Wereldwijde studie herziening van broeikasgasemissies voor tropische binnenwateren

Luchtfoto van de South Alligator River en het overstromingsgebied (Northern Territory, Australië). Laagland tropische rivieren stoten grote hoeveelheden broeikasgassen uit, met niveaus die beïnvloed worden door seizoensgebonden overstromingen. Credit: Jenny Davis

Tropische binnenwateren produceren minder broeikasgasemissies (GHG) dan eerder werd geschat, volgens de resultaten van een internationale onderzoeks samenwerking onder leiding van de Charles Darwin Universiteit (CDU).

De studie, gepubliceerd in Nature Water, had als doel een beter begrip te krijgen van GHG-emissies in tropische rivieren, meren en reservoirs door het samenvoegen van een groeiend aantal waarnemingen uit de tropen van over de hele wereld, inclusief veel systemen die eerder minder vertegenwoordigd waren in wereldwijde datasets. De studie is getiteld “Hydroklimaat en landschapsdiversiteit drijven sterk variabele broeikasgasemissies van tropische en subtropische binnenwateren.

Broeikasgassen zijn gassen in de atmosfeer die warmte vasthouden, met de drie belangrijkste: koolstofdioxide, methaan en stikstofoxide. Ze worden van nature uit binnenwateren vrijgegeven, maar menselijke activiteiten kunnen deze emissies aanzienlijk verhogen.

De resultaten toonden aan dat hoewel deze wateren nog steeds aanzienlijke hoeveelheden GHG-emissies produceren, dit 29% tot 79% minder is dan eerder werd gedacht. Tropische stromende wateren (stromen en rivieren) droegen naar schatting 46% bij aan de emissies van globale binnenwateren, terwijl tropische stilstaande wateren (meren, reservoirs, poelen) naar schatting acht procent bijdroegen.

Hoofdauteur en Senior Research Fellow aan de CDU, Dr. Clément Duvert, zei dat door de dataset uit te breiden, grotere nauwkeurigheid in emissies kon worden verkregen en zo het beheer en de conservatie beter kon worden geïnformeerd.

“We hebben ontdekt dat de tropen niet echt als één grote emissiehotspot kunnen worden beschouwd vanwege de complexiteit en het mozaïek van verschillende ecosystemen, landschappen, morfologieën en niveaus van menselijke activiteit,” zei Dr. Duvert. “Sommige gebieden in de tropen, zoals het Amazonegebied of de Congo, zijn ongerepte, weelderige regenwouden, maar andere zijn veel droger, minder productief of bergachtig, en we hebben ontdekt dat deze diversiteit echt de hoeveelheid gassen beïnvloedt die zoetwatersystemen vrijgeven.”

Assistant Professor Gerard Rocher-Ros van de Umeå Universiteit in Zweden is een van de co-auteurs van het artikel en droeg bij aan het schatten van het oppervlak van rivieren en algemene data-analyse. “De grote bijdrage van rivieren in de tropen aan broeikasgasemissies staat in contrast met wat we weten over hun drijfveren. Deze studie opent echt de deur naar de volgende uitdagingen om de koolstofcyclus in rivieren beter te voorspellen,” zei Assistant Professor Rocher-Ros.

Dr. Duvert zei dat de volgende grens van dit onderzoek zou kunnen zijn om beter te kwantificeren welke delen van deze emissies natuurlijk zijn en welke het gevolg zijn van menselijke activiteiten. “We hebben in dit artikel ontdekt dat menselijke activiteiten een sterke drijfveer zijn voor broeikasgasemissies,” zei Dr. Duvert. “Waar meer activiteiten zijn, zoals landbouw, zullen er hogere input van organisch materiaal en voedingsstoffen in stromen, rivieren, meren en reservoirs zijn, wat leidt tot een hogere vrijgave van broeikasgassen.

“De tropen herbergen het grootste deel van de wereldwijde bevolkingsgroei en de landbouwexpansie, wat betekent dat de emissies van tropische wateren waarschijnlijk in de toekomst zullen stijgen. Het begrijpen wanneer en hoe menselijke activiteiten deze emissies beïnvloeden is belangrijk voor het beheer.”

De studie werd uitgevoerd samen met academici van instellingen in Australië en over de hele wereld, waaronder Brazilië, Singapore, China, België, Zwitserland, Duitsland, Zweden, Oostenrijk, Canada, Frankrijk, de Verenigde Staten en Nederland.