van de waarheidscommissie, een officiële verontschuldiging aanbieden en werken aan het helpen van de tienduizenden Koreanen die naar het buitenland zijn gestuurd voor adoptie, vertelde Sjoblom aan het nieuwsagentschap.

“De overheid moet dringend alle mensenrechten schendingen erkennen die zij heeft gefaciliteerd, aangemoedigd en systematisch aan heeft deelgenomen, en zo snel mogelijk beginnen met herstelbetalingen.”