Wie is François Bayrou, de nieuwe premier van Frankrijk?

Francois Bayrou aangesteld als nieuwe Franse premier

Francois Bayrou, de president van de Europese Democratische Beweging en partij, heeft de pers toegesproken aan het Elysee-paleis aan het einde van de CNR, de Nationale Raad van Heropbouw, in Parijs op 12 december 2022. De 73-jarige Bayrou, afkomstig van de centrum-rechtse Democratische Beweging (MoDem), vervangt Michel Barnier, die vorige week zijn functie neerlegde na een verloren vertrouwensstemming in de lagere kamer van het parlement. Van de 577 wetgevers stemden 331, zowel van links als rechts, voor zijn afzetting.

De val van Barnier’s regering, die aantrad na vervroegde verkiezingen in juni en juli, heeft Frankrijk niet alleen in politieke chaos gestort, maar heeft ook geleid tot oproepen van oppositieleiders voor de afzetting van Macron. Veel politici en burgers in Frankrijk zijn al jaren ontevreden over het beleid van de president.

Hoewel Macron heeft gezegd dat hij zal doorgaan als president tot het einde van zijn mandaat in 2027, is de vraag of zijn nieuwe keuze, Bayrou, en zijn regering stand kunnen houden.

Wie is Francois Bayrou?

Bayrou is algemeen bekend als de “derde man” van de Franse politiek, een titel die hij verwierf tijdens de presidentsverkiezingen van 2007, waarin hij zichzelf als een “derde weg” tussen links en rechts presenteerde. Hij heeft verschillende functies bekleed, waaronder die van hoge commissaris voor planning, de Franse overheidsinstantie verantwoordelijk voor het leiden en coördineren van projecten gerelateerd aan sociale, milieu- en technologische vraagstukken. Daarnaast is hij de burgemeester van Pau, een stad in het zuidwesten van Frankrijk, en de president van de Europese Democratische Partij en de Franse tak MoDem.

Geboren in een rijke boerenfamilie in het pittoreske Borderes nabij de Pyreneeën, heeft hij al sinds zijn jeugd interesse in politiek. Hij werkte als leraar Latijn en Grieks in de stad Bearn voordat hij zijn politieke carrière in de jaren ’80 begon. In 1986 werd hij gekozen tot lid van de Nationale Assemblee en van 1999 tot 2002 was hij lid van het Europees Parlement. Bayrou diende ook als minister van Onderwijs in de regeringen van de Republikeinse premiers Edouard Balladur en Alain Juppé.

In 2006 werd hij genomineerd als de presidentskandidaat van de inmiddels opgeheven centrum-rechtse Unie voor Franse Democratie, die eind 2007 fuseerde met MoDem. Bayrou eindigde als derde in de eerste ronde van de stemmen, waardoor hij niet kwalificeerde voor de tweede ronde, die uiteindelijk door Sarkozy werd gewonnen. Bayrou probeerde het opnieuw in 2012, maar dat was zonder succes. In 2017 trok hij zich terug en bood zijn steun aan Macron, wat veel mensen verraste.

Reacties van oppositieleiders

Macron had deze week vergaderingen met zowel linkse als rechtse leiders voordat hij Bayrou selecteerde. Niet iedereen is echter blij met zijn keuze en sommigen roepen op tot een nieuwe vertrouwensstemming. Parlementariërs van de linkse alliantie, het Nieuwe Populaire Front, dat de meeste stemmen in de tweede ronde van de vervroegde verkiezingen in juli behaalde, hebben lang geprotesteerd tegen Macron’s centrumpolitiek en hebben hem gevraagd om rekening te houden met de verkiezingsresultaten en een premier uit hun coalitie te kiezen.

Mathilde Panot van de radicaal-linkse partij La France Insoumise heeft aangekondigd dat haar partij een motie van wantrouwen zal indienen. Marine Tondelier, de leider van de centrum-linkse Ecologistenpartij, beschouwde Bayrou’s aanstelling als “slechte straattheater”.

Kan deze nieuwe Franse regering standhouden?

Experts zijn verdeeld over de toekomst van Bayrou’s regering. Volgens Amine Snoussi, een politieke adviseur bij het Franse Parlement voor de linkse partij La France Insoumise, is elke figuur van het centrum-rechts of rechts gedoemd te falen. Hij voegde eraan toe dat het geven van macht aan de coalitie die de laatste verkiezingen heeft gewonnen, de enige manier is om de regering te laten slagen.

Een van Bayrou’s eerste verantwoordelijkheden als premier zal zijn om een begroting voor 2025 door het parlement te krijgen, een taak die te veel bleek te zijn voor zijn voorganger. Parlementariërs van het Nieuwe Populaire Front hebben onlangs een motie van wantrouwen ingediend als reactie op Barnier’s bezuinigingsbegroting.

Bayrou staat voor grote uitdagingen, waaronder het gebrek aan consensus in het Franse politieke systeem, dat aanzienlijk is veranderd sinds de laatste verkiezingen. De Franse politiek zal nu moeten leren om overeenkomsten te sluiten in het parlement, omdat geen enkele politieke bloc een meerderheid heeft.

Met deze veranderingen voor ogen, zal een van de belangrijkste uitdagingen voor de nieuwe regering de eenheid en stabiliteit zijn, evenals het bereiken van stabiele meerderheden in het parlement.