Wie is beter dan Trump voor de Nobelprijs voor de Vrede?

Wie beter dan Trump voor de Nobelprijs voor de Vrede?

In de nieuwste aflevering van het “je kunt dit niet verzinnen” spel in de wereldpolitiek en diplomatie, heeft de Israëlische premier Benjamin Netanyahu president van de Verenigde Staten, Donald Trump, genomineerd voor de Nobelprijs voor de Vrede.

Met andere woorden, de persoon die momenteel de genocide op Palestijnen in de Gazastrook leidt, heeft voorgesteld dat de belangrijkste vredesprijs ter wereld wordt toegekend aan de belangrijkste medeplichtige van die genocide – de man die in maart aankondigde dat hij “Israël alles zou sturen wat het nodig had om de klus te klaren” in Gaza. Dat “alles” omvatte miljarden dollars aan dodelijke wapens en andere hulp.

Van oktober 2023 tot nu zijn er officieel bijna 60.000 Palestijnen in dit kleine gebied omgebracht, hoewel het werkelijke dodental ongetwijfeld veel hoger is, gezien het aantal lichamen dat verloren is gegaan onder de alomtegenwoordige puinhopen. Meer dan 700 Palestijnen zijn de afgelopen weken gedood terwijl ze voedsel zochten bij hulpverdelingspunten die worden beheerd door de Gaza Humanitarian Foundation, een organisatie die wordt gesteund door zowel de VS als Israël.

Sinds hij in januari weer aan de macht is gekomen, heeft Trump ook voldoende onvrede gecreëerd door burgers in Jemen willekeurig te bombarderen en illegaal Iran aan te vallen.

Het is dan ook een wonder dat media-uitgaven zijn erin geslaagd om Trumps nominatie voor de Nobelprijs voor de Vrede met een serieus gezicht te rapporteren. CNN merkt bijvoorbeeld op dat “de prijs Trumps ultieme fixatie is geworden, die hij zegt goed verdiend te hebben voor zijn inspanningen om conflicten over de hele wereld te beëindigen”. De president werd maandag geïnformeerd over zijn nominatie, toen Netanyahu voor het avondeten in het Witte Huis verscheen als onderdeel van zijn derde bezoek aan Washington dit jaar.

Trump bedankte Netanyahu voor de eer en merkte op: “Wauw … Dit is bijzonder betekenisvol, vooral van jou.”

En hoewel “betekenisvol” zeker een manier is om het te zeggen, dekt de term de volslagen belachelijkheid van de hele regeling niet helemaal.

Daarbij komt dat de Nobelprijs voor de Vrede geen bijzonder solide staat van dienst heeft als het gaat om de eis dat deze wordt toegekend aan de persoon “die het meeste of het beste werk heeft verricht voor broederschap tussen naties, voor de afschaffing of vermindering van staande legers en voor het houden en bevorderen van vredescongressen”.

In 2009 werd deze prestigieuze onderscheiding toegekend aan de pas geïnstalleerde Amerikaanse president Barack Obama, die de internationale “broederschap” stimuleerde door Afghanistan, Pakistan, Libië, Jemen, Somalië, Irak en Syrië te bombarderen.

Obama werkte ook met geheime “dodenlijsten”, waarbij hij militaire moorden in het buitenland goedkeurde op basis van zijn eigen persoonlijke grillen.

Andere gewaardeerde ontvangers van de Nobelprijs voor de Vrede zijn onder meer de Colombiaanse rechtse voormalige president Juan Manuel Santos, die, zoals de Israëlische krant Haaretz in 2013 meldde, “trots” was dat zijn land “het Israël van Latijns-Amerika” werd genoemd. Als minister van Defensie tijdens het bloedige bewind van zijn voorganger Álvaro Uribe, was Santos betrokken bij het zogenaamde “valse positieven”-schandaal, waarbij Colombiaanse soldaten naar schatting meer dan 10.000 burgers vermoordden en de lichamen als “terroristen” presenteerden.

Gezien Israëls flair voor het afslachten van burgers in de naam van de strijd tegen “terrorisme” was de vergelijking met zijn land bijzonder passend. En wat blijkt: de lijst van Nobelprijswinnaars omvat ook de overleden Israëlische politicus Shimon Peres, die in 1994 de prijs deelde – twee jaar voordat hij toezicht hield op het afslachten van 106 vluchtelingen die onderdak zochten in een VN-compound in Qana, Libanon.

In 2021 werd Trumps eigen schoonzoon Jared Kushner genomineerd voor een Nobelprijs voor de Vrede door voormalig professor rechten aan Harvard, Alan Dershowitz, die veel van zijn juridische carrière heeft gewijd aan het rechtvaardigen van Israël’s moord op Arabische burgers. In dit geval was Kushner’s nominatie gebaseerd op zijn hoofdrol bij het opstellen van de Abraham-akkoorden die de betrekkingen tussen Israël en verschillende Arabische staten normaliseerden.

Aangezien genocide nu effectief ook genormaliseerd is, heeft Trump voorgesteld dat de VS de Gazastrook overneemt, de inheemse Palestijnse bevolking met geweld verdrijft en het verwoeste gebied omvormt tot een gloednieuwe “Riviera van het Midden-Oosten”. Hoe dan ook, het is allemaal dagelijkse kost voor een Nobelprijs voor de Vrede genomineerde.

In zijn verslag over de ontmoeting in Washington – getiteld “Netanyahu verrast Trump met Nobel-nominatie terwijl beide leiders praten over de evacuatie van Gazanen” – specificeert de Times of Israel dat “Netanyahu zei dat de Amerikaanse en Israëlische aanvallen op Iran ‘het gezicht van het Midden-Oosten hebben veranderd’ en een kans hebben gecreëerd om de Abraham-akkoorden uit te breiden”. Tenslotte, er is niets dat “broederschap tussen naties” beter definieert dan simpelweg Palestina helemaal te elimineren.

Reflecterend op de overijverige aanval op Iran die hem de nominatie voor de Vredeprijs opleverde, vergeleek Trump zijn actie met de beslissing van de Amerikaanse president Harry Truman om atoombommen te laten vallen op de Japanse steden Hiroshima en Nagasaki tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Het hoeft geen betoog dat iedereen die positief verwijst naar het nucleair bombarderen van honderden duizenden burgers categorisch ongeschikt zou moeten zijn voor enige serieuze vredesprijs. Maar in een wereld waarin de vermeende zoektocht naar vrede zo vaak wordt gebruikt als excuus voor meer oorlog, zou Trumps nominatie inderdaad wel eens betekenisvol kunnen zijn.