Zonne-geo-engineering kan jaarlijks 400.000 levens redden

Regionale sterftecijfers beïnvloed door inkomensgroei en klimaatadaptatie.

Als het gaat om oplossingen voor klimaatverandering, zijn er tal van technologieën die de aandacht trekken, van hernieuwbare energie tot elektrische voertuigen en kernenergie. Een van deze kandidaten, zonne-geotechnologie, wordt gepromoot door voorstanders die beweren dat het de planeet snel kan afkoelen en de wereld de tijd kan geven om inspanningen om de uitstoot te beperken en koolstof uit de atmosfeer te verwijderen volledig uit te voeren.

Maar die belofte gaat gepaard met risico’s, waaronder mogelijk slechtere luchtkwaliteit of uitgeputte atmosferische ozon – beide kunnen ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken.

Een nieuwe studie, geleid door de Georgia Tech School of Public Policy en gepubliceerd in de Proceedings of the National Academy of Sciences, suggereert dat hoewel deze risico’s verdere overweging verdienen, zonne-geotechnologie jaarlijks tot 400.000 levens kan redden door het verminderen van temperatuurgerelateerde sterfgevallen die aan klimaatverandering zijn toegeschreven.

“Een belangrijke vraag is hoe de vermindering van klimaatrisico’s door zonne-geotechnologie zich verhoudt tot de extra risico’s die het gebruik met zich meebrengt,” zegt hoofdauteur Anthony Harding van de School of Public Policy. “Deze studie biedt een eerste stap in het kwantificeren van de risico’s en voordelen van zonne-geotechnologie en toont aan dat, voor de risico’s die we hebben overwogen, het potentieel om levens te redden opweegt tegen de directe risico’s.”

Harding heeft het PNAS-artikel mede geschreven met Gabriel Vecchi en Wenchang Yang van Princeton University en David Keith van de Universiteit van Chicago.

De onderzoekers bestudeerden een strategie voor mitigatie van klimaatverandering genaamd stratosferische aerosolinjectie (SAI), een type zonne-geotechnologie waarbij kleine reflecterende deeltjes in de bovenste atmosfeer worden gespoten. Deze deeltjes zouden een deel van het zonlicht terug de ruimte in kunnen reflecteren en helpen om de aarde af te koelen.

De auteurs gebruikten computermodellen en historische gegevens over hoe temperatuur de sterftecijfers beïnvloedt, om te zien hoeveel zonne-geotechnologie de sterftecijfers zou kunnen beïnvloeden, uitgaande van een stijging van 2,5 graden Celsius in de gemiddelde temperatuur ten opzichte van pre-industriële niveaus en vergelijkbare benaderingen van klimaatverandering zoals die momenteel in de wereld te zien zijn.

Ze ontdekten dat het afkoelen van de wereldwijde temperaturen met 1 graad Celsius door zonne-geotechnologie jaarlijks 400.000 levens zou redden, waarbij de sterfgevallen veroorzaakt door de directe gezondheidsrisico’s van zonne-geotechnologie en luchtvervuiling met een factor van 13 worden overschreden. Dit betekent dat het aantal levens dat wordt gered door de afkoeling veroorzaakt door zonne-geotechnologie 13 keer het aantal levens zou zijn dat mogelijk verloren gaat door de bekende risico’s van zonne-geotechnologie.

Veel van deze sterfgevallen zouden worden voorkomen in warmere, armere regio’s, merkt de studie op. Koelere, rijkere regio’s zouden zelfs te maken kunnen krijgen met een toename van sterfgevallen door kou.

Zonne-geotechnologie heeft miljoenen dollars aan financiering gegenereerd en een aanbeveling van de National Academies of Science dat de federale overheid miljoenen meer moet besteden aan onderzoek en de ontwikkeling van een risico-risico-analyse, vergelijkbaar met wat het team van Harding heeft geproduceerd. Maar de technologie heeft ook zorgen gewekt, onder andere van de Union of Concerned Scientists. Die groep stelt dat er te veel milieu-, ethische en geopolitieke risico’s zijn om verder te gaan zonder veel meer onderzoek.

De auteurs waarschuwen dat hun studie een belangrijke startpunt is om de belofte en gevaren van zonne-geotechnologie beter te begrijpen, maar dat het verre van een uitgebreide evaluatie van de risico’s en voordelen van de technologie is. Ze zeggen dat hun modellen zijn gebaseerd op geïdealiseerde aannames over aerosolverspreiding, bevolkings- en inkomensgroei en andere factoren. Ze kunnen ook niet alle real-world complexiteiten die zonne-geotechnologie met zich meebrengt, vastleggen.

Ze wijzen erop dat hun studie ook niet alle potentiële risico’s van zonne-geotechnologie behandelt, zoals mogelijke impact op ecosystemen, wereldpolitiek of de mogelijkheid dat regeringen op de technologie zullen vertrouwen om politiek moeilijke emissieverminderingen uit te stellen.

Toch zeggen de onderzoekers dat de studie suggereert dat zonne-geotechnologie voor veel regio’s effectiever zou kunnen zijn in het redden van levens dan alleen het verminderen van emissies en het is de moeite waard om in overweging te nemen terwijl de wereld zoekt naar de optimale manieren om onze opwarmende planeet af te koelen.

“Er is geen perfecte oplossing voor de klimaatcrisis,” zegt Harding. “Zonne-geotechnologie brengt risico’s met zich mee, maar het kan ook echt lijden verlichten, dus we moeten beter begrijpen hoe de risico’s zich verhouden tot de voordelen om eventuele toekomstige beslissingen rond de technologie te informeren.”