Zieken en gewonden ontvluchtten al-Ahli Ziekenhuis in Gaza tijdens Israëlische bombardementen

Gaza-Stad, Gaza – Yousef Abu Sakran lag te slapen naast zijn gewonde kind en vrouw, Iman, in een tentziekenhuis in al-Ahli Arab Hospital toen het geluid van mensen die renden en schreeuwden hem wakker maakte.

Hij stapte nog voor zonsopgang de ziekenhuistuin in om te vragen wat er aan de hand was, maar kreeg geen duidelijk antwoord, enkel vage berichten dat het Israëlische leger mensen in de omgeving van het ziekenhuis had opgeroepen om het medisch personeel te verdrijven.

De 29-jarige vader reageerde onmiddellijk. Hij nam zijn vijfjarige zoon, Mohammad, op en samen met Iman renden ze naar de poort.

Mohammad had ernstige verwondingen over zijn lichaam, waaronder derdegraads brandwonden op zijn rug en benen, maar Yousef moest blijven rennen met hem.

“Ik droeg mijn zoon, wiens lichaam verbrand was, en rende terwijl hij schreeuwde,” zei Yousef. “Zijn rug bloedde – zijn wonden bloeden hevig – en hij schreeuwde van de pijn. Veel mensen’s verwondingen heropenden door de plotselinge beweging. Ik zag de familie van een meisje met rugletsel die haar bed probeerde te trekken, maar dat vastzat in het puin.”

“Slechts enkele seconden nadat we het ziekenhuis hadden verlaten, werd het getroffen door twee raketten die de hele plek deden schudden. Ik zei tegen mijn vrouw: ‘Stel je voor dat we een minuut later waren geweest. We zouden dood zijn.’”

Een beschadigde brancard en puin liggen verspreid rond de tenten die al-Ahli had moeten opzetten om al zijn patiënten onder te brengen.

Waarheen met een gewonde jongen?

Yousef en zijn vrouw bevonden zich op straat met alle anderen van het ziekenhuis. “Het was rond 2 uur ’s nachts, en ik had geen idee waar ik mijn gewonde zoon moest naartoe brengen. Hij had pijn en bloedde. Er waren geen klinieken of ziekenhuizen, en de tent waarin we wonen is heel ver weg en totaal ongepast voor zijn toestand.”

Mohammad was gewond geraakt bij een Israëlische luchtaanval op een blok huizen in de Shujayea-buurt van Gaza, waarbij meer dan 20 mensen omkwamen en tientallen gewond raakten.

Een uur nadat het ziekenhuis was gebombardeerd, besloten Yousef en zijn vrouw dat er niets anders opzat dan Mohammad terug te brengen naar al-Ahli. “De plek was pikdonker en stonk naar buskruit en stof. Ik ging naar het operatiegebouw aan de andere kant van het ziekenhuis, waar ik een verpleegster vond die medelijden had met de toestand van Mohammad, zijn wonden behandelde en hem opnam.”

“Een ziekenhuis als dit bombarderen, is een smet op het geweten van de mensheid,” zei Yousef. “Ze bombarderen onze huizen boven ons hoofd en dan bombarderen ze ziekenhuizen terwijl patiënten en gewonden binnen zijn. Waar moeten we naartoe? Is al dit verdriet en lijden niet genoeg?”

Uit de gevarenzone slepen

Suhaib Hamed, 20, sliep in een andere tent, vlak naast het noodgebouw van het ziekenhuis, dat werd getroffen. Hamed raakte gewond toen hij op 29 februari 2024 meel ging halen voor zijn hongerige familie – een dag die bekendstaat als het “Meel Bloedbad”, waarbij Israël 109 Palestijnen doodde en tientallen verwondde terwijl ze op voedselhulp wachtten.

Hij werd in zijn been geschoten door Israëlische tanks, waardoor zijn botten en weefsels zo beschadigd raakten dat hij metalen implantaten nodig had en sindsdien op de orthopedische afdeling verblijft.

“Ik vergat mijn pijn vanwege wat ik om me heen zag. Iedereen schreeuwde van angst en vrees, gewoon proberen te overleven. Het voelde als de Dag des Oordeels.”

Suhaib slaagde er ook in om het ziekenhuis te verlaten minuten voordat twee Israëlische raketten insloegen. “Mijn been kon het niet meer aan, en mijn wond opende zich weer en begon opnieuw te bloeden.”

Hij kon niet verder lopen, dus stopte hij en belde zijn broer, die kwam en hem naar hun huis in de Zeitoun-buurt steunde, een half uur lopen voor een gezonde persoon op onbeschadigde wegen.

Een catastrofale situatie verergeren

De Israëlische aanval op al-Ahli heeft een al catastrofale situatie voor het gezondheidszorgsysteem van Gaza verergerd, dat instort als gevolg van Israëlische bombardementen en een blokkade op medicijnen, medische benodigdheden en brandstof.

Israël heeft de vitale afdelingen voor spoedeisende hulp, radiologie, laboratorium en centrale apotheek verwoest, vervolgde de arts. “We hebben weken of maanden nodig om de operaties te hervatten,” merkte hij op. “Dit ziekenhuis is een centrum voor diensten en omvat alle essentiële faciliteiten, inclusief de enige beschikbare CT-scanmachine. De toekomst van patiënten en gewonden is nu onbekend. We zullen ze naar andere ziekenhuizen moeten verdelen, maar geen enkel ziekenhuis is uitgerust om volledige diensten te bieden.”